Spegillinn - 01.12.1927, Page 20

i
SPEGILLINX
112
*■ fS/tÆ&i&snsrt, ÁZaeJhxeiÁuir~
^dt^tra. e\, ^ra íZZz*rtx&£i'.
Ojtlfle
VACE CREAh
Þótt árin færist yfir, þá hafið þjer altaf jafnmiklai
ánægju af að líta í spegilinn, ef þjer notið>
»0 ATINE« ' sáþur og krem til viðhalds húðinni..
Fæst í hárgreiðslustofu yðar og í
IIISlli IEDIIBBRB lllil illlll
dálítið upp á húsið. 1 því voi'u víst nær
þúsund rúður og margar útidyr og
fyrir utan það hefðu þeir orðið að
leggja af sjer allan þann mikla og góða
áburð, sém ætlaður var (og sem er svo
heppilegiir) til túnræktunar, þegar
nautunum fjölgar, en — hi'isið var lok-
að! Til þess að ráða bót á þessu, hafa
nú þessir éfnilegu unglingar, sem alist
hafa upp þarna í plássinu, mölvað all-
ar rúðurnar í húsinu, nema einar þrjár,
en þeir ætla að reyna að mölva þær
allar núna fyrir jólin, en á meðan þeir
voru ekki búnir að finna upp á því að
mölva hurðirnar líka, urðu þeir að
skríða inn um gluggana, til ]æss að
geta komið áburðinum inn, svo hann
ekki rýrnaði, og svo bæta þeir vitan- |
lega daglega altaf dálitlu við frá sjálf-
um sjer í hvert sinn, sem þeir ganga
þarna um. Svona hafa þeir, þessir
efnilegu og ötulu unglingar, sýnt ]>að,
hvað gera má þjóðinni til sæmdar og
sjálfum sjer til frægðar og frama, ])ví
ekkert verkfæri hafa þessi grey haft til
neins, nema grjótið í kringum húsið
og var ]>að heppilegt, að það var bæði
hæfilega stórt og nærtækt. T»að er eins
og forsjónin og náttúran hafi verið í
samvinnu við þetta efnilega ungviði um
það, að árangurinn yrði sem mestur,
og er víst ekkert annað eftir en að
mölva nokkrar hurðir og ]>essar þrjár
rúður, því hitt er alt úr grjóti, sem
í enginn vinnur á, nema sjálfur fj........
er hann kemur til skjalanna og á að'
taka við yfirstjórninni á öllu saman::
Tugthúsinu, letigai'ðinum, strákunum
og nautunum, og gera menn sjer mikl-
ar vonir um almenna skemtun af því.
Loks er fullyrt, að í sambandi við ]>etta
alt eigi að stofna samvinnuskóla, sem.
hafi sama rjett til að útskrifa kandí-
data og mentaskólinn hefir og þar verði
Jónas sjálfur skólastjóri. Ekki verður
hætt við sundurlyndinu milli hans og“
tugthússforingjans. Þeir kváðu vera
aldavinir.
I’egar nú unglingarnir á Bakkanum
verða skólagengnir, útskrifaðir kandí-
datar, hvers má þá eigi vænta af þeim