Fálkinn - 15.03.1961, Blaðsíða 19

[FAGAUKALÆRDOMUR'
Æskulýðshöll, þar sem ýmis félagsstarfsemi væri undir einu
og sama þaki, væri mjög ákjósanlegur staður fyrir okkur.
— Reynið þið að skera ykkur úr í klæðaburði t. d.?
— Nei, það kemur víst ekki fyrr en í Menntó.
—■ Kostið þið ykkur sjálf?
— Að mestu, en yfirleitt þurfa krakkarnir einhverja hjálp.
Og það er skammarlegt að stúlkur skuli ekki hafa sama
kaup og strákarnir. Strákarnir vinna fyrir 15—20 þúsund
krónum yfir sumarið að jafnaði, en stúlkur í mesta lagi 9—
12 þúsundum.
— Hvað þurfið þið að eyða miklum tíma í lestur?
—■ Að jafnaði lesum við svona 3—4 tíma, en við þyrftum
líklega að lesa 4—5 tíma. Það eru margir, sem eyða miklu
meiri tíma.
— Hvenær farið þið í háttinn?
— Ja, yfirleitt förum við að hátta um kl. 12.
Og þau vilja fá sum prófin munnleg, þau vilja fá 4—5
daga á milli prófa, en ekki allt í einni bendu eins og nú er,
þau vilja öll fá meiri kennslu í íslenzku, sérstaklega bók-
menntasögu, og að ritgerðir þeirra séu gagnrýndar — þ. e.
a, s. fá að vita hvað sé vel gert og hvað illa.
Við spyrjum að lokum tveggja spurninga.
— Hvernig á kennari að vera að ykkar dómi?
— Hann á fyrst og fremst að vera skemmtilegur og hann
á ekki að vera með neinn hroka. Hann á að vera alþýðlegur,
en samt að vera ákveðinn. Sumir kennarar eru hræddir við
okkur, aðrir kenna bara með hörkunni. En okkur líkar yfir-
leitt vel við kennarana, þó að samband okkar við þá sé frem-
ur ópersónulegt.
— Og kvíðið þið svo ekki prófinu?
— Ja, jú, en við trúum því nú samt ekki að það sé nú
eins hræðilegt eins og það virðist í fyrstu. Fari illa þá reyn-
um við kannski aftur.
Svo kveðja þessir hreinskilnu og hressilegu unglingar -—•
þau þurfa aðeins að líta í skræðurnar fyrir morgundaginn
og við vonum að þau hafi gert það.
Ljósm. Fálkans brá sér niður í Gagnfræðaskólann við
Vonarstræti, en þar er aðalaðsetur landsprófsins. Hann
tók m. a. þessa mynd af nokkrum strákum, sem allir
þreyta hið þunga próf í vor.