Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1998, Side 27

30 mílum, minni togarar út að 50 mílum og
stóru togararnir, sem við kölluðum ryksugur
á meðan þeir voru í eigu annarra þjóða, komi
ekki nær en 50 mílur. Ég leyfi mér að hafa
þessa skoðun og spyr engann að því.
Ef þetta verður gert þá mun fólksflóttinn
af landsbyggðinni ekki halda áfram. Það er
alltaf verið að tala um að Vestfirðingar hafi
fjórum sinnum fleiri þingmenn en þeir eiga
að hafa, en getur nokkur svarað mér hvers
vegna svo réttindahátt fólk er alltaf að flýja
hingað suður þar sem blessað fólkið hefur
engin réttindi. Þetta hef ég aldrei skilið, mér
væri sama þó Vestfirðingar hefðu engann
þingmann, bara ef þeir fengju réttlæti á við
aðra, þá skiptir engu þó þar sé enginn þing-
maður. Hvaða sanngirni er það að ætla að
leggja Grímsey í eyði með því að þeir megi
aðeins veiða örfáa daga á ári, svo ég taki dæmi
annarsstaðar frá en úr mínu kjördæmi.
Kvótakerfið hefur komið ójafnt niður, ég
get nefnt staði eins og Vestmannaeyjar, Vest-
firði og Grímsey. Kerfið hefur komið hart
niður á þessum stöðum ólíkt stöðum eins og
Reykjavík, Kópavogi og Garðabæ, þar sem
ég á nú rnitt heimili. Er óeðlilegt að fólk á
þeim stöðum, sem verst hafa orðið úti,
bregðist hart við þegar gengið er þetta miklu
nær þeim en öðrum landsmönnum? Hver
hefur reyndin orðið? Vestfirðingar voru á
undan í sjávarútvegi í byrjun áttunda áratug-
arins, þá fékkst varla maður á Vestfjörðum til
að vinna í verslun eða á skrifstofu, það var
það mikill uppgangur eftir að togararnir
komu. Það var uppgangur bæði til sjós og
lands. Nú eru þessir togarar flestir farnir,
nema frá Djúpi. Astæðan er sú að kvótinn
hefur keypt þá til sín. Það er ekki lítið áfall
þegar stærsti og mesti togari Vestfjarða er
seldur til Akureyrar. Okkur var sagt að hann
ætti að heita sama nafni, vera gulur áfram og
vera gerður út frá Isafirði. Næsta sem við viss-
um var að hann var farinn til Þýskalands og
næsta er að hann á að fá einkennisstafina EA
og jafnvel stendur til að mála hann, það er nú
það minnsta í mínum huga hvernig hann er
á litinn. Þetta sýnir hvað kvótakerfið er rang-

Ágúst telur sig vera fulltrúa þeirra smáu, en
hann fékk svona gjöf og ef hann vill vera það
sem hann segist vera, ætti hann að gefa
þessi verðmæti, sem honum voru gefin, til
þeirra sem eiga bágt.
látt og hvernig það getur komið niður. Ég vil
Iíka nefna skipstjórakvótann, það er þegar
skipstjóri fór á annað skip fylgdi kvóti hon-
um sem gjöf frá ríkinu. Það er hægt að nefna
Samherja og eins fulltrúa öreiganna á Aþingi,
það er Ágúst Einarsson. Hann telur sig vera
fulltrúa þeirra smáu, en hann fékk svona gjöf
og ef hann vill vera það sem hann segist vera,
ætti hann að gefa þessi verðmæti, sem hon-
um voru gefin, til þeirra sem eiga bágt.
Hefði verið farin önnur leið hefði þessi ó-
jöfnuður ekki orðið til. Við hefðum auðvitað
þurft að beita þvingunum með því að skipta
heimiluðum afla á tímabil, ég segi ekkert um
hversu mörg, tvö, þrjú eða fjögur. Við höfum
ekki náð neinum friðunarárangri með kvót-
anum. Þegar stjórnmálamenn hafa ákveðið
allt annað en Hafrannsóknaststofnun hefur
lagt til hafa fiskifræðingarnir strax á næsta ári
lagað sig að því sem stjórnmálamennirnir á-
kváðu. Þeir hafa meira að segja lagt til aukin
afla í tegund þó svo kvóti síðasta árs hafi ekki
náðst. Þetta eru vísindi sem ég ekki skil. Ég
veit að það eru margir ágætir menn sem
starfa á Hafrannsóknastofnun, en þessi vís-
indagrein er ekki komin lengra en raun ber
vitni. Jarðfræðingar geta ekki sagt okkur ná-
kvæmlega til um hvenær jarðskjálftar verða
né hversu öflugir þeir geta orðið, við ætlumst
ekki til þess af þeim, þar með erum við ekki
að gera lítið úr þeim eða þeirra fræðum.
Fiskifræðin er oft eins og spádómur, sumar
spákonur eru góðar og aðrar ekki.
Af hverju ætli þessi ógæfa sé? Afhverju ætli
ríkisstjórnin hafi ætlað að grípa til lagasetn-
ingar til að stöðva verkfall sjómanna? Það er
vegna þess að kvótakerfið hefur leitt þetta yfir
oltkur. Það er hinn illi andi. Það fýrsta sem á
að gera, er að afnema það. Það veður ekki
gert í einni svipan úr þvi sem komið er, en
það er hægt að afnema það í aföngum. Það
að menn, sem nota ekki sinn kvóta, geti selt
frá samningaviöræðum við Breta í Osló 1976. Matthías og Einar Ágústsson ásamt Anthony Crossland utanríkisráðherra Breta.
SJÓMANNABLAÐIÐ VÍKINGUR
27