Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.2004, Side 56
aðeins fjögurra ára gömul. Stýrimaðurinn
hét Ólafur, fyrsti vélstjóri Björn Gunn-
laugsson frá Dalvík og annar vélstjóri
Árni Jósefsson frá Norðfirði. í áhöfninni
voru því sjö rnenn alls.
Eftir að hafa lestað nokkra tugi tunna
af sykursöltuðum þorskhrognum í Hrísey
var haldið vestur og suður um og endað 1
Keflavík. Þá voru lestar fullhlaðnar og
raðað var á alh dekkið svo sem rúrnaði
best. Var nú „klarerað ut” eins og það var
kallað og látið í haf. Sett var stefna fyrir
Garðsskaga, síðan Reykjanes og stefnt á
Færeyjar. Akraborgin hafði aðeins litla
hjálparvél og treysti því fyrst og fremst á
seglin. Ég hafði aldrei verið á seglskipi
fyrr en þegar við vorum komnir austur
fyrir land hvessti af norðvestri og þá tók
Akraborg heldur betur við sér. í stað þess
að nuddast þrjár til fjórar mílur á klukku-
stund fór hún, þó svona drekkhlaðin, upp
í tólf til þrettán mílur. Nú fannst mér
gaman að sigla. Þetta hafði ég ekki reynt
síðan ég var smástrákur og þá með föður
mínum eða bræðrum á árafleytum. Þegar
ein vaka var eftir til Færeyja tilkynnti
Björn vélstjóri um leka í skipinu. Sjór var
farinn að seytla inn í lúkarinn. Skipstjóri
tilkynnti breytta stefnu, nú skyldi farið til
Þórshafnar í Færeyjum. Við komum þar
inn í höfnina síðla dags í sólskini og blíðu
og vorurn settir við olíubryggjuna við
enda Sigmundargötu. Komu nú rnenn úr
Skipssmiðjunni og skáru fljótlega úr um
að frágangur við klussið stjórnborðsmegin
hefði gefið sig. Þeir pökkuðu nú svæðið
til bráðabirgða og settu síðan stóra járn-
plötu fyrir allt og sögðu eitthvað á þessa
leið: „Tetta skal dúa gott!” Já, blessaðir
heiðursmennirnir vissu hvað þeir sungu.
Eftir þetta lak Akraborg ekki dropa.
í höfninni í Þórshöfn var fjöldi skipa,
meðal annars skútur sem voru að koma
frá Grænlandi og íslandi hlaðnar salt-
fiski. Ég gat ekki stillt mig um að skoða
mannlífið meðan á viðgerðinni stóð. Við
félagar fengum okkur bíl og renndum
yfir að Kirkjubæ. Síðan fór ég um borð í
nokkrar skútur til að skoða saltfiskinn.
Ég verð að viðurkenna það að eins og
umgengni var um sjávarfangið hjá okkur
á þessurn árum þá beinlínis hálfskamm-
aðist maður sín í samanburðinum við
Færeyinga. Þar gilti að væri meira en 3%
gallað þá væri eitthvað að en þá voru
ekki meðtaldir krókrifnir fiskar.
Að viðgerð lokinni var endum sleppt
og haldið á haf út. Þar næst var stefna
sett fyrir Akraberg sem er syðsti oddi á
Suðurey. Þar er viti, þvi oft er siglt mjög
nærri höfðanum. Hæg gola var og það
var ekki fyrr en urn kvöldið sem bætti
örlítið í vind en um morguninn var svo
komið bullandi „leiði” og nú styttist
smám saman í leiðina niður eftir. Þegar
kom í Norðursjó var komið stillulogn og
þarna sá ég þvílík ókjör af svartfugli að
ég hef sjaldan séð annað eins. Svo kom
að því að Noregur birtist og í þann mund
sem við sáum vitann á Lista gerði svo
rnikla rigningu að skýfall mátti heita.
Þegar stytti upp lagði svo sterka skógar-
lykt um allt að hún náði alveg niður í
mannaíbúðir. Loftið varð kristaltært og
Noregur blasti við í allri sinni dýrð og
mikilfengleika. Þetta var gripandi hrif-
næmu hjarta. Þegar að norsku ströndinni
kom blöstu við strönduð skip, allvíða svo
að ganga hefði mátt frá borði án þess að
blolna. Óli stýrimaður skýrði okkur nú
frá því að þetta væri frá þvi að Þjóðverjar
gerðu innrásina í Noreg. Aðeins voru liðin
tvö ár frá stríðslokum og því lítið farið að
huga að umhverfismálum. Þessi skip voru
yfirleitt gamlir dallar sem Þjóðverjar not-
uðu í innrásinni og hafa áreiðanlega ekki
gert ráð fyrir að nýta þá neitt frekar.
Hafrannsóknastofnunin
Arleet samráð
um porskrannsóknir
Á undanförnum árum hefur Hafrannsóknastofnunin reynt að efla tengsl sín við sjómenn og útvegsmenn með stofnun sérstakra
samráðshópa um rannsóknir á tilteknum fiskistofnum. Tilgangurinn er að tryggja upplýsingastreymi milli sérfræðinga stofn-
unarinnar og sérhæfðra aðila í atvinnugreininni þannig að sú þekking og reynsla sem fyrir hendi er meðal sjómanna og útvegs-
manna skili sér við árlega úttekt sérfræðinga á ástandi fiskstofnanna og tillögur til stjórnvalda. Eins hafa samráðshópar verið
afar mikilvægur vettvangur til umræðu unt fiskifræðileg málefni og rannsóknir sérfræðinga stofnunarinnar.
Lokið er árlegum fundi samstarfshóps um þorskrannsóknir. Þar komu saman 20 skipstjórnar- og útgerðaraðilar sent búa
yfir sérþekkingu á sviði þorskveiða mismunandi útgerðaflokka
allt í kringum landið ásamt sérfræðingum Hafrannsóknastofn-
unarinnar. Farið var yfir gang þorskveiða á árinu í afla fiski-
skipa og niðurstöður stofnmælinga Hafrannsóknastofnunarinn-
ar (togararall) í mars og október. Á fundinum voru sérstaklega
til umíjöllunar markmið friðunaraðgerða i þorskveiðunum, lok-
un veiðisvæða, smáfiskavernd, kjörhæfni veiðarfæra og smá-
fiskaskiljur í þorskveiðum.
Þó fundinum hafi ekki verið ætlað að skila niðurstöðu urn
þessa þætti er ljóst að umræður og reynsla kunnáttufólks um
þorskveiðarnar eru mikilsvert framlag við undirbúning stofnúl-
tektar sem fyrir dyrum stendur og ráðgjöfin í vor byggir á.
í forsvari fyrir Samráðshóp um þorskrannsóknir voru að
þessu sinni þeir Björn Ævarr Steinarsson, fiskifræðingur og
Kristján Þórarinsson, stofnvistfræðingur.
56 - Sjómannablaðið Víkingui