Vikan - 17.12.1959, Blaðsíða 16

buULufCtfe
Vetrarólýmpíuleíkarnir i Sqaw Valley í vetur koma til
meö aö veröa ein fjölmennasta grímusamkunda, sem sögur
fara af, þvi aö þar veröa állir meö svona kuldagrímur. En
ekki er alveg hlaupiö aö því aö komast yfir þetta höfuö-
fat, því aö þaö er fengiö alla leiö frá Perú.
Bandarísk hjón, sem voru á feröálgi í Perú, sáu svona
grímur í litlu Indíánaþorpi þar. Þau fluttu sýnishorn heim
meö sér, meir til gamans en aö þeim dytti í hug aö þær
vektu þessa feiknaathygli. En nú er eftirspurnin oröin svo
mikil vegna Ólýmpíuleikanna, aö allar kerlingar í Indíána-
þorpinu sitja viö aö prjóna myrkranna á milli, því aö ekkert
er í grímurnar variö, nema þær komi beint frá Perú. Grím-
urnar eru í öllum regnbogans litum og kosta 8 dollara stk.
Af því aö þaö er næsta ósennilegt aö viö hér úti á
tslandi fáum nokkuö af þessum Perú-módelum, þá ættu
þessar góöu prjónakonur okkar aö fara aö fitja upp, svo
aö þaö veröi hœgt aö hálda smá grimuböll í skíöaskálun-
um hér i vetur.
Qo. footóux
Þér fettuð að koma vin-
og vandamönnum á óvart
í ár með nýjum texta á
jólakortunum. Skrifið nú
ekki einu sinn enn þetta
eilífa : Gleðilcg jól og far-
sælt komandi ár — á hvert
einasta kort, hvort sem það
er ætlað ömmu eða unnust-
anum. Hið eina, sem gerir
muninn á þessari fjölda-
framleiðslu IM|ólakveðjum, er
nafnið utan á umslaginu.
Ólíkt
væri
skemmtilegra
fyrir tilvonandi
viðtakanda að fá
kort með ofurlftið
persónulegra tilskrifi,
þannig orðuðu, að við-
komandi manneskju gæti
skilizt, að hún hefði verið
höfð í huga, þegar kortið
var skrifað. Þér uppskerið svo
rfkuleg laun erfiðisins á næstu
jólum og fáið skemmtilegan
jólapóst.

Þetta er svartur músselíns kjóll, sýnishorn af hinni
umdeildu Tricheuse-tizku frá Dior, sem Yves St.
Laurent kom fram með i haust. Kjóllinn er hlaðinn
punti, svo sem svörtum rósum og flauelsböndum, og
allur eitt rykkilín. Sýningarstúlkan er engin önnur en
leikkonan Paecals Petit St. Laurent hefur senp''“"a
gert ráð fyrir því, að nýjungin vekti enn meiri athygli
utan á þessari fallegu, frægu dömu. Eins og sést á
myndinni, nær kjóllinn aðeins niður fyrir hnéð, því
að St. Laurent varð undir í baráttunni um styttingu
pilsanna og hefur síkkað þau frá því i sumar.
ýólabakslur
og hiátrá
ín fmé
í gamla daga var alls
konar hjátrú í sambandi
við jólabaksturinn. T. d.
var sagt um húsmóður,
sem eyðilagði deig f
jólabakstrinum, að
hún mundi deyja á
komandi ári.
f Týról tók hver fjölskylda með sér eitt
brauð til kirkju á aðfangadagskvöld, því
að brauðið verndaði fólkið fyrir illum
öndum á heimleiðinni. Þegar heim kom,
var svo öllum gefinn biti af brauðinu.
Á írlandi var settur hringur og hneta
innan í jólakökuna. Hringurinn lofaði
finnanda sínum hamingjusömu hjóna-
badi, en hnetan þýddi hjónaband með
ekkju eða ekkli.
Ef hnetan var hol
inan, átti sá, sem
fann hana, að
dveljast ævilangt
f yztu myrkrum
einlífisins.
Serbar notuðu
fyrsta vatnið, sem
sótt var f brunn-
inn að morgni að-
fangadags, í jóla-
kökubaksturlnn.
Silfurpeningur var
settur í kökuna, og sá, sem fékk hana f sitt stykki,
átti að öðlast sérstaka hamingju.
í Skotlandi var bökuð hafra-
mjölskaka með níu ferhyndum
hnúðum á, og hafði hver hnúður
sitt verndarahlutverk. Á aðfanga-
dagskvöld voru hnúðarnir tíndir
af einn eftir annan og kastað
aftur fyrir sig með setningum
eins og þessum: Rebbi, þenan
færð þú. Þyrmdu nú lömbunum
mínum. Þennan færð þú, steinn
í götu. Hlífðu fótum hesta minna.
16