Samvinnan - 01.08.1964, Síða 27

Námsgjald kr. 200,00.
Notið tækifærið strax. Otfyllið seðilinn hér til hliðar og
sendið hann til BRÉFASKÖLA SÍS, Sambandshúsinu,
Reykjavík.
Innritum allt árið — BRÉFASKÓLI SÍS
Ég undirritaður óska að gerast nemandi í:
Fundarstjórn og
fundarreglum
□ Vinsamlegast sendið gegn póstkröfu.
□ Greiðsla hjálögð kr.______________
Nafn
Heimilisfang

að yfirgefa rannsóknarstofurn-
ar. Verið þið sælir, helvískir
morðingjasóðarnir ykkar.
Mallika dó þann tuttugasta
og fjórða desember.
Svo þú hélzt ég gæti ekki
framið' hinn fullkomna glæp,
eða hvað, tíkin þín? Mallika,
þú varst bölvaður asni. Þú varst
furðuljót í dauðanum og það
var fýla af þér.
Einsog þið vitið, sögðu lækn-
arnir að Mallika hefði dáið úr
taugaveiki.
Mallika ... þarftu endilega
að drekka appelsínið?
Vesalings elsku Mallika, þú
færð aldrei að vita hve heitt
ég elskaði þig ...
Hann er einhver erfiðasti
sjúklingurinn hérna á hælinu.
Hann var rólegur meðan hann
skráði sögu sína. Síðan fór
hann að berja höfðinu við
vegginn. Aumingja maðurinn ..
Móðurmálið . . .
Pramhald af bls. 13.
skyldum á fund til vorra ekta-
kona, en gátum ekki klárað
okkur þann dag, því að Lamba-
höndlunin gekk svo illa, að við
fengum ekki nema nítján og
hálfan skilding fyrir pundið,
nítján og hálfan fyrir pundið
af ullinni. Nú, Árna-björn, hvar
eru mínir hestar, sagði ég við
Árna-björn. Hann svaraði:
snautaðu sjálfur eftir þeim, þú
dofni hundur. Ég svaraði: allt
of sterk er birtan í dag og þú
veitst ég hef það náttúrlega
illa, sjónarinnar veiklun, hvar
fyrir augu mín líða við þeirrar
blindandi birtu skaðlegu verk-
anir; líka ætti maður að var-
ast, hvað ské kann að tala
svona illa, og þvílíkt orð, sem
þú brúkar, ættu aldeilis ekki
að brúkast; því þau passa í
það minnsta ekki staðnum,
hvar sú meiri upplýsing upp-
ljómar fólk. Hann svaraði: ein-
stakt lit í sunnanpóstinn mun
sýna þér það mótsetta; líka í
bókum talar sá siðaði, lærði
ekki það mögulegast hreinast
mál.“
Hver, sem les þessa háðu-
legu skopstælingu á íslenzku
máli á fyrri hluta nítjándu ald-
ar, sér eins og í skuggsjá í hví-
líkri niðurlægingu íslenzkt mál
var þá hjá óþjóðlegum og
dönsku-elskandi mönnum og
hvílíkt átak það var hjá al-
þýðufólki Islands í hinum
dreifðu byggðum og þjóðholl-
um menntamönnum að hefja
íslenzkt mál upp úr þessari nið-
urlægingu.
Vitanlega er þessi skopstæl-
ing í Fjölni byggð upp á sama
hátt og hjá þeim Helga Hjörvar
og Agnari Þórðarsyni, að hátt
er reitt til höggs og vel fylgt
eftir, til að ádeilunni verði
meiri athygli veitt. — Er það
háttur þeirra er vel kunna á
vendinum að halda.
En sagan af Árna-birni og
mér, sýnir þó vel hvert stefndi
með íslenzkt mál og hvernig
farið hefði ef vormenn þeirrar
aldar hefðu ekki tekið í taum-
ana. En þeir, sem þeirri endur-
reisn stjórnuðu áttu líka þá
listhneigð og gáfur, að með-
ferð málsins lék þeim á tungu,
jafnt í bundnu og óbundnu
máli. Þarf ekki annað en minn-
ast ljóða Jónasar Hallgrímsson-
ar frá þeim tíma, eins og t. d.
Nú andar suðrið, og Fýkur yfir
hæðir, og bera fegurð máls og
ljóðs saman við óskapnaðinn í
skopstælingu Fjölnis, sem var
dálítið yfirdrifið sýnishorn af
lágkúrustíl og málleysum þeirra
tíma. Með hryllingi hugsar
maður til þess, hvernig farið
hefði, ef endurreisn íslenzks
máls hefði ekki tekizt. — En
fornbókmenntirnar, þjóðsög-
urnar og hið lifandi mál fólks-
ins í dölum og fjallabyggðum,
voru þær meginstoðir, sem
menntamenn þeirra tíma gátu
byggt á.
En í sambandi við skopstæl-
ingar þeirra Helga Hjörvars og
Agnars Þórðarsonar er líka gott
að minnast þess, að enn er
móðurmálið hreint og óbjagað
víða í byggðum landsins, og enn
eru til skáld og menntamenn,
sem fara ljúflega með ástkæra
ylhýra málið, bæði í ræðu, riti
og ljóði og enn getur íslenzk
tunga endurfæðst af sömu
uppsprettum og fyrr, fornbók-
menntum, þjóðsögum og lif-
andi máli fólksins í hinum
dreifðu byggðum. En eru þá
þessar skopstælingar gáfaðra
GÓÐIR FUNDiRMENN!
Örlög þjóöar geta oltið á kunnáttu yðar og þekkingu í fé-
lagsmálum. — Sérhver borgari lýðræðisþjóðfélags þarfn-
ast staðgóðrar kunnáttu í fundarstjórn og fundarreglum.
BRÉFASKÖLI SÍS býður yður námskeið í FUNDARSTJÖRN
og FUNDARREGLUM, 3 bréf — kennari Eiríkur Pálsson,
lögfræðingur.
SAMVINNAN 27