Spegillinn - 01.12.1927, Blaðsíða 16

SPEGILLINN
108
= Til jólanna er
best að kaupa =
Cigarettur.
Elephant,
Commander,
Capstan,
Westminster.
Philip Morris,
Melachrino.
Reyktóbak.
Waverley Mixture,
Capstan,
Capstan pressað,
Glasgow Mixture,
Garrick,
Richmond,
Ocean,
St. Brunos Flake,
Dills Best.
Vindla.
Jón Sigurðsson,
Bjarni frá Vogi,
Carmen,
Lioyd,
Fantasia,
Regai,
Fiona,
Advokat,
Bridge,
Ýrurac Bat,
Excepcionales,
Havanavindia,
ýmsar teg.
Smávindla.
Fleur de Paris,
Petitana,
Boston,
Danitas,
Mignon,
Perla.
Munntóbak
og Rjól frá
Brödrene Braun,
Chr. Augustinus,
C. W. Obel.
Sælgætisvörur.
Mikið úrval af
Konfektöskjum,
Átsúkkulaði o. fl.
Ofantaldar tegundir fást í heildsölu hjá
TÓBAKSVERSLUN ÍSLANDS
18. dagur.
Kl. 8 f. h. Einar M. Jónasson jarl yfir
Vesturlandi og dómsmálaráð-
herra drekka dús.
Kl. 12 á h. »Loftur« sýnir íslandskvik-
myndina nýju. Kaflinn um
fuglalífið lítið eitt styttur.
Kl. 4 e. h. Br. Pjetur Zophoníasson at-
hugar spursmálíð: »Myglar
Gamli Carlsberg við geymslu ?«
Br. Felix vitnar, ef á annað
borð þarf vitnanna við.
Kl. 8 e. h. Risaleikur. Risi: Jón Þorlákss.
19. dagur.
Kl, 8 f. h. Halldór Júlíusson sækonungur
úr ísafjarðardjúpi heldur fyrir-
lestur. Efni: »Hvernig fara
menn lifandi til helvítis?« —
Brot úr rjettarsögu 20. aldar-
innar.
Kl. 12 á h. Þ. J. J. gerir bæn sína. Öll
trafík hjerlendis og erlendis
stöðvast á meðan, — nema
frjettastofa Jónasar.
Kl. 4 e. h. 1000-ára kantatan dæmd ótæk
af þar til gerðri nefnd, og
síðan sungin (laglaust) undir
stjórn músikdeildar Þingvalla-
nefndar.
Kl. 8 e. h. Stórt hundrað kýr úr Vest-
firðingafjórðungi ganga fylktu
liði á Þingvöll. Ljósta þær
upp öskri ógrligu og heimta
að fá Hannes aftur. Samþykt
tafarlaust með þjóðaratkvæða-
greiðslu að verða við beiðn-
inni og er Hannes síðan af-
hentur kúnum.
Danslist.
Því miður hafði jeg aldrei lært að
dansa, en var hinsvegar skotinn í
stúlku, sem sjaldan lætur sig vanta á
dansleiki. Það er upphaf sögu þessarar.
Jeg átti engan kost á að kynnast henni
á annan hátt, svo að jeg herti upp hug-
ann og skrifaði mig með skjálfandi
hendi á ballista, ef ske kynni að lukkan
fyrir einhver misgrip, yrði mjer hlið-
holl, og ljeti mig ná tali af þeirri, sem
hjarta mitt þráði. Kjól átti jeg engan,
og hafði aldrei í slíkan galla komið, en
kunningjar mínir, sem voru, eða þótt-
ust vera — mjer veraldarvanari, sögðu,
að öðruvísi uppdubbaður þyrfti jeg
ekki að bera við að koma á slíka sam-
komu. Eftir margar heimsóknir hjá
Heródesi, Pílatusi og fleiri ámóta stór-
höfðingjum, fjekk jeg samt kjól, sem
var að öllu leyti fyrsta flokks, nema
hvað hann var ískyggilega við vöxt,
það getur stundum verið gott og prakt-
iskt, en bara ekki hjer, því hjer var
fyrst og fremst um að gera að vera
hinn spengilegasti. Jeg dó þó ekki ráða-
laus fremur en endranær, heldur gekk
rakleitt inn í eina bestu veiðarfæra-
verslun bæjarins og fjekk mjer þar
færeyjaþeysu, sem fullyrt var við mig,
að væri alveg príma, og hygg jeg, að
það hafi hún líka verið „til síns brúks“.
Er jeg nú hafði íklæðst henni og skyrtu
þar utan yfir fylti jeg sæmilega út í
kjólinn og tók mig „bara so vel“ út,
að því er ein frænka mín sagði, sem
[Framhald á bls. 110].