Náttúrufræðingurinn - 1937, Blaðsíða 31

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 73
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
ágúst) er líklegt, að hann sé í djúpunum á veturna, en gangi
grynnra heitari tíma ársins, bæði eldri og yngri fiskur. — Hrygn-
ingin fer að líkindum fram á sumrin á miklu dýpi. Eggin eru
stór (3—3.5 mm) og klekjast djúpsvífandi (bathypelagisk), langt
undir yfirborði. Seiðin hafast svo við á líku dýpi, langt úti í höf-
um, en óvíst er, hvenær þau leita botnsins. 7 cm löng seiði hafa
fengizt hér í Jökuldjúpi, í botni á 80—100 m.
Nytsemi. Stóri gulllax er feitur og ljúffengur fiskur, enda
þótt hann lykti nokkuð óþægilega. En þar sem ekki er sérlega
margt um hann, inni í vanalegum fiskileitum, þá er lítið gagn að
honum. Hann veiðist aðeins höppum og glöppum og er þá stund-
um hirtur“.
1. mynd. Kort, sem sýnir hvar gulllax veiddist í júní—ágúst, 1936, á „Þór“.
II.
Til viðbótar því, sem að framan greinir um gulllaxinn, skal
hér nú skýrt frá því, sem rannsóknir mínar hafa leitt í ljós um
lifnaðarhætti þessa fisks, einkum aldur hans og vöxt. Um út-
breiðslu hans við ísland er það að segja, að gulllaxinn virðist hafa
verið hér tíðari síðari árin en áður fyrr, og get eg því til sönnun-
ar tilgreint upplýsingar frá Guðmundi Markússyni, skipstjóra á
togaranum Hannesi ráðherra. Árið 1934 kvaðst Guðmundur hafa