Draupnir - 01.05.1906, Blaðsíða 73

DRAUPNIB.
589
menn um að geta þessa að engu við mann-
inn sinn, ef þeir kæmu aftur við í Glaum-
bæ, því að ærin væru vandræði samt í hér-
aðinu, þó ekki hlytust þau af hinni heilögu
jungfrú. Svo riðu þeir um stund, þeirprest-
ur og Eyólfur á undan og x-æddu um þetta
atvik. Eyólfur mælti:
»Ætlið þér, prestur minn, að ganga í
greiparnar á þessu illmenni, með því að ríða
heim til hans að birla honuin stefnu?«
»Hvað get ég gert?« svai-aði pi-estur laf-
liræddur.
»Riðið lxeim á einhvern bæinn og sent hon-
um orð að finna yður. Ég skal ríða heim
til lxaixs — hann bítur migþóekki á barkann
framaxx í öllunx —?«
Allir voru komnir heim á staðinn nema
Þorsteinn prestur Gunnason var ókominn.
Hann tók sér einhvern nýjan útúrdúr og kom
fyrst heim kvöldið eftir, hanxx lék svona laus-
um liala, en var á Hólum hjá Jóni prófasti
í góðu yfirlæti, þegar honum líkaði svo; þeir
voru líka vinir, og svipaði saman í ýmsu,
•þó þeir væru ekki jafn aldra. Jóii Arason
liafði það fram yfir Ögmuiid biskup, að liann
kunni að sjá sér út viixi, sem sjaldan brugð-
ust honum, til þess lijálpaði lionum glaða,
upplífgandi lundin hans, sein í sambandi við