Vikan - 29.10.1959, Blaðsíða 23

Aumingja Anthony Steel! Hann
lifir nu mest a tornri írægð, þvi að
nu er hann aöeins Xyrrverandi maö-
ur Annu Aicoerg. Ug axit bendir til
þess, aö iiann taki sér þetta mjög
nærri, pvi ao iyrxr SKommu bar paö
vxo, ao nann ok bilnuxn smum ai þvi-
liKuni gxannasKap, aö logregian
sKarst i xeiKinn og tóK hann i sxna
umsja. Þaö Kom 1 ljos, að Anthony
var taisvert „undir ahriium", og þá
var hann auðvitað settur beint í Kjall-
arann. Pað var sagt, að hann hefði
ekKi verið sériega upplitsdjartur, þeg-
ar hann geKK mn i rettarsahnn dag-
inn eitir, en þið getið bara séð það
sjalf, þvi að myndin aö oian er ein-
mitt frá þeim atburði.
En á meðan Anthony grætur, býr
Anita eins og greifynja i Hómaborg.
Hún hetur, sem kunnugt er, náð
frama slnum i kvikmyndaheiminum
með þvi að verða fegurðardrottning
Svipjóðar árið 1951 og hljóta þá að
veroiaunum ferð til Hohywood. 1
kvikmyndaborglnni vakti hún athygli,
— en fyrst í stað aðallega fyrir það,
að hún þótti svo kaldlynd. Frétta-
mennirnir í leikarablöðunum tóku
upp á því að nefna hana Anítu „Ice“-
berg eða Anitu ísjaka,, en Marlon
Brando þóttist gera þá nafngift ó-
merka, þegar hann sagði: „Þetta
nafn á alls ekki við hana, því að það
sést aldrei nema tiundi hluti ísjak-
anna, þar sem þeir fljóta á hafinu."
Þá breyttu fréttamennirnir nafninu
i „Sex‘‘-berg, og þóttist Aníta mega
veí við una. Þá komst Anita í sam-
band við Bob Hove og síðan John
Wayne og fékk samninga um sex
kvikmyndir. Sem fyrr segir, mun hún
dveljast sem stendur í Róm, og þar
sést hún oft í félagsskap hinna frægu
ítölsku leikara Walters Chiari, Ross-
anos Brazzi og Fredericos Fellini.
Ihuilv
Mndd:
Æðmta
hlutverk
konuniiar
Margar nútímakonur eru á þeirri
skoðun, að æðsta hiutverk þeirra í
lifinu sé að vera goö eiginkona og
móðir — að hjáipa eiginmanni sínum
í lífsbaráttu hans og framsækni af
öllum mætti.
Eins nútímakona ein hefur komizt
svo vel að orðx: „pað er óhemju erfitt
verkefni að vera góð eiginkona. Það
krefst þess meðal annars, að konan
sé kæn, hafi kaupsýsiugáfur, sé góð
matreiðslukona og barnfóstra, hafi
áhuga á stjórnmálum og líti vel út.
En þetta getur einnig verið skemmti-
legasta og ánægjurikasta starf, sem til
er.“
Ætli sé hægt að hugsa sér betra
dæmi slíkrar eiginkonu en Emmu
WedgeWood Darwin, sem gift var
hinum mikla Charles Darwin?
Darwin var mjög heilsuiitill og hefði
naumast getað sinnt hinum fjölmörgu
skyldum fjölskylduföður — svo að
ekki sé minnzt á hin gífurlegu afköst
hans á sviði vísindanna — ef þessi
undursamlega kona hefði ekki staðið
við hlið hans af óbilandi festu.
Hún trúði statt og stöðugt á það,
sem skipti hann mestu — vísinda-
störf hans. Hún tók að sér að sjá um
tekjur hans og útgjöld, stjórna
heimilinu, ala upp börn hans og sjá
um, að ekkert tefði hann í vísinda-
iðkunum hans og hlífði honum við
hvers kyns angran. Og hún ól honum
auk þess tíu börn, en af þeim lifðu
hann fimm synir og tvær dætur.
Eða hugsið ykkur madame Pasteur,
sem, án Þess að láta nokkurn bilbug,
á sér finna vann sér aðhlátur og var
ofsottur ai aimennmgx, vegna pess aö
hun stoð i bhöu og sirxou vxö hhö
hms stórgáfaöa en lengi misskiida
einafræömgs. 'iryggð hennar varö að
Þoia mikla raun, pegar tvó prxggja
barna hennar veiKtusx og dou ai iuuga
veiki — en hún iét sxg eKKi. Hun vxssi,
að allt gat koniið íyrxr a heimm,
sem var svo natengt tilraunascoiu,
þar sem unnið var með sjaidgæia,
smitandi sýKia, sexn stoinuðu lnmu i
bráða hættu. og ehkert gat dregið úr
trú hennar á þann árangur, sem vis-
indakraítur rnanns hennar naði.
Þessi mikla kona gat einmg búið,
dóttur sma nugreKKi og viija, þegar
hun U og be.ö árangurslaust eitir
manni sinum, á meðan hun e.gnað.st
fyrsta barn sitt. Hann halði læst s.g
inni í rannsóknastofu tengdafóður
síns, á meðan madame Pasteur gerði
dóttur sinni ljóst, að þetta væri hxuti
af lífi því, sem eiginkona og dóttir
mikilmennis yrðu að lifa.
Dóttir Franz Liszts, Cosima, sem
var gift Wagner, sagði frá sömu lifs-
reglu í fáum, velvöldum orðu.n; „Kon-
ur eru fæddar í þennan heim, til þess
að hjálpa miklu.n mönnum." Flestar
konur ætla sér af alhug að leika þetta
hlutverk og mörgum lánast það.
ÞaS er ofur eðlixegt, að nöfn þessara
kvenna þekkist sjaldan utan hins
þrönga fjölskyldu- og vinahrings —
ef menn þeirra verða ekki heimsfræg-
ir. En i rauninni er þessu þann’g
háttað með fjölda kvenna — og þær
eru máttarstoðin i samfélagi voru.
— Hjónin á neðri hæðinni sögðust
skilja þessar myndir — ég heimta
að þú skiljir þær að minnsta kosti.
— Þú þarft ekki að flýta þér svona
voðalega mikið, Örlygur — við höf-
um nógan tíma.
Nú er það sjarmörinn Frederico
Fellini, sem vefur sænska „ísjak-
ann“ örmum.
VIKAi
I
næ§t»
blaði:
„Kofinn í nótt fuðra skal fljótt“ — að tjaldabaki hjá „Nýju
leikhúsi“.
Ég hélt, að hamingjan væri föl fyrir peninga, saga úr dag-
lega lífinu.
ALDARSPEGILL: „Strákurinn úr Skothúsinu“ — Magnús
Kjaran.
Hjákona lögmannsins, ný framhaldssaga eftir Georges
Simenon.
Meðsekur, smásaga.
Kvikmyndaopna, Hugsað á leiðinni heim, Hús og húsbún-
aður, Þáttur dr. Matthíasar, Fólk á förnum vegi, Mynda-
sögur o. m. fl.
Eitt sinn, þegar Lora kemur frá
kvikmyndatöku á Ítalíu, kemst
hún að því sér til undrunar, að
Steve og Susie umgangast nteira
en góðu hófi gegnir og að Susie er
hrifin af Steve. Um leið hefur hún
einnig áhyggjur af Annie. Sara er
horfin, og sporin benda til Los
Angeles. Þar finnur Annie hana,
en Sara neitar því, að Annie geti
verið móðir hennar. Annie snýr
heim, hrygg og sjúk, því að heilsu
hennar er tekið að hraka.
Annie hefur ekkert mótstöðuafl
gegn sjúkdóminum. Hún veslast
upp og deyr, en Sara Jane sér
eftir ölTu og kemur heim, — þó of
seint til að fá fyrirgefningu, sem
hún ætlaði sér. Dauði móðurinnar
verður Söru þörf áminning, — en
einnig Loru, sem sér nú, eð lífið
tr einskis virði án hamingjunnar
ineð dótturinni — og eiginmanni.
Steve og Lora komast að því urn
síðir, að það eru þau, sem eiga
saman, — þau og Susie.
Fyrir Loru er aðeins eitt, sem
skiptir rnáli: velgengni hennar
sjálfrar. Og draumar hennar ræt-
ast. Hún verður hin mikla stjarna,
sent leikur aðalhlutverk í mörgum
leikritum eftir sama höfundinn.
Hún gleymir einnig Steve í ákafa
sínum að ná frama. En Steve er
ekki búinn að gleyma henni. Hann
hafði orðið ástfanginn af henni
strax og er það enn. Þau hittast
af tilviljun í samkvæmi, sem hún
heldur eftir frumsýningu.
Árin líða og Lora Meredith held-
ur áfram á sörnu braut. Susie dóttir
hennar er oftast í burtu, í heima-
vistarskóla fyrir stúlkur. Hún hef-
ur haldið sambandi við Söru Jane,
leiksystur sína frá bernsku, sem
er orðin fögur stúlka og svo ljós
yfirlitum, að vafi getur leikið á,
hvort hún hafi negrablóð. Enda
fer svo, þegar hún læzt vera hvít
stúlka, að allir trúa henni og dett-
ur ekki í hug, að hún sé af svört-
um kynstofni.