Andvari - 01.10.1959, Síða 59

ANDVARI
HERRA THOMAS
169
virðast mjög veigalítill, og meiri hluti
hinna seku sleppa undan refsingu."
„En er þessi aðferð, að gera skipu-
lega grein fyrir óljósri hugsun vitnanna,
ekki varhugaverð?" spurði ég.
„Hún mundi vera það, ef dómararnir
væru ekki samvizkusamir. En ég hef
aldrei fyrirhitt dómara, sem ekki gerði
sér mjög háar hugmyndir um skyldu
sina, enda þótt ég hafi átt sæti í dórni
bæði með mótmælendum og Gyðingum.
En dómarar voru þeir allir án undan-
tekningar."
„En, Herra Thomas, aðferð yðar hefur
þó að minnsta kosti þann ókost í för
með sér, að vitnið getur varla skilið fram-
burðinn, þegar þér lesið hann upp, þar
sem þér notið orðatiltæki, sem það mundi
aldrei taka sér í rnunn og hefur ekki
hugmynd um, hvað þýða.“
Hann svaraði mér ákafur:
„Þetta hef ég sjálfur liugleitt, og ég
geri allt, sem í mínu valdi stendur til
að vera á verði gegn þessari hættu. Ég
skal segja yður dæmi. Fyrir nokkru var
hér vitni, heldur gáfnatregt, um siðfcrði
þess var mér ókunnugt; mér virtist það
eftirtektarlaust, þegar skrifarinn las upp
framburð þess. Ég lét hann lesa aftur
og hvatti vitnið til að taka nú vel eftir,
en það virtist ekki stoða. Ég neytti nú
bragðs til að gera vitninu ljósa skyldu
þess og ábyrgð. Ég las skrifaranum fyrir
eina setningu í viðbót, sem var í mót-
sögn við allt það, sem að framan var
sagt, og svo bað ég vitnið að skrifa
undir. En sem hann var í þann veginn
að gera það, greip ég í handlegg hans
og sagði: „Þér vílið ekki fyrir yður að
undirskrifa yfirlýsingu, sem er þveröfug
við þá, sem þér voruð að enda við að
gefa, og þar með gerið þér yður sekan
um glæpsamlegt athæfi.“
„Jæja, hvað sagði hann þá?“
„Hann svaraði hálfkjökrandi: „En,
hcrra dómari, þér eruð miklu betur að
yður en ég og vitið því betur en ég, hvað
á að standa“.“
„Þarna getið þér séð,“ bætti Herra
Thomas við, „ef dómari kappkostar að
rækja starf sitt sómasamlega, verður hann
að gæta sín að gera ekki skyssur. Og því
megið þér trúa, kæri vinur, að það er
cinber hugarburður, að dómstólum verði
á mistök."
]ón Eiríksson þýddi.