Vikan - 13.11.1958, Qupperneq 25

Kanntu að fara
með steypu?
í>ú þarft ekki að vera lærður múrari til þess
að vinna að minni háttar steypuvinnu. Auk þess
þarf lítinn útbúnað til slikra hluta.
Að steypa gangstíg er gott dæmi. Það sem þú
þarft til þess er aðeins nokkur slétt borð og-
hælar, hamar, sög, skóflu, svo og pall til þess að'
hræra á steypuna. Að lokum þarftu ákveðið magn
af sandi, möl og sementi, auk þess hjólbörur og'
hallamæli. Auðvitað verður sá, sem ætlar að
steypa gagnstíg að vera viljugur að beygja sig
í baki, þar eð þetta er ekki mjög létt vinna.
Samt ætti enginn að setja erfiðið fyrir sig, ef
hann hugsar til peninganna, sem múrari tæki.
fyrir að vinna verkið.
Gangstígar milli húsa og gatna eru venjulega
u. þ. b. fjögur fet á breidd. Þykkt þeirra er
venjulega þrír til fjórir þumlungar.
Pyrst strekkir þú línur frá húsinu til götunn-
ar þannig, að þær mundu koma aðeins utan við
stéttina, eða þvi sem þykkt borðanna nemur. Ut-
an með línunum rekur þú niður hælana, en inn-
an á þá neglir þú borðin. Síðan setur þú borð
þvert á milli langborðanna með jöfnum millibil-
um, sem eru höfð eins stór og þú vilt hafa.
lengd hvers reits. Þessi þverborð styrkir þú einn-
ig með hælum þannig, að hver hæll nær ekki upp
að efri brún þverborðsins, þar steypan verður
að geta hulið hælinn, svo að reiturinn verði fer-
hyrndur með sléttar hliðar.
Þegar þú hefur gert þessa grind að gangstígn-
um, þá ferðu að hugsa um steypuna, sem hrærð
er á þar til gerðum palli. Þú notar einn poka af'
sementi, tvö og hálft ferfet af sandi, þrjú ferfet.
af möl og rúma tuttugu litra af vatni. Þú verður
að hræra þetta vel og vandlega, áður en þú:
tekur að hella í hólfin.
Eftir að hafa fyllt hvert hólf strýkur þú yfir-
borð steypunnar vandlega og gætir þess að verði
slétt og áferðarfallegt, en þetta er bezt að gera
eftir að steypan er tekin að harðna dálítið.
PALETTE-
KAFFIBORÐ
Viljir þú smíða húsgagn, er Palettee-kaffi-
borðið mjög hentugur gripur til að byrja á. Þetta
nýtízkulega borð getur þú gert úr birki, valhnotu
eða maghoný. Fyrst teiknar þú borðplötuna á
pappír í fullri stærð, siðan leggur þú pappírinn
á viðarplötu þá, er þú hefur valið þér, og sagar
hana eftir linunni á pappímum. Að svo búnu
tekur þú af alla hvassar brúnir, með sandpappír.
Fæturna getur þú haft úr sama efni, en þeir
eru hafðir þrír að tölu, og getur þú haft þá að
lögun eftir vild.
Það er algengt að gera kringlótta holu i borð-
plötuna, sem skál er sett í. Að lokum litar þú
gripinn með bæsi og lakkar síðan.
AÐ VERJA MÁLMHLUTI GEGN VEÐRI
sem þú hefur úti við.
Allir þeir hlutir, sem hafðir eru utan dyra og
geta ryðgað, eiga að fá vörn gegn því. Rauð
olíumálning er oftast notuð í þessum tilgangi. Sé
málningarliturinn hentugur, getur þú nótað
sama litinn til að fullmála hlutinn. Sé hann eikki,
eins og þér líkar, þá getur þú notað hvaða lit
og málningu sem er.
Nýir tinhúðaðir málmar verða að viðrast í 9
mánuði, áður en þú getur málaö þá, því fyrr
er ekkert gagn að því.
Allt ryð verður þú að fjarlægja af málmum
með vírbusta, áður en þú málar þá. Málir þú hús~
gögn úti, hreinsar þú þau með sandpappír, ræsti~
legi og siðast með vatni. Þegar þau eru þurr, þá.
málar þú hlutina með innanhússmálningu, þar' eð.
hún flosnar síður upp og fer betur með klæðnafj.
manna.
ÖLLll
MÁ
SAFNA
Sennilega er ekki leyfilegt
að taka mynt úr umferð, en
það gera margir, sem safna
málmpeningum. Sumir safna
slíkum peningum frá öllum
löndum, en þó er algengara að
safnað sé- frá einu landi. Þeg-
ar um slíka söfnun er að ræða,
þá safna menn ekki einum
peningi af hverju verðgildi,
heldur reyna að komast yfir
allar útgáfur af honum. Til
dæmis er reynt að ná i fimm-
eyring, sem gefinn er út árið
1928, 1946 o. s. frv., eða með
öðrum orðum frá öllum útgáfu-
árum. Getur slíkt safn orðið
geysi stórt og fjölbreytt, þótt
aðeins sé safnað frá einu landi.
Myntsöfnum er yfirleitt
komið fyrir í kössum með gler-
loki, sem geymast annað hvort
á þar til gerðum borðum eða
uppi á veggjum.
Sé safnarinn auðugur er ekki
úr vegi að safna líka peninga-
seðlum. Venjulegur verkamað-
ur getur náttúrulega ekki tek-
ið fimmhundruðkrónaseðil og
gert hann að safnhlut, en þetta
geta ríkisbubbar. Þegar um
seðlasöfnun er að ræða, eru
þeir geymdir í bókum, sem
annaðhvort eru með hólfum
(líkt og í frímerkjabókum)
oða með myndahornum.
Takir þú að safna pening
um, þá skaltu minnast þess, a
frímerkjasalar selja oft myn
og hjá þeim getur þú fengi
peninga til að fylla upp í ey£
urnar í safni þínu.
Myntsöfnun á sennileg
mestum vinsældum að fagna
Frakklandi, enda er verzla
með mynt þar, eins og me
rófur og kartöflur hér á land
Þessi söfnun er ekki mjö
algeng hér á landi, en þó e
víst, að þrjú girnileg mynt
söfn eru til í Reykjavík og e
eitt í eigu lögregluþjóns anna
í eigu frímerkjasala og hi
þriðja vörubílstjóra.
Höfuðóvinur málma utan húss er ryðið. Máln-
ing er bezta vörnin gegn ryðinu. Sé hluturinn
ryðgaður, þá getur málning ekki orðið honum
til bjargar. Samt sem áður mun málning alltaf
verða til þess, að hluturinn ryðgar og ónýtist
síðar. Þú skalt því gæta vel þeirra málmhluta,
VIKAN
25