Fálkinn - 01.11.1961, Blaðsíða 31

Kæri Astró,
Mig langar til að vita það
helzta um framtíðina. Ég hef
mikið verið með strák, sem
fæddur er 1942, en nú er allf
búið okkar á milli, heldurðu
að nokkuð eigi eftir að verða
áfram milil okkar? Hef verið
með mörgum öðrum en fáum
nokkuð að ráði.
Hvenær giftist ég og eign-
ast fyrsta barnið? Hef ekki
unnið mikið utan heimilis.
Hvernig er skapgerð mín?
Vona að þetta birtist, sem
fyrst. Vinsamlega sleppið öll-
um fæðingardögum og ártöl-
um.
Heddý.
Svar til Heddý.
Þú fæddist þegar sólin var
28° 50’ í merki Hrútsins.
Helztu einkenni þessa merk-
is er framagirni þeirra sem þar
eru fæddir. Þeir hafa hæfileika
sem yfirmenn, verkstjórar og
leiðandi menn í þeirri starfs-
grein, sem hæfileikar þeirra
kunna að njóta sín bezt í. Þeir
eru ávallt reiðubúnir til atlögu
við hvað sem er og eru afar
kjarkmiklir, því andi barátt-
unnar er yfirgnæfandi í þeim.
Þess vegna er Hrútsmerkið
mjög áberandi í stjörnukort-
um atvinnuhermanna og hers-
höfðingja. í slíkum tilfellum
tekur þessi mikla drif- og leið-
togaorka á sig mynd eyði-
leggjandans í stað þess að
beina orkunni inn á skapandi
og uppbyggjandi brautir. í
þínu tilfelli lendir sólin í
sjötta húsi, sem er hús heilsu-
farsins og starfsins. Það verð-
ur því nokkuð áberandi hjá
þér að þú hafir mikinn metn-
að til mikila afkasta og villt
gera mikið, einnig hefurðu
óþarfa áhyggjur út af heilsu-
farinu, þráft fyrir að allt slíkt
sé í fínasta lagi. Þú hefur
einnig mikinn áhuga á öllu
sem að lækningum lýtur og
lest flest sem þú nærð í þar
að lútandi. Einnig hefurðu
mikla samúð með hinum
vinnandi stéttum. Athyglis-
vert er einnig í korti þínu
staða Mánans í þriðja húsi í
merki Fiskanna, sem merkir
að þér þyki mjög gaman að
fara í stuttar sjóferðir og lesa
ævintýri um sjóinn og það
sem gerist á sjónum. Það er
einnig mjög líklegt eftir þess-
ari stöðu að þú hafir starfað
meir eða minna við fisk-
vinnslu.
Hið nístandi merki er
sporðdrekinn, sem gerir þig
staðfasta og trygga þeim
málsstað sem þú á annað borð
aðhyllist. Þú lætur ekkert
hálf gert annað hvort allt eða
ekkert er sterkt einkenni þitt.
Fólk með þín skapeinkenni
vil ekkert hálfkák á hlutun-
um. Ég læt hér staðar numið
hvað skapgerðareinkenni þín
áhrærir og vil að lokum
drepa nokkuð á hið helzta í
framtíðinni hjá þér.
Ástamálin: Afstöðurnar
sýna að þú átt ekki meira
sameiginlegt með þessum
pilti, sem þú ræddir um í
bréfi þínu, en þegar þú ert
nítján ára verðurðu í nánu
sambandi við góðan pilt, en
samt sem áður eigið þið ekki
gæfu til að bera til að ná
saman. enda held ég að það sé
ekki ráðlegt, því hætt er við
að upp úr því slitni tiltölu-
lega fljótt. Hins vegar er 24.
aldursár þitt mjög heppilegt
hvað ástamálin áhrærir. Það
ár verður þér heillaríkast til
giftingar. Síðari hluti 30. ald-
ursárs þíns og fyrri hluti þess
31. er undir nokkuð erfiðum
áhrifum hvað ástamálin á-
hrærir og efnahag einnig. Þú
ættir því að fara varlega í
þeim sökum það tímabil og
fremur að gefa eftir þó það
sé algjörlega andstætt eðli
þínu heldur en að berjast til
streitu, slíkt getur haft ófyr-
irsjáanlega slæmar afleiðing-
ar undir slíkum afstöðum.
Heilsufarið er undir góðum
áhrifum næstu árin, en þegar
þú ert 36 ára verðurðu að
fara varlega með þig og hætt
er við ofþreytu og sjúkdóm-
um út frá þvi.
Þegar þú ert þrjátíu og
fjögurra ára muntu fara í
mjög langa sjóferð að öllum
líkindum til útlanda og þegar
þú ert nítján ára muntu hugsa
mjög mikið um að fara í langt
ferðalag með flugvél, en ég
ráðlegg þér að gera það ekki
því afleiðingarnar munu ekki
verða þér til ánægju.
Hvað börn áhrærir þá eru
allar líkur til að þú verðir
frjósöm hvað það snertir og
að börnin láti ekki standa á
sér þegar þú hefur gift þig.
HERBERGI
Frh. af bls. 11
an átta og þér voruð ein. Ég ók yður
hingað og þér höfðuð tvö koffort með
yður.
— Munið þér ekki, þegar þér fluttuð
grænu töskuna um leið og þér voruð
að leggja af stað? Þér hafið víst haldið
að hún mundi ekki tolla á þakinu. Þér
settuð hana við hliðina á yður. Ó, þér
hljótið að muna eftir þessu!
En bílstjórinn mundi það alls ekki.
— Það var engin græn taska, sagði
hann. — Ég man vel, að flutningurinn
var tvö koffort. Ég man líka, að ég þótt-
ist vita að ungfrúin væri ensk eða am-
erísk, fyrst hún ferðaðist ein.
Ungfrú Farringham sat kyrr um stund
og starði fram undan sér. Svo hné hún
niður meðvitundarlaus.
Hún var lögð upp í rúm og henni
lofað að senda skeyti til Englands. Dag-
inn eftir fór hún. Á Charing Cross stöð-
inni tóku kunningjar hennar á móti
henni og urðu jafn undrandi yfir tíð-
indunum og hún sjálf hafði orðið. Og
sama kvöldið varð hún hættulega veik.
Heilabólga.
— En móðirin? spurði ég.
— Móðirin? Hún hefur ekki gert vart
við sig síðan ....
Nú var Chester kallaður í símann og
ég varð að bíða eftir framhaldinu. Ég
þóttist sannfærður um, að sögunni væri
ekki lokið.
— Ég kem eftir tíu mínútur, sagði
Chester. — Nú getið þér reynt að ráða
gátuna á meðan. Ráðherrann hafði ein-
mitt tíu mínútur til að leysa hana.
Auðvitað gat ég ekki ráðið neitt, og
þegar Chester kom aftur, var ég fullur
eftirvæntingar.
Hann settist og kveikti sér í sígarettu.
Loks hélt hann áfram.
— Ég hef oft brotið heilann um, hvers
vegna frú Farringham fór allt í einu
að hugsa um að kaupa nýja gólfdúka
í húsið sitt. Kannski hefur þetta bara
verið fyrirsláttur. Kannski hefur hún
hætt við Asíuferðalagið, af því að heilsa
hennar hefur ekki verið eins góð og
skyldi. Ég veit það ekki .... En eitt
er víst, — í París gerast atburðir, sem
geta hvergi gerzt annars staðar í ver-
öldinni. Ég skal nú loks segja yður
nákvæmlega hvað gerðist þetta kvöld
fyrir þrjátíu árum.
Eins og ég hef sagt yður áður, komu
mæðgurnar báðar á gistihúsið. Frú Far-
ringham fékk herbergi á fjórðu hæð,
og um tólf leytið kom dóttir hennar
að herberginu tómu. Ég skal taka fram,
að það var ekkert merkilegt við þetta
herbergi. Það var eins og herbergi ger-
ast á stórum hótelum. En það skrítna
var, að frú Farringham hafði verið þama
klukkan hálf níu, en var horfin klukk-
an tólf.
Takið nú eftir: Nokkrum mínútum
eftir að frú Farrtingham var orðin ein,
hringdi hún á stúlkuna. Stúlkan kom
og sér til mikillar skelfingar sá hún, að
frú Farringham lá meðvitundarlaus á
gólfinu. Hún hringdi á hótelþjóninn og
hótelþjónninn náði í forstjórann. For-
stjórinn náði í lækni, sem var gestur
á hótelinu. Hann rannsakaði frú Far-
ringham. Hún var dáin.
— Dáin? endurtók ég.
— Já, svaraði John Chester. — Dauðs-
FÁLKINN 31