Samvinnan - 01.05.1952, Side 6

enitarí > ^Jwnnar/ Ítínnan
1rtlilt*rt
itrtnart
ktnnari
PJurV
ktnn&rt
ktnn&rt
>';ní4
fik^asíjðrj

5AMVINNU5K0LINN
VETURÍNN
fc/ 495-1 ~ 4952 í
5tontí

Menn, sem áttu leið
framhjá Sambandshúsinu
um fimmleytið síðasta dag
aprílmánaðar, sáu hóp
myndarlegra ungmenna
raða sér upp á lóð hússins
og ganga þar í hringi. Við
nánari athugun kom í ljós,
að þarna fór fram kvik-
myndataka, og var Árni
Stefánsson að gera kvik-
mynd af nemendum og
kennurum Samvinnuskól-
ans. Hafði skólastjórinn,
Jónas Jónsson, þarna geng-
izt fyrir þeirri nýjung, að
taka slíka mynd af nem-
endum og kennurum, og
geyma þannig fyrir fram-
tíðina heimild um það,
hvernig fólk hafi litið út á
því herrans ári 1952. Má vel
vera, að fleiri skólar eigi
eftir að feta í fótspor Sam-
vinnuskólans að þessu leyti,
en ánægjulegt.og merkilegt
safn verður það hverjum
skóla, að eiga slíka kvik-
mynd frá lokum hvers ein-
asta skólaárs.
Á liðnum vetri voru 32
nemendur í aðaldeild Sam-
vinnuskólans, og luku allir
prófi, nema einn, sem for-
fallaðist vegna veikinda.
Hæstu einkunn hlaut Er-
lendur Guðmundsson frá
Laugarvatni, 8,82. Annar
varð Þorvaldur G. Matthí-
asson frá Þingeyri með 8,77,
og þriðji Ólafur Þorsteins-
son frá Laugarvatni með
8,69. í framhaldsdeildinni
voru nemendur átta, og var
þeirra hæstur Ásgeir Jó-
hannesson frá Húsavík með
8,71; annar Ólafur Þórðar-
son frá Auðkúlu í Arnar-
firði með 8,33 og þriðji Jón
Bergsteinsson frá Reyðar-
firði með 7,71.
Daginn fyrir skólaslit
fóru nemendur í ferðalag
um Borgarfjörð og heim-
sóttu þar meðal annars-
þrjá skóla. f lokaræðu
þakkaði skólastjóri nem-
endum vel unnin störf,
minnti þá á hversu að-
stæður þeirra til frama og
fullnægjandi lífs væru
miklu betri en fyrri kyn-
slóðir í þessu Iandi hefðu
búið við, hvattí þá til að
nota tímann vel og skyn-
samlega og árnaði þeim
heilla í framtíðinni.
ingur, til Englands til að ræða við
sérfræðinga í björgun skipa. Enn var
haldið áfram athugunum, og sendur
kafaraleiðangur frá vélsmiðjunni
Hamri austur á Seyðisfjörð, til að at-
huga skipið nánar.
DÝPSTA KÖFUN
HÉR Á LANDI.
„E1 Grillo“ liggur á 43—44 metra
dýpi, og var þetta dýpsta köfun, sem
gerð hefur verið hér á landi. Til þess
að kafa svo djúpt þurfti tvær loft-
dælur í stað einnar venjulega, og voru
fjórir menn hafðir til að snúa hvorri,
en fjórir til að leysa af á báðum, svo
að samtals þurfti tólf manns til að
dæla lofti niður til kafarans. Gat hann
farið niður að skipinu á nokkrum
mínútum, var venjulega rúmlega
hálftíma niðri, en þurfti síðan að vera
urn klukkustund á leiðinni upp aft-
ur. Stafar þetta af hinum gífurlega
þrýstingi, sem er á svo miklu dýpi, og
verður að fara stig af stigi og smá-
létta honurn af mannslíkamanum,
þegar kafarinn kemur upp. Kafari
leiðangursins var Grímur Esteroy.
SKIPIÐ LÍTIÐ SKEMMT.
Þegar byrjað var að kafa, var í
raun réttri ekkert um það vitað,
hvernig „E1 GriIlo“ væri á sig komið,
hvort það væri á réttum kili, á hlið-
inni eða hvolfi; hvort það væri mikið
(Frh. á bls. 21)
6