Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1998, Side 25
„Þegar ég varð sjávarútvegsráðherra, 28. ágúst 1974, stóð sjávarútvegurinn mjög illa, var
skuldum vafinn, og sjóðakerfið í algleymingi. Það féll í minn hlut að gera ráðstafanir vegna
þessa.“
sjávárútvegsráðherra
skrapdgakerfi, hann
sem er hægt að ræða
°9 útvegsmanna
stjórnarflokkarnir voru sammála um það, en
það voru sömu flokkar ! stjórn þá og eru nú,
og Alþýðuflokkurinn var sammála þessu,
nema einn þingmaður, Jóhanna Sigurðar-
dóttir. Alþýðubandalagið var á móti. Ég
lagði höfuðkapp á að frumvarpið kæmi til
umræðu og yrði afgreitt úr neðri deild. Ég
lagði hart að forseta efri deildar að þingmenn
yrðu í viðbragðsstöðu. Það var reiknað með
að málið færi í gegn. Þá tók einn þingmaður
sig til og hélt nokkurra klukkustunda ræðu,
las meira að segja upp úr bókum, þetta var
Jóhanna Sigurðardóttir.
Þetta varð til þess að efri deildar menn
voru orðnir reiðir á að bíða eftir málinu, en
þeir afgreiddu það þó um nóttina. En þá var
genginn í garð kvennafrídagurinn. Forseti ís-
lands, Vigdís Finnbogadóttir, sagðist ekki
geta skriað undir lögin á þessum degi. Ég
svaraði henni að ég myndi segja af mér
klukkan tvö þennan dag gerði hún það ekki.
Það kom ekki til greina að ég léti geri mig að
fífli eftir að þingið var búið að starfa alla nótt-
ina. Hefði forseti haft orð á þessu fyrr þá
hefði jafnvel komið til greina að gera þetta
ekki á þessum degi. Það varð úr þessu tals-
verð rimma, en ég og Vigdís sættumst síðar,
sem betur fer, þar sem ég hafði enga löngun
til að vera í andstöðu við þjóðhöfðingjann.“
LeYNIFUNDUR i LENINGRAD
Á síðustu árum hafa fiskveiðar og hvernig
þeim er stjórnað orðið eitt helsta deilumál
þjóðarinnar. Þegar Matthías var sjávarút-
vegsráðherra var ekki komið kvótakerfi, en
hann sett á aðrar takmarkanir, til dæmis
skrapdagakerfið.
„Það ætti að vera enn. Þegar ég varð
sjávarútvegsráðherra, 28. ágúst 1974, stóð
sjávarútvegurinn mjög illa, var skuldum vaf-
inn, og sjóðakerfið í algleymingi. Það féll í
minn hlut að gera ráðstafanir vegna þessa.
Það starf vann aðstoðarmaður minn og góð-
ur vinur, Einar heitinn Ingvarsson, en hann
var bankamaður og þekkti þessi hluti betur
en flestir, ef ekki allir aðrir.
Síðar kom skýrsla, sem ég kallaði svörtu
skýrsluna og hún hefúr síðan gengið undir
þv! nafni. Hefði ég farið algjörlega eftir
henni, þá hefði orðið hrun í sjávarútvegi og
reyndar allri atvinnu landsmanna. Þá var er-
lendur floti inn að 50 mílum. Til skamms
tíma hafði þessi erlendi floti fiskað allt að 50
prósent af bolfiskinum, og jafnvel meira en
það. Við hröðuðum okkur í að færa fiskveiði-
lögsöguna út í 200 mílur. Það kostaði þriðja
Sjómannablaðið VIkingur
25