Stúdentablaðið - 01.12.1952, Blaðsíða 12

4
STÚDENTABLAÐ

Ólafur H. Ólafsson, stud. med.:
Er nóttin hljóð...
Er nóttin hljóð var lygn sem ljóðs Og enginn hnjúkur hcerri var
míns lind og höfg sem vín, en hjartans mikla þrá,
af rauðri glóð þíns rauða blóðs og enginn dalur dýpri var
bar ramman seið til mín. því djúpi, er hjartað á,
Um gamlar slóðir fjöru og flóðs og enginn máttur meiri var
lá för mín heim — til þín. því marki, er hjartað sá,
Er dulinn hjör eins brönublóms því gamlar slóðir fjöru og flóðs
mitt brjóst sem leiftur sló nú fundu sporin mín.
og mund hvers dags svo meitilviss Frá rauðri glóð þíns rauða blóðs
þér mynd í sál mér hjó, skar rökkrið geislasýn,
sá seiður hófst, er hulduskœr og nóttin hljóð og lind míns ljóðs
mitt hjarta til þín dró. mig leiddu heim — til þín. ')
um verkum mestu anclans manna þjóðarinnar.
Ýmsar hættur geta steðjað að fámennri þjóð
með sérstæða menningu og sögu. Varhuga-
verðasta hættan og sú, sem erfiðast er fyrir
samtíðina að eygja og skilja, er gleymska vor
sjálfra á þá þakkarskuld, sem vér stöndum í
við land vort og guð. Ef hún gleymist, þá er
tungu vorri og menningu hætt. 1 þeim efnum
stoðar ekkert annað en vilji og geta okkar
sjálfra. Eina aflið í veröldinni, sem getur
varðveitt menningu og tungu íslenzku þjóðar-
innar, er íslenzka þjóðin sjálf.
Vér íslendingar höfum nú skipað oss á bekk
með ýmsum frjálsum lýðræðisþjóðum heims.
Stjórnskipun vorri, sem allur þorri þjóðar-
innar telur sitt dýrasta hnoss, lýðræðinu, er
mikill styrkur að þeirri samvinnu. Samt sem
'áður megum vér ekki varpa frá oss allri á-
byrgð. Fullveldi og sjálfstæði Islands byggist
á ást og virðingu á landinu og sannri þjóð-
legri menningu kristinna þegna, sem byggja
það. Undir því merki var lengst og mest bar-
izt fyrir tilveru Islendinga sem þjóðar. Nú
stendur þetta merki og fellur með því, hvort
vér höfum vit til að gera kröfur til vor
sjálfra og síðan, hvort vér erum menn til að
verða við þeim kröfum.
Ef íslenzka þjóðin gleymir þessu, gildir
einu, hvort hér er her eða ekki. Þá er þjóðinni
búin glötun. Ef íslenzka þjóðin aftur á móti
er þessa stöðugt minnug, þá geta ekki allir
heimsins herir unnið henni minnsta grand.
Oss ber að stuðla að því, að helgidómar ís-
lenzku þjóðarinnar verði framvegis sem hing-
að til eign allrar þjóðarinnar.
Sjálfstæðisvilji þjóðarinnar er órofa við-
leitni hennar til að varðveita þá helgu dóma.
Því fleiri, sem skynja líf sitt og framtíð í
þeim fólgið, þeim mun meiri verður máttur
þeirra til eflingar sjálfstæðrar hugsunar, því
sterkari hvatning til þeirrar manndáðar og
framtakssemi í öllu nýtu, fögru og góðu, sem
ávallt er samfara einlægri ættjarðarást.