Vikan - 24.09.1959, Qupperneq 24

hefði sézt norðvestur af nesinu, og
stefndi vestur. Var það jafnframt
sagt frá því, að varðskipið Óðinn, sem
væri að koma frá ísafirði, hefði feng-
ið fyrirskipun um að svipast um eftir
„Hafgolunni“ á þessum slóðum. Voru
í báðum blöðunum leiddar ýmsar get-
ur að því, hvert Ivar frá Hlíðarhúsum
myndi vera að fara. Sögðu sumir til
Grænlands, þótt mönnum þætti þetta
nokkuð snemma af stað farið til
þeirrar farar. En aðrir þóttust vita,
að hann ætlaði að halda skipinu til
Ameríku. Af þessum fregnum varð
Sjöfn afar dauf. Við vorum á skrif-
stofunum þar til rétt fyrir klukkan
átta, að hún fór yfir til Steindórs,
til þess að fara í áætlunarbil til
Hafnarfjarðar, þvi við álitum nauð-
synlegt, að hún (til þess að sýnast),
héldi áfram að búa þar syðra fyrst
um sinn.
Þegar ég kom út á götu, stundar-
fjórðung eftir að Sjöfn var farin, var
rokið upp vitlaust veður af útsuðri.
Áreiðanlega var það versta veðrið
sem komið hafði það misseri, og
hugsaði ég þá til Ivars, er væri einn
á sjónum. Mér gekk illa að sofna um
kvöldið, tókst það þó loks.
Næsta dag greip ég morgunblöðin
með óþreyju. Var þar sagt frá því,
að bankaþjófnaðurinn hefði ekki ver-
ið eins mikill eins og gert hefði verið
ráð fyrir, ekki ,,nema“ hálf önnur
milljón i gulli og fimm og hálf mill-
jón í seðlum. En þar af myndu þjóf-
arnir hafa litið gagn af um hálfri
milljón, því bankinn vissi um raðtölur
á seðlum að þessari upphæð. Fé það,
er við höfðum klófest, var því um
einni milljón króna meira en við
höfðum haldið, en mér var, þegar ég
las þetta, nákvæmlega sama um,
hvort það var milljóninni meira eða
minna (en síðar hefur þetta breyzt).
En mér var afar illa við að sjá talað
um okkur sem „þjófana", og ég hálf-
kveinkaði mér við að lesa það orð,
í hvert skipti, sem ég sá það í blöð-
unum, og það eins þó væri verið að
tala um önnur lögreglumál. Um Haf-
goluna sögðu blöðin, að engar fréttir
væru af henni. Varðskipið, sem fór
að leita hennar, hafði ekki orðið
hennar vart.
Þegar ég kom upp á skrifstofuna,
varð ég hissa að sjá Sjöfn þar. Hún
hafði farið i einkabifreið um morg-
uninn úr Hafnarfirði, til þess að fá
sem fyrst fregnirnar af Ivari, ef ein-
hverjar væru, Kom okkur saman um,
að ívar myndi hafa vitað, hvað Sjöfn
var að gera, þó hún hefði ekki þorað
að trúa honum fyrir þvi, og myndi
hann hafa leigt bátinn og undirbúið
þetta ferðalag til þess að láta grun-
inn falla á sig.-
Framhcild í næsta blaöi
TÖFR ALÆKN ARNIR
Framhald af bls. 5
hefði verið að elta uppi þeldökkan
mann nálægt Estcourt i Natal árið
1953 ásamt ellefu öðrum lögreglu-
mönnum. Maðurinn hafði framið tvö
morð. De Wet þekkti morðingjann,
því að hann hafði áður tekið hann til
fanga fyrir rán. Margir hinna lög-
reglumannanna þekktu Sibiya Msomi,
hinn þrítuga blökkumann, í sjón.
— Kvöld eitt stóð ég við lögreglu-
stöðina í Estcourt, þegar komið var
með þeldökkan mann, sem tekinn var
fyrir þjófnað. Ég talaði við hann í
klefanum, spurði hann um morðingj-
ann og hvort hann kannaðist við
hann.
Viku síðar var sami blökkumaður
dæmdur og settur í fangelsi. Fingra-
för hans voru send til höfuðbæki-
stöðvanna í Pretóríu, og nokkrum
dögum siðar kom svar þaðan. Þá fyrst
varð okkur ijóst, að við höfðum tekið
morðingjanna, Sibiya Msomi, til
fanga!
Ég fór rakleiðis út í fangelsið og
gaf skipun um að koma með saka-
manninn til min. Ég komst þá að
raun um, að ég horfði beint á hann
án þess að sjá hann, svo að ég ákvað
KftupsgfslumeiMt
Nú getið þér notað sömu ritvélina, á skrifstofunni, í heimahúsum og á
ferðalögum yðar innanlands og utan. Með þvi einu að kaupa 32 cm. auka-
vals með „Cormbina“ getið þér skrifað: farmbréf, toll- og innflutningsskýrsl-
ur, bókhalds og hverskonar önnur eyðublöð.
' í I sr
COMBINA-ferðaritvélin með í.
24 eða 32 cm. valsi, segments-
skipting og línujöfnun, sem
má nota til að koma staf,
sem gleymst hefur að skrifa,
inn í orðið án þess að nota
meira pláss en orðið tók fyr-
ir breytinguna.
★ Fyrsta ferðaritvélin á
★ markaðinum með 32 cm.
★ valsi.
að bíða þess í vikutima, að galdra-
meðalið missti mátt sinn.
Viku síðar heimsótti ég Msomi aft-
ur. 1 þetta sinn kannaðist ég strax
við hann.
— Svo að blandan hefur loks misst
mátt sinn, Sibiya Msomi? sagði ég
við fangann.
— Já, kapteinn, svaraði blökkumað-
urinn. — Ég hefði átt að fara til
galdralæknisins í gær, en það gat ég
ekki. Nú verð ég hengdur í stað þess.
Hvort sem maður trúir á yfirnáttúr-
lega hluti eða ekki, er eitthvað óhugn-
anlegt við galdralæknana. Það hefur
þrásinnis sannazt, að það er hvorki
ímyndunarafl okkar, sem hleypur með
okkur í gönur, né fjöldadáleiðsla.
Fyrir tveimur árum var tvítugur
sonur Basútó-negra, Richard Tshaba-
lala, dæmdur til dauða fyrir morð.
Þessi ungi maður hélt því fram, að
hann væri saklaus, og sagðist hafa
verið hjá móður sinni, þegar glæpur-
inn var framinn. Móðirin hélt þvi
einnig fram, en þeir, sem yfirheyrðu
unga manninn, héldu hann sekan og
dæmdu hann síðan.
Þá fór faðirinn til galdralæknis.
— Sonur minn er saklaus. Þú verð-
ur að hjálpa okkur. Hann er eini son-
ur okkar. Hviti maðurinn má ekki
hengja hann.
Galdralæknirinn tók fram veski úr
nashyrningaskinni oe dró upp úr því
fjögur uxabein. Þeim kastaði hann að
því búnu þrisvar upp í loftið.
Það mætti telja þessi uxabein
r.terkustu spilin á hendi töfralæknis-
ins. Þegar hann stendur andspænis
íorleystu máli, kastar hann þeim upp
í loftið til þess að sjá, hvort nokkuð
sé hægt að gera. Ef beinin sýna hon-
um, að hann verði að hefjast handa,
gerir hann það þegar. Ef ekki, neitar
hann.
I þetta sinn rannsakaði töfralæknir-
inn beinin í heilan stundarfjórðung,
áður en hann gat loks sagt föðurnum,
að syni hans yrði bjargað.
— Hann er saklaus. Ég sé það nú.
En þú verður að fara til hans. Ég
skal gefa þér dálítið, sem þú verður
að núa inn í enni hans. Þá mun hann
Framhald á bls. 27
Skóíaí61k!
Vélritun er nauðsyníeg í ríkara mæli en
nokkru sinni.
Fyrirliggjandi:
RHEINMETALL og ERIKA skóla- og ferðarit-
vélar í nýjum tízkulitum. —
Verð kr.: 2426,00 og 2757,00.
ASTRA-samlagningavélar (SÆNSKT STÁL)
og RHEINMETALL samlagningavélar og skrif-
stofuvélar fyrirliggjandi.
Borgctrf eU b»f*
Klapparstíg 26 — Sími 11372
l'EMIMAVINIM
Elíin Jóhannesdóttir, Hjarðardal ytri, Önundar-
firði, V.-ls„ við pilta 18—20 ára. Anna K. Rós-
mundsdóttir, Hól, Eskifirði og Friðrika Björns-
dóttir, Eskifirði, við pilta 17—20 ára. Unnur Tóm-
asdóttir, Reynifelli, Rangárvöllum, Rang., við
pilta 19—26 ára. Sigríður Guðmundsdóttir, Yzta-
felli, Köldukinn, S.-Þing„ við pilta 19—30 ára.
Asta Susanne Grönhaug, Dokkebakken 7, Bergin,
Norge, við stúlkur 20 ára, áhugamál: bækur, tón-
list, handavinna. Ruth Jacobsen, Fuglenes vn. 77,
Hammerfest, Norge, við pilta og stúlkur 13—15
ára, skrifar dönsku. Ida Sæthern, Roberg, Töns-
berg, Norge, við frímerkjasafnara með skipti fyrir
augum, áhugamál auk þess: blóm og vefnaður.
Bodil Kjeldsen, Boks 231, Tromsö, Norge, við pilta
og stúlkur á 16. ári, áhugamál: allt nema drykkju-
skapur og reykingar, skrifar dönsku eða norsku.
Ingrid Kynth, Ranfors, Norge og Unni Olsen,
Industrivegen, Ranfors, Norge, báðar við pilta 18
ára, skrifa dönsku eða norsku. Klara L. Myklebust,
Boks 60, Svelgen, Sunnfjord, Norge, við skáta-
stúlkur, 16 ára.
24
V I K A N