Náttúrufræðingurinn - 1937, Blaðsíða 23

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 65
«iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
breiðslu hinna einstöku tegunda og uppruna þeirra eða eftir því
hvaðan þær eru komnar. Flokkarnir eru þessir:
1) Tempraðar Atlantshafstegundir af suðlægum uppruna, sem
berast með Golfstraumnum til landsins og lifa aðallega í
hlýja sjónum við suður- og vesturströndina.
2) Kaldtempraðar (subarktískar) tegundir, sem eru jafnalgeng-
ar í hlýja sjónum sunnan- og vestanlands og í kalda sjónum
norðan- og austanlands. Aðalheimkynni þeirra eru einmitt
höfin í kringum ísland og önnur norðlæg hafsvæði, þar sem
hlýr og kaldur sjór hafa blandazt saman. Tegundir þessa
flokks eru tiltölulega ónæmar fyrir hitabreytingum.
3) Arktískar tegundir, sem upprunnar eru í Norðuríshafinu, en
berast með Austur-íslandsstraumnum upp að landinu og að-
eins lifa í kalda sjónum við norður- og austurströndina, eða
aðeins við austurströndina.
5. mynd. Ceratium longipes. Útbreiðsla fyrra hluta september 1933.
Til beggja fyrstu flokkanna telst meginþorri svifsins hér við
land, en til 3. flokks teljast tiltölulega aðeins fáar tegundir. Sem
fulltrúar fyrir þessa 3 flokka skulu hér valdar 3 sundþörungateg-
undir, Ceratium tripos, Ceratium longipes og Ceratium arcticum,
6