Ljósberinn - 01.06.1947, Page 12

84
LJÓSBERINN
Við Heklu kannist þið öll, það er áreið-
anlega ekki til það mannsbarn hér á
landi sem ekki hefur heyrt hana nefnda,
enda er hún eitt frægasta eldfjall heims-
ins. Og fagur var sá skrúði, er hún var
íklædd, áður en gosið hófst hinn 29.
marz. En nú hefur Hekla lilotið drottn-
ingarnafnbót og hyggst að gæta hennar
vel. „Kórónan hún var kaldur snjár“.
Og þessarar kórónu liugðist Hekla gæta
vel, hún tók hana ofan og lét hana á af-
vikinn stað, þar sem enginn mun finna
hana. Síðan tilkynnti hún landsmönn-
um hátíðlega með snöggum landskjálfta-
kipp, að nú ætlaði lxún að sýna þeim
vald sitt og mátt. HiS 23. Heklugos, órxð
1947, var hafift. Náttúruöflin í hinum
mikla mætti sínum sýndu okkur, sem nú
lifum, hversu lítil við í raun og veru er-
um. Við stóðum agndofa og nær skelf-
ingu lostin yfir hamförum náttúrunnar.
Því á „friðartímum“ er Hekla ákaflega
vinaleg, en nú var öðru máli að gegna.
Hamfarir náttúrunnar voru svo miklar,
að nábúarnir fylltust óbeit á þessari
drottningu eldfjallanna, sem svo lengi
hafði hlíft þeim við valdi sínu.
Henni hafði þótt mennirnir nokkuð
nærgöngulir við sig hin síðari ár. Þeir
voru alltaf að klifra og gera einlivers
konar jarðfræðilegar rannsóknir. En hún
kærði sig ekkert um að vera rannsökuð,
hún vildi vera hin gamla dularfulla
Hekla, sem þjóðin liafði skolfið fyrir í
þúsund ár. Og nú datt lienni í liug að
hrista af sér þessar mannskepnur fyrir
fullt og allt, og fór að gjósa. En þá fyrst
ofbauð hinni öldnu drottningu. Hún nötr-
aði af reiði. En alltaf fór versnandi. Nú
voru mennirnir farnir að sveima í kring-
um liana eins og flugur og í stríðum
straumum stefndu þeir upp að henni.
Hún tók snöggt viðbragð, en síðan kom
þögn. Hún kom livorki upp stunu né
hósta fyrir reiði. Svona djarfir höfðu
mennirnir aldrei gei’zt fyrr.
Umhverfi Heklu er greinilega mei'kt
henni. Alls staðar skiptast á hraun, svo
langt sem augað eygir. En þið megið ekki
halda, að það séu gróðurlaus hraun með
nökturn klettum. Nei, fjölbreytni og feg-
urð gróðursins er óvíða meiri en í hraun-
unum. En nú er þetta breytt, allt, er hulið
grábláu öskulagi og gróðurinn nær ekki
að xyðja því frá. Það mun verða auðnar-
legt í kringum Heklu í sumar.