Skinfaxi - 01.10.2003, Blaðsíða 24

Sigurður Guðmundsson
í lok síðasta árs auglýsti UMFÍ eftir ungmennum 18 til
25 ára sem hefðu áhuga á að komast í nám við íþrótta-
háskólann í Sönderborg á Suður-Jótlandi. Kom þar
fram að UMFÍ hyggðist styrkja sex ungmenni til náms-
ins. Viðbrögðin voru góð og eftir áramót héldu sex
ungmenni utan til náms. Eftir þessi jákvæðu viðbrögð
var leitað eftir frekara samstarfi milli UMFÍ og íþrótta-
háskólans í Sönderborg. Hver önn tekur tvo mánuði og
hægt er að stunda nám við skólann í sex, átta eða tíu
mánuði. Fyrsti hópurinn sem fór út stundaði skólann í
sex mánuði og kom því heim í júnílok. Um þessar
mundir stunda átta íslenskir nemendur nám við skól-
ann og aðrir átta fara síðan til náms strax eftir áramót.
Eftirspurnin er því meiri en framboði og má með sanni
segja að þessi samvinna UMFÍ og íþróttaháskólans við
Sönderborg hafi slegið rækilega í gegn.
Mjög vel hefur verið látið af skólanum eins og lesendur
Skinfaxa geta komist að þegar þeir lesa grein Sigðurðar
Guðmundssonar sem stundaði nám við skólann. Sig-
uður var í fyrsta hópnum sem fór á vegum UMFÍ og kom
heim í lok júní.
íþróttaháskólinn í
Sðnderborg slær í gegn
Sigurður Guðmundsson stundaði nám í Sönderborg fyrir tilstilli UMFÍ
íþróttaháskólinn í Sönderborg
„Vinna, borða og sofa“ er lífsmynstur sem margir falla inn
í. Einmitt svona var lífi mínu háttað um nokkurt skeið uns
breyting varð á fyrir tilstilli styrks þess sem UMFÍ veitti
mér.
Á síðasta ári kom kærasta mín að máli við mig og stakk
upp á því hvort við ættum ekki að leggja land undir fót og
freista gæfunnar í Danaveldi í um árstíma. Ég ákvað að
slá til, því ekki að prófa eitthvað nýtt? Fjórum mánuðum
síðar vorum við skötuhjúin flutt til Kaupmannahafnar og
komin með vinnu.
Adam var þó ekki lengi í paradís og strax í desember að
lokinni fimm mánaða dvöl fannst okkur við vera dottin inn
í sama vinnumynstrið og heima á íslandi og lífið vera
frekar tilbreytingarlaust frá degi til dags. Við vorum þó
staðráðin í því að vera hér fram á sumar 2003 eins og fyrr
hafði verið ákveðið. Það var svo lO.desember, tveimur
vikum fyrir áætlaða brottför okkar til íslands í jólafrí að
faðir minn sendir mér auglýsingu frá UMFÍ þess efnis að
félagið hygðist styrkja sex ungmenni á aldrinum 18-25 ára
til náms í íþróttaháskólanum í Sönderborg á Suður-Jótlandi. Ég hef alltaf
haft mikinn áhuga á íþróttum svo ég ákvað að prófa að sækja um en gerði
mér þó engar sérstakar vonir um að fá styrkinn. Nokkrum dögum síðar
tilkynnti Valdimar Gunnarsson, hjá UMFÍ mér að ég væri einn þeirra
heppnu sem hefði verið úthlutað styrknum. Fréttin kom frekar flatt upp á
mig og við höfðum ekki gert ráð fyrir neinum breytingum á lífi okkar í
Kaupmannahöfn. Nú voru góð ráð dýr því að við vorum á leið heim í jólafrí,
vorum búin að undirrita leigusamning langt fram í tímann og vorum bæði
bundin í vinnu! Okkur fannst þetta þó vera það einstakt tækifæri að eftir
nokkrar rökfærslur við vinnuveitandann sem og leigusalann gátum við
samviskulaust sagt skilið við fyrra líferni í Kaupmannahöfn og freistað
gæfunnar á Suður-Jótlandi í íþróttaháskólanum. Þeirri ákvarðanatöku sér
hvorugt okkar eftir því tími þessi er tvímælalaust einn sá besti,
reynslurikasti og eftirminnilegasti í lífi okkar.
Kennararnir huga vel að heilasellunum
Skólatímabilinu er skipt upp í þrjár annir þar sem hver önn varir í tvo
mánuði og svo tekur ný við. Á fyrstu önninni velja nemendur tvær íþrótta-
greinar eða tvö aðalfög sem þeir eru í í fjóra mánuði og við tímabilslok
útskrifast þeir með þjálfararéttindi í viðkomandi íþróttagreinum. Meðal
þeirra greina sem falla undir aðalfag eitt er handbolti, sund.badmington og
ævintýramennska fyrir útivistarfólkið. í aðalfagi tvö er hægt að velja um