Fálkinn


Fálkinn - 06.01.1964, Blaðsíða 27

Fálkinn - 06.01.1964, Blaðsíða 27
» 1 í ekki var ég rólegri, þegar ég loks var lögð af stað í bílnum og ók áleiðis til Bournemouth. Ég ímyndaði mér, að Johnny myndi eftir allt saman ekki bíða þar, sem um var talað, vegna þess, að hann hefði breytt ferðaáætlun sinni. Hann beið þar. •— Þér hafið vonandi ekki beðið lengi? spurði ég. — Nei, nei. Þar að auki eruð þér á undan áætlun. Hann sagði þetta ofur kæru- leysislega, en í æsingi mínum og hrifningu yfir því að sjá hann aftur, fannst mér að ég yrði að koma með einhverja skýringu og sagði: — Já, ég var svo hrædd um að þér yrðuð ekki hér. Hann lyfti brúnum, en sagði ekkert. Hann bara settist inn í bílinn og dró upp vindlinga- pakka og bauð mér. Þegar hann hafði kveikt í hjá sér líka, sagði hann kæruleysis- lega: — Komið þér oft hingað til Bournemouth í heimsókn? Ó, já, um það bil einu sinni í mánuði. Ég heimsæki tengda- móður mína sem býr hér alein. Paul, maðurinn minn, er alltaf svo upptekinn. — Paul Maitland, sagði hann hugsandi, með einkennilegum raddhreim, sem kom mér dá- lítið á óvænt. Þekkti hann Paul? — Já, sagði ég. Þekkið þér hann? — Nei en ég hef heyrt hans getið. Hver hefur ekki gert það? Ennþá var einhver undarleg- ur hreimur í rödd hans, eins og hálfvegis bitur. Ég leit varla á hann, en hann hafði litið undan og horfði út um hliðarglugg- ann. Eftir andartaks þögn sagði hann: — Hans er svo oft getið í blöðunum, á ég við. Það hlýtur að vera gaman fyrir yður að fylgjast með öllum málunum, sem hann stendur í. að samtalið bærist ekki inn á varasamar brautir. Ég var róiegri og ánægðari með tilveruna, en ég hafði lengi verið. Nokkrum sinnum mátti ég til með að virða hann fyrir mér, og sjá, hvernig sól- in skein á ijósa hárið hans og á hinar traustvekjandi hendur hans. Mig dauðlangaði til þess að strjúka þær. Þegar við komum til Lund- una, var ég viss um, að við myndum ákveða nýtt stefnu- mót, en Johnny sagði ekkert í þá áttina. Mér tókst heldur ekki að komast að því, hvar hann byggi. Hann bað bara um að ég hleypti honum út við stöðina við Liverpool Street. Næstu vikur liðu ofur hægt, að mér fannst, og að sumu leyti var ég eiginlega fegin, hve lítið Paul var heima, svo hann veitti því ekki eftirtekt, hversu eirðarlaus og uppstökk ég var. En Trudy hafði tekið eftir því. Það sá ég greinilega á henni. Ég held að hana haí'i alveg frá upphafi grunað, hvað væri að gerast, og hún horfði á mig augnaráði, sem gerði mér þungt um hjartaræturnar. Samt gat hún ekki vitað, hversu oft ég hafði tekið upp heyrnartólið á símanum og verið komin á fremsta hlunn með að hringja í númerið, sem ég hafði fundíð i símaskránni undir nafninu J. C. Brant. Morgun nokkurn, þegar ég var tilbúin að halda út, hrópaði hún til mín, einmitt þegar ég ætlaði að fara að ræsa bílinn. Það var síminn til mín. Ég sneri við og tók heyrnar- tólið upp. Og strax og ég heyrði rödd Johnnys dró úr mér allan mátt, svo ég náði mér í stól og set.tist. — Johnny .... var allt og sumt, sem ég gat sagt. — Ég var að vonast til að þér gætuð snætt hádegisverð með mér í dag? — í — í dag? stamaði ég. — Eruð þér ef til vill upp- teknar? — Nei, nei, ég er ekkert upp- tekin. Það stendur alveg prýði- lega á fyrir mér. — Eigum við þá að segja á Marongo klukkan eitt? Þegar samtalinu lauk stóð Trudy yfir mér og horfði rann- sakandi á mig. Og þegar ég hljóp upp stigann í svefnher- bergið mitt, sagði hún: — Ætlar þú ekki að fara út? — Jú. víst ætla ég út. Ég Framhald á bls. 28 —' Nei, Paul er ekki einn þeirra, sem talar við konu sína um störf sín, sagði ég. Ég veit raunverulega ekkert meira um þau, en það sem stendur í blöðunum. Þar að auki er hann svo sjaldan heima. Þetta var bersýnilega full opinská játning og Johnny flýtti sér að breyta um um- ræðuefni. Ég var honum þakklát fyrir þá nærgætni og síðan spjöll- uðum við glaðlega um heima og geima, alla leiðina til Lund- úna. Við gættum þess vandlega,

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.