Fálkinn - 13.04.1964, Blaðsíða 22
Björgunarafrek
á Atlantshafi
Skipalestin lagði af stað síðari hluta dags. Skipunum hafði
verið eafnað saman á ytri höfninni, þar sem frelsisstyttan
heldur kyndli á lofti. Skipin komu niður fljótin, sum frá
Hudsonfljótinu og önnur frá Austurfljóti og þau voru sett
hvert á sinn stað í skipalestinni þar sem þau áttu að vera á
leiðinni yfir hafið. Hve mörg mundu verða þar að leiðarlok-
um var öllum hulið. Ferðin yfir hafið var barátta upp á líf
og dauða.
Þetta var kaldur októberdagur og skipin virtust mjög köld
og lífvana í ljósaskiptunum. Forustuskipið gaf merki um að
halda af stað. Nú var ferðin hafin, skipverjar hófu sín reglu-
bundnu störf um borð, þessi störf sem á langri sjóferð verða
eins og reglubundin og gangverk klukkunnar unz land er fyrir
stafni og akkeri er varpað að leiðarlokum. Þannig er það
venjulega á langri sjóferð, en hér var viðhorfið annað: Stríð-
ið hafði staðið í tvö ár og kafbátahernaðurinn var í algleymi.
Þetta var árið 1942.
Brúarfoss Eimskipafélags íslands var eina íslenzka skipið
í þessari skipalest. Vestur hafði skipið flutt fullfermi af síld.
Þá var einnig siglt í skipalest og sú hafði sloppið við árásir
kafbáta að mestu leyti, enda var veðrið þannig, að þeir gátu
lítt haft sig I frammi. Brúarfoss hafði komið í lestina sunnan
við ísland. Veður var skaplegt suður fyrir Grænland og er
þeir fóru fyrir Cape Race. Skipalestin var komin nokkru þar
sunnar, er loftvogin snarféll og snemma morguns 4. septem-
ber var komið afspyrnu rok. Jafnframt gerði úrhellisregn.
Það varð erfitt fyrir skipsstjórnarmenn þeirra fjörutíu og
tveggja skipa, sem öll voru grámáluð, til þess að óvinirnir
kæmu síður auga á þau.
Rokið jókst eftir því sem á daginn leið. Skipin urðu að
hægja á ferðinni og héldu rétt þeim skriði, sem nægði til
þess að þau létu að stjórn. Um hádegi voru 10 vindstig og
sjór eftir því. Raðir skipanna voru farnar að riðlast og við
og við heyrðust skip senda Morse-stafinn D. Það þýddi að
skipið léti illa af stjórn. Undir kvöld fór loftvog að stíga mjög
ört og veðrið lægði, en jafnframt gekk hann til á áttinni.