Samvinnan - 01.09.1950, Blaðsíða 7

Úr bréfi nemanda Bréfaskólans
.... Eg hef að vísu ekki við langa reynslu
að styðjast, en þó finnst mér, að ég geti með
góðri samvizku mælt með bréfanáminu sem
mjög ódýru og tiltölulega árangursríku námi.
Auðvitað er það að miklu leyti undir nem-
endum sjálfum komið, hver árangurinn
verður, þannig er það með allt nám, en ég
er þeirrar skoðunar, að nemendur leggi sig
meira fram við að leysa svona bréfleg verk-
efni, heldur en ef um venjulega skólagöngu
væri að ræða.
Eftirfarandi atriði tel ég bréfanáminu
•einkum til gildis, sem hagkvæmu og gagn-
legu námi:
1. Nemendur í bréfaskóla munu yfirleitt
aðeins taka þátt í þeim námsgreinum, sem
þeir hafa áhuga fyrir, og ætla sér að fá ein-
hverja þekkingu í. Þetta er ekki seigpínandi
skyldunám, heldur velur nemandinn sér við-
fangsefni eftir sínum geðþótta, og það hlýtur
að teljast eitt höfuðskilyrði fyrir námsárangri,
að áhugi fyrir náminu sé fyrir hendi hjá nem-
andanum.
2. Vegna þess, að við bréfanámið fer nem-
andinn á mis við munnlegar útskýringar
kennarans, reynir talsvert á sjálfstæða hugsun
hans við að brjóta verkefnið til mergjar.
Hann á þess engan kost að „humma" verk-
efnið fram af sér í trausti þess að losna við
að verða „tekinn upp“ í næstu kennslustund,
og hann getur ekki leitað til velviljaðs sessu-
nautar, ef í harðbakka slær. Sem sagt: hann
verður að leysa verkefnið af eigin rammleik,
skrifa upp úrlausnina. Þetta tel ég tvímæla-
laust að skírskoti til ábyrgðartilfinningar
nemandans gagnvart viðfangsefninu, og það
er mikill kostur.
3. í bréfanáminu er í rauninni hægt að
líta á hverja úrlausn sem eins konar próf,
þar sem nemandinn hefur fyrri úrlausnir
sjálfs sín fyrir keppinaut. Slík keppni við
sjálfan sig er mjög þroskandi fyrir heilbrigð-
an metnað, metnað, sem fyrst og fremst bein-
ist að því að leggja sig æ betur fram, bæta
sig. Hér er ekki hægt að afsaka sjálfan sig
rneð hlutdrægni kennarans eða neinu slíku;
það er nemandanum sjálfum einum að
kenna, ef liann bíður lægri hlut í samkeppn-
irini við sjálfan sig.
Þetta er það, sem ég vildi helzt undirstrika
Böðvar Guðlaugsson,
Finnbogastöðum, Ár-
neshreppi, Strand.
sem aðalkosti bréfanámsins. — Persónuleg
reynsla mín er að langmestu leyti miðuð við
esperantónám. Þar finnst mér helzt hætta á,
að framburðurinn verði út undan, þar sem
ekki nýtur neinna munnlegra æfinga með
kennaranum.
Að lokum vil ég svo þakka Bréfaskóla S.Í.S.
fyrir samvinnuna í vetur. Hún varð mér til
mikillar ánægju og ég held, töluverðs gagns,
a. m. k. hefur áhugi minn fyrir esperantó
vaxið en ekki dvínað. Freistandi væri að ræða
dálítið um kosti og galla alþjóðamálsins, en
ég læt nægja að geta þess, að ég tel málið
tiltölulega auðlært og vil hvetja fólk til að
læra það. I heimi úlfúðar og tortryggni er
hollt að minnast hinnar göfugu hugsjónar,
sem alþjóðamálið berst fyrir og túlkar.
Böðvar Guðlaugsson,
frá Finnbogastöðum.
Nýjar námsgreinar
I Eftir að greinin hér að ofan |
i var rituð, hefur verið auglýst, að \
| bréfaskólinn hafi bœtt við einni \
\ námsgrein. Er það d an s k a. í
i Kennari Agúst Sigurðsson, cancl. \
\ mag. Ráðgert er að bœta við \
\ f r ö n s k u mjög- bráðlega. — \
\ Allar upplýsingar um starfshœtti \
\ bréfaskólans geta menn fengið \
\ hjá kaupfélögum um land allt. [
[ Skrásetja pau einnig nemendur \
\ til námsins. [
Gróðabrall
„Corrier" er það kallað á kaup-
hallarmáli, þegar einstakir gróða-
brallsmenn kaupa upp verðbréf
eða vörutegund í slíkum mæli, að
þeir eru einráðir á markaðinum
og geta ráðið verðinu að vild sinni,
og þannig tekið feikna gróða. Slíkt
gróðabrall er ,sjaldgæft orðið og
erfitt að framkvæma það. Kaup-
hallir hafa allstrangt eftirlit með
því, að slíkt sé ekki gert. En samt
hendir slíkt enn. Tveir egypzkir
gróðabrallsmenn, báðir forríkir og
af aðalsættum, hafa leikið það tvö
ár í röð að kaupa upp alla baðm-
ullaruppskeru landsins. Með þess-
um aðgerðum hafa þeir getað ráð-
ið verðlaginu á markaðinum og
talið er að þeir hafi tekið 200 millj.
króna gróða á þessu tiltæki. Sagt
er, að þetta sé í fyrsta sinn í heil-
an mannsaldur sem slíkt „corner“
á baðmullarmarkaðinum hafi
heppnast, og víst munu notendur
þessarar vöru vona, að það verði
líka í síðasta sinn.
Hræddir við tannlækninn!
Hin svokallaða skoðanakönnun í
Bandaríkjunum, sem tekur sér fyr-
ir hendur að upplýsa, hvað þjóðin
gerir og gerir ekki, skýrir svo frá
nú nýlega, að um það bil helming-
ur fullorðinna manna í USA liafi
ekki komið komið til tannlæknis
í tvö ár. Lakara er þó það, að 30
milljónir af þeim 45 milljónum,
sem þarna er talað um, höfðu ekki
látið gera við tennur sínar í fjögur
ár, og fjórar milljónir höfðu aldrei
til tannlæknis komið. Hvernig
skyldu þessar tölur líta út hér á
landi? Líklega eru þær enn lakari,
þrátt fyrir aukið tanneftirlit, m. a.
í stærri barnaskólunum.
Eirikur Pálsson.
Eyvindur Jónsson.
Magnús Jónsson.
Jónas Sigurðsson
Þóroddur Oddsson.
7