Samvinnan - 01.03.1951, Blaðsíða 25

Ferguson dráttarvél
er framtíðin
Gæði FERGUSON dráttarvéla og
verkfæra eru þjóðkunn. Áherzla
lögð á að hafa til varahluti.
Einkaumboð á íslandi fyrir Harry Ferguson Ltd.
Dráttarvélar h.f.
Hafnarstræti 23, Reykjavík.
af mikilli mælsku, bæði í einkavið-
tölum og á opinberum mannfundum,
en aldrei án raka og alltaf af fullum
drengskap. Við siíkan mann á bezta
aldri var því ekki hægt annað en binda
glæstar framtíðarvonir; ekki sízt með
tilliti til þess, að hann var fórnfús,
góðviljaður og hjartalneinn. Vil ég
hér mega taka undir þessi orð úr eft-
mælaljóði vinar hans, Kára skálds
Tryggvasonar í Víðikeri:
„Því er sárt, er fræknir falla
fyrir dauðans bitra geir
meðan ört til anna kalla
árdagssól og mildur þeyr.“
★
Sumarið 1949 heitbatzt Jónas
sænskri prófessorsdóttur, er verið
hafði nokkurn tíma hér á landi við
nám og störf, Olgu Ingigerði Nyberg.
Faðir herinar, Henrik Nyberg, er liá-
skólakennari í semízkum málum við
háskólann í Uppsölum, mikilsvirtur
menntamaður eins og m. a. sézt á því,
að hann hefir verið kjörinn heiðurs-
doktor guðfræðideildar Uppsalahá-
skóla og er „einn hinna 18“ í sænska
Akademíinu. Sjálf er Ingigerður há-
menntuð tungumálamanneskja, og
skemmtilegt fyrir okkur er að minn-
ast þess, að hún bæði talar og skrifar
ágætt íslenzkt mál. Hjónavígsla þeirra
I ngigerðar og J ónasar fór fram í hinni
frægu Uppsaladómkirkju 4. janúar
1950. Það var því aðeins eitt ár og 17
dagar betur, senr þau nutu samvista.
Mun engum, er kynntist þessum sér-
stæðu hjónum, gieymast þau, svo ó-
venjuleg sem þau voru um mannkosti,
hvort á sínu sviði og sameiginlega.
Við, sem vorum stödd með þeirn í
Vaglaskógi á s. 1. sumri, í boði Kaup-
félags Eyfirðinga fyrir fulltrúa á aðal-
fundi Nordisk Andelforbund, mun-
um áreiðanlega lengi ræðu frú Ingi-
gerðar fyrir löndum sínum o. fl. út-
lendingum, þar sem luin lýsti dvöl-
inni og búskapnum á Lundarbrekku.
Ég hef aldrei heyrt íslenzka stúlku
tala af jafnmiklum innileik um ís-
lenzkan búskap og sveitalíf og þenn-
an sannmenntaða elskulega „útlend-
in°“. Við íslendinoar vorum stoltir
O O
og tiifinningar hans má renna grun í.
★
Síðast, þegar ég kvaddi Jónas
Baldursson og brúði hans, höfðum
við átt saman ánægjulegan dag, ynd-
islegt kvöld og brot úr rómantískri
sumarnótt — lengst af í glöðum hópi
norrænna samvinnumanna. Armorg-
unsólin hafði varpað fyrstu geislum
sínum yfir láð og lög, ættbyggðin
brosti við honum. Ég man Jónas vel á
þeirri stundu; orð hans, hlýtt hand-
takið og dýpt augnaráðsins. Mig grun-
aði þá annað frekar en það, að við
sæjumst ekki framar hérna megin
grafar. En nú er það skeð, sem orðið
er. Yfir Lundarbrekku grúfir húm-
dökkt sorgarský og skugga þess ber
uin Bárðardal og héraðir allt, þar sem
nú
„grátþögull harmfugl hnípir
á húsgafli hverjum."
Og nú finnst mér sem hin skamm-
vinna ævi Jónasar Baldurssonar hafi,
iíkt og morgunsól liinztu samveru-
stundar okkar, aðeins verið búin að
bregða fyrstu geislum birtu og yls
mikilla mannkosta á landið og fóikið,
fjær og nær, en hádagurinn allur ver-
ið ókominn. En þennan sólglaða
morgun dáðríkrar ævi og fagurra
fyrirheita þökkum við þó af hjarta og
óskum þeim, sem átti, hækkandi sól-
ar á nýjum vegum lífs og ljósa.
Baldvin Þ. Kristjánsson.
Bréfaskóli þýzku samvinnu- og
verkalýðssambandanna hefur tekið til
starfa á ný. Náði skólinn slíkum vin-
sældum þegar á fyrsta starfsári sínu,
að verð bréfanna hefur verið stór-
lækkað og tala námsgreina aukin upp
í 20. Skólinn hefur aðsetur í Frank-
furt.
* * *
Samvinnuhreyfingunni í Indlandi
hefur fleygt fram undanfarin ár. Voru
taiin vera 163 875 samvinnufélög í
landinu 1948—49, en meðlimatala
þeirra samtals 12 707 073. Af þessum
fjölda munu 5,5 milljónir hafa verið
í samvinnufélögum landbúnaðarins,
aðallega í lánsfélögum.
* # *
Fyrir tveim árum síðan var stofn-
að í Þýzkalandi útgerðarfélag, sem er
eign þýzka samvinnusambandsins,
verkalýðssambandsins og ríkjanna
Hamborg, Bremen, Niedersachsen og
Schlestvig-Holstein. Félag þetta gerir
nú út fimmtán togara, og er senni-
legt, að margir þeirra hafi stundað
veiðar við ísland. Frá janúar til nóv-
emberloka 1950 lönduðu skip félags-
ins 22 500 lestum fiskjar, eða 8—9%
alls fiskjar, sem lagður var á land í
Þýzkalandi.
25