Draupnir - 01.05.1906, Blaðsíða 115
DRAUPNIR.
631
»Ég er Jón Einarsson kirkjuprestur í
Skálholti, og ég þakka þér hjartanlega fyrir
vinalegar viðtökur á heimili þínu«.
wÞá hafa nýju fötin þín breytt þér mikið
í mínum augum«, sagði Jón Arason, »því ég
sé að eins með nákvæmri athygli hver þú
ert«.
»Jæja, fyrst við höfum nú kannast hvor
við annan á fósturjörðu forfeðra vorra, þá
skulum við nota okkur af því, sem við eig-
um sameiginlegt, móðurmálið, og skemta
okkur saman í kvöld«.
»Ert þú ekki hiskupsefni það, sem Skál-
holtsbiskupinn hefir sent hingað eftir vígslu?«
»Jú, jú, — en ekki skulum við láta það
standa fjandsamlega í millum okkar«.
»Nei, nei, langl frá, — en er langt síðan
þú koinst hingað?«
»Fyrir rúmum mánuði eða svo. En þú?«
»Fyrir fáeinum dögum«, sagði Jón Arason.
»()g samt lagðir þú, eða þið, út löngu
fyrri en ég, því við fórum ekki fyrri en biskup
var kominn heim og það ekki undir eins«.
»Það bar til þess, að við fengum sjó-
hrakning, og okkur rak til Grænlands, og
koinumst loksins við illan leik, eftir að við
höfðum heitið á marga helga menn, til Húsa-
víkur, og fengum okkur þar matarforða, því
okkur þraut vistir. Og eftir það lögðum við