Náttúrufræðingurinn - 1951, Blaðsíða 3

Náttúrugripasafnið og verkefni þess
Öllum unnendum íslenzkra náttúrurannsókna hefur verið það
óblandin ánægja hve starfsskilyrði starfsmanna Náttúrugripasafns-
ins hafa batnað hin síðari ár, einkum eftir að safnið fékk húsnæði til
bráðabirgða í hinni nýju byggingu Þjóðminjasafnsins. Undir forystu
dr. Finns Guðmundssonar hefur verið unnið að endurskipulagningu
safnsins og endurnýjun, eftir að dálítið fjármagn fékkst til nauðsyn-
legustu þarfa. Ókunnugum mun þó ekki ljóst, hve geysimikið verk
hér er ennþá óunnið, því að safnið er miklu stærra en menn almennt
gera sér grein fyrir. Sýningargripir eru aðeins mjög lítill hluti safns-
ins, en meginhlutinn er ætlaður sérfræðingum til rannsókna. En til
þess að sá hluti sé aðgengilegur, verður honum að vera kyrfilega rað-
að og allir gripir greinilega merktir. Þetta út af fyrir sig er rnikið
verk og tafsamt, einkum vegna þess að komið hefur í ljós að mikill
liluti safnsins liggur undir skemmdum, vegna jress hve mjög hefur
orðið að spara kaup á heppilegum ílátum. Verður hið bráðasta að
bjarga því sem bjargað verður með því að skipta um ílát og vínanda.
Þá er það óðs manns æði, ef ætlast er til þess að þeir dr. Finnur Guð-
mundsson og próf. Sigurður Þórarinsson verji mörgum árum starfs-
æfi sinnar til þess að afrita merkiseðla, en það starf verður að vinna,
ef Náttúrugripasafnið á að geta rækt það hlutverk, sem því er ætlað.
Fllutverk Náttúrugripasafnsins er mjög skýrt afmarkað í lögum,
sem Alþingi hefur nýlega samþykkt. Veit ég að náttúrufræðingar
eru mjög ánægðir með stefnu þá, sem í lögunum felst. Þar er svo
ákveðið um verkefni Náttúrugripasafnsins:
1. að viða að sér sem fullkomnustu safni íslenzkra náttúrugripa og varðveita það.
2. að afla erlendra náttúrugripa, eftir þvf sem heppilegt þykir og ástæður leyfa.
3. að annast fuglamerkingar í vísindalegum tilgangi.
4. að vinna skipulagsbundið að almennum rannsóknum á náttúru íslands.
5. að annast eða sjá um Lilteknar rannsóknir, eftir því sem ríkisstjórnin kann að óska.
Náttúrujrccðingurinn, 2. h. 1951 4