Samvinnan - 01.03.1951, Blaðsíða 23

Utanríkismál...
(Framh. af 6. siðu)
Auk þessa eru þeir eðlilega til, seiri
eru í aðalatriðum sammála þeirri
stefnu, sem fylgt hefur verið, en gagn-
rýna ýms framkvæmdaratriði hennar.
Má nefna það sem dæmi, að nýlega
hefur verið hreyft gagnrýni á því,
hversu tregir stjórnendur utanríkis-
málanna eru til að skýra þjóðinni frá
ýmsum viðburðum á þessu sviði. Er
reynslan í þessum efnum sú, að menn
fá oft gleggri fréttir af ýmsum atrið-
um íslenzkra utanríkismála í erlend-
um hlöðum en innlendum, og hvað
eftir annað er það málgagn höfuð-
andstæðinga utanríkisstefnunnar, sem
fyrst segir fregnir af viðburðum eins
og komu Eisenlioivers eða öðru slíku.
Þá liefur það enn komið fyrir, að ís-
lenzkur sendimaður á þingi samein-
uðu ]jjóðanna gerði grein fyrir af-
stöðu íslands til mála, sem geta ráð-
ið úrslitum um heimsfriðinn, en ut-
anríkisráðuneytið lét ungan og ó-
reyndan fréttamann í New York ein-
an um að túlka málið fyrir þjóðinni
og aðeins eitt dagblaðanna hirti um
að taka fréttina upp eftir honum.
Árangurinn af þessu hirðuleysi um
að upplýsa þjóðina vel og jafnóðum
um þessi mál, er fyrst og fremst aukin
tortryggni, en ri'jgberar fá frjálsar
hendur og láta mjög til sín taka. Al-
menningur fær iivergi nærri nógar
upplýsingar, og má sem dæmi varpa
fram þeirri spurningu, hversu margir
landsmenn viti, hvort ísland greiddi
atkvæði með eða móti þeirri tillögu
á allsherjarþinginu að lýsa Kína árás-
arríki, eða sat lijá við atkvæðagreiðsl-
una. Þeir munu vera fáir, sem því
geta svarað, nema helzt með ágizkun.
Að sjálfsögðu er það margt í með-
ferð utanríkismála, sem ekki er hægt
að upplýsa jafnóðum og sjálfsagt að
lialdið sé leyndu. En sú tíð, er öll þessi
mál voru hjúpuð leyndarkyrtli, er
löngu liðin. Það er ekki að ástæðu-
lausu, að flestöll utanríkisráðuneyti
lýðfrjálsra landa hafa stórar upplýs-
ingadeildir og ráðherrar þessara rnála
halda reglulega fundi með blaða-
mönnum.
Samband íslands við umheiminn
hefur gerbreytzt á skömmum tíma.
Þessi snöggu umskipti munu liafa
djúp áhrif á þjóðlíf íslendinga og
menningu, og það er ]rví mikilsvert
mál, að liver hugsandi borgari geri
sér ljósa grein fyrir því, sem gerzt
hefur og gerast kann í Jjessum efnum.
Helen Keller
(Framh. af 16. siðu)
svo mikið um. Eftir það sneri hún
heim á leið og tók upp þráðinn þai
sem hún áður hvarf frá við skriftir
og fyrirlestra, baráttu fyrir þeim, sem
bágt eiga.
Hver sá, sem kynnist Helen Keller,
beint eða óbeint, verður snortinn af
lífsþrótti hennar, og hinni óbilandi
trú á guð og menn. Mörgum verður á
að hugsa: Úr því að þessi kona, blind
og heyrnarlaus, getur haft slíkan lífs-
þrótt og slíkt traust á manninn og til-
veruna, hvað getum við þá sagt, sem
ekki höfum orðið að heyja sambæri-
lega lífsbaráttu við hana?
Nýtt kaupfélag...
(Framh. aj 8. siðu)
erfiðleikum sínum, yfirtók Samband-
ið eignir þess og skuldir á síðastliðnu
ári.
Annað kaupfélag, Neytendafélag
Vestmannaeyja, hefur starfað í Eyjun-
um undanfarin ár, og hætti það einn-
ig störfum í sambandi við stofnun nýs
kaupfélags á síðastliðnu ári, en Sam-
bandið yfirtók einnig eignir þess og
skuldir.
Þrátt fyrir ýmsa örðugleika var mik-
ill áhugi á samvinnumálum meðal
Vestmannaeyinga, og var seint á síð-
astliðnu ári stofnað nýtt kaupfélag á
grunni beggja hinna fyrrnefndu, og
tók hið nýja félag við eignum og
skuldum Neytendafélagsins. Eru í
hinu nýja félagi meðlimir úr báðum
hinum eldri félögum, svo og aðrir, er
áhuga hafa á samvinnumálum.
Má bezt marka áhugann á því, að
nú þegar eru félagsmenn hins nýja
Kaupfélags Vestmannaeyja orðnir um
470. Hefur félagið opnað verzlanir í
húsakynnum beggja hinna eldri fé-
laga, og eru félagar hinir bjartsýnustu
um framtíð félagsins, þar eð Vest-
mannaeyingar geta nú allir lagt hönd
á hinn sama plóg í þessum málum.
Stjórn hins nýstofnaða félags skipa
þessir: Þorsteinn Víglundsson, for-
maður, Steingrímur Benediktsson,
Gunnar Sigmundsson, Páll Eyjólfsson
og Jón Stefánsson. Kaupfélagsstjóri er
Jón Gunnarsson, sem áður var kaup-
félagsstjóri á Borðeyri. Hefur hið
nýja félag þegar sótt um inntöku í
Samband íslenzkra samvinnufélaga,
og framkvæmdastjórn Sambandsins
hefur mælt með umsókninni, sem
væntanlega verður afgreidd á næsta
aðalfundi.
Samvinnumenn um land allt munu
óska hinu nýja félagi Jieilla, með
þeirri von, að áhugi og trú Vest-
mannaeyinga á samvinnustefnunni
megi nú færa þeim þann ávöxt, sem
þeir eiga skilinn.
„Á þessu stigi sögunnar hefur
manninum tekizt að ná fullkomnara
valdi yfir náttúruöflunum en hann
nokkru sinni dreymdi um. Hann hef-
ur það á sínu valdi að leysa auðveld-
lega vandamál hinnar efnislegu til-
veru.
Hann hefur náð valdi á villidýr-
um. Hann liefur jafnvel náð valdi á
skordýrum og bakteríum. Gullöld
friðar og framfara blasir því við. En
maðurinn á aðeins eftir að vinna sig-
ur á síðasta og versta óvini sínum:
sjálfum sér.“
— Winston Churchill.
Samgöngumiðstöð
(Framh. af 11. siðu)
sagt, að slíkar stöðvar séu í raun
réttri menningarstofnanir, því að þar
mætast margir vegir, þar tengjast
saman borg og byggð, þar hittast
menn, segja tíðindi, mæla sér mót.
Þegar þessi stöð kemst upp, verður
hún allra vega mót, þeirra er um ís-
land liggja, og margra er ná langt út
fyrir landsteinana.
23