Vikan - 29.10.1959, Blaðsíða 13

Á framhlið hússins er inngangur á báðar hæðir. Neðri hæðin er byggð
mestu úr múrsteini og efri hæðin að nokkru leyti, en að nokkru leyti
timbri, eins og myndin ber með sér.
Hagkvæmt og skemmtilegt skipulag á íbúðum er ærið breytilegt hug-
tak. Það, sem þótti góð latína fyrir 10 árum, er nú skoðað með vor-
kunnlátu brosi, og þannig verður vafalaust litið á margt af því, sem
nú þykir gott skipulag, eftir álíka tíma.
Þó eru venjulega tvær hliðar á máli hverju. Margir nútíma-arki-
tektar hafa gerzt formælendur þess að hafa íbúðir sem mest í einni
heild. Þeir telja með réttu, að íbúðin verði þá rúmbetri og glæsilegri
yfirlitum. Hin hliðin á málinu er sú, að íbúðin verði kaldari, drag-
súgur ef til vill og íbúar hússins finni þar ekki stað, sem hver ein-
stakur getur verið út af fyrir sig. Þesssi tvö sjónarmið verður hver
maður að meta og gera upp við sjálfan sig, sem ætlar að byggja hús
með opnu plani.
Einbýlishúsið, sem við birtum
myndir af hér, er stílhreint
og svipfallegt að ytra útliti.
Enskur arkitekt hefur teikn-
að og byggt þetta hús og snið-
ið það eftir eigin þörfum. Ör-
lítill hæðarmismunur er á
hvoru gólfi, og úr stofunni,
þar sem arkitektinn hefur
vinnupláss, er opið í borð-
stofu og eldhús. Annars skýr-
ir teikningin sig sjálf.
að
úr
Einbýlishús
með „opnu plani“
á tveim hæðum
ganga í staSinn fyrir að fara í strætó og borða
liákarl og mikið grænmeti, En ég þori að
ábyrgjast, að ástæðan fyrir því, hvað margt
af þvi fólki, sem gerir þetta, er liraustlegt, er
aðallega sú, að þctta fólk hefur verið svo
hraust fyrir, að það er bókstaflega sama, í
hvað það fer og hvað það borðar, að það
vinnur ekkert á þvi. Og ástæðan fyrir því, að
maður sér aldrei neinn, sem gerir svonalagað
og er mjög veiklulegur, er sú, að þeir, sem gera
svona og eru ekki alveg filhraustir fyrir, þeir
veikjast bara og deyja, og þessvegna sér maöur
j)á ekki útivið.
Ég veit náttúrlega, að það væri óhollt að
gera ekki sumt af því, sem mörgum finnst
kannski ekki mjög gott, cins og til dæmis að
fara í bað og til tannlæknis og kannski i bind-
indi, ef maður er orðinn mjög blautur á per-
unni og kannski búinn að fá delluna nokkrum
sinnum. Og ég veit náttúrlega, að menn gera
oft það, sem þeim l'innst verra, heldur en það,
sem þeim finnst betra, afþví það kostar minna,
eins og til dæmis að drekka brennivín heldur
en viski. Og þeir menn, sem segjast heldur
drekka brennivínið, afþví það sé hollara, af-
þvíað það er verra, eru heldurekki að troða
neinum um tær með þaö, og ef þeir segjast
svo iika gera það, ef maður býður þeim upp á
sjúss, þá er allt í lagi. — En það, scm ég á við
með því að tala um, að það sé vitlaust að gera
alltaf það, sem manni finnst verra, er það, að
þegar menn, sem eru búnir að venja sig á svo-
leiðislagað, fara svo að gera eitthvað fyrir aðra
og ætlast til þess, að þeir geri lika það, sem
er verra, þá vil ég, að borgararnir taki sig
saman um það að gera það ekki, eins og til
dæmis að aka í beygju eða stiga ofan í poll
eða klifra inn um glugga. Og það eru sko ekki
neinar ýkjur, að það eru til menn, sem ráða í
þessum bæ, sem vilja heldur, að borgararnir
geri það, sem er verra, eins og til dæmis að
aka eftir veginum, sem er næst fyrir ofan Suð-
urlandsbrautina, fyrir neðan Sjómannaskól-
ann, og 'núna er verið að malbika. Það er á
honum stór beygja, og ég spurði kunningja
minn, sem er verkfræðingur lijá bænum, af-
hverju væri liöfð þessi beygja á veginum, og
hann sagði lnin væri liöfð þarna, afþviað það
væri verra. - Og það er verið að Ijúka við
stórt liús hérria i bænum, þar sem vantar dyr
inni eitt af herbergjonum á þriðju hæð og ekki
hægt að komast inn i það nema innum glugga,
og það er sko ábyggilega gert til þess, að það
sé verra að komast inn i það. — Og það er
svalcalegur pollur fyrir framan strætisvagna-
skýli við Langholtsveginn, alltaf þegar rignir,
og hann er áreiðanlega hafður líka til þess, að
það sé verra að komast inní það og útúr þvi
aftur.
Ég er ekkert á móti einstaklingsfrelsinu, og
ég vil, að þeir, scm halda, að það, sem þeim
finnst vont, sé gott fyrir þá, fái að gera það,
ef þeir vilja. En ég vil, að borgararnir taki
sig saman umað láta segja upp embættismönn-
uin, sem halda, að það, sem er vont fyrir borg-
arána, sé gott fyrir þá.