Ljósberinn - 20.12.1924, Page 31

LJÓSBERINN
433
stað, að eg hafi gleymt ykkur í samfleytt fjögur ár?
Það er óttalegt! Það hlýtur að stafa af einhverjum
misgáningi, eg skal nú komast eftir því undir eins.
En að annað eins skuli geta komið fyrir! Þið vesl-
ings, veslings litlu börn!“
Hann f'ór nú að blaða í þykkri bók, sem lá hjá
honum. Þegar hann var búinn að fletta henni til
enda, lét hann hana aftur og stundi þungan.
„Jú, því er nú miður! Þú hefir rétt að, mæla, Hans