Vikan - 24.03.1960, Page 13

Þannið Mn enshir - stnndum
Áfram, Hjör-
leifur, ekki dugir
að draga af sér.
Hann hefur verið
Ármenningur
fram til þessa og
einn mestur
specialist hér-
lendur á 400 m
grindahlaup.
Hcnedikt Jakrobsson jjjálfari stend-
.nr ut)pi‘#'á kistu og áminnir menn
stranglega um að draga ekki af sér.
Englendingar eru frægir fyrir
íhaldssemi á flestum sviðum, og hí-
býlamenning þeirra hefur
ekki sízt orðið fyrir barðinu á
henni. Heilar borgir eru byggðar
úr rauðum múrsteini og húsin
nærri nákvæmlega eins. Þeir
dirfast ekki að byggja öðruvísi en
áfar þeirra og ömmu gerðu, og
fyrir bragðið sést tæplega,
hvað er nýtt og hvað er gamalt.
Einstaka enskur arkítekt hefur
rifið sig lausan frá fastheldn-
inni og gert heiðarlega tilraun
til þess að ganga í takt við
arkítekta annarra þjóða. Við sýn-
um hér verk eins þeirra, —
snoturt einbýlishús úr timbri og
múrsteini að mestu. Það ásamt
stórum gluggum myndar
skemmtilegt samspil mismunandi
flata. Planteikningu höfum við
ekki, en myndin úr forstofu —
í miðið — sýnir, að innrétting
hússins er smekkleg og létt.
Skilveggur milli forstofu og stofu
er úr gleri, rautt teppi á gólfi og
svartyrjótt veggfóður fyrir
enda forstofunnar. Neðsta mynd-
in er úr stofu. Þar er arinveggur
úr rauðum múrsteini og dökk-
grátt teppi á gólfi. Húsgögnin
eru fremur ólík því, sem við þekkj-
um. Bretar hafa að nokkru leyti
siglt sinn sjó í húsgagna-
Framhald á bls. 34.
Sigurður Björnsson, form. frjáls-
íþróttadeildar KR, var bara að
horfa á hina pína sig. Annars er
hann úrvals-grindahlaupari.
Þeir voru nær 30
á æfingu þetta kvöld.
Hér eru kapparnir í
grindahlaupssetu, —
æfingu til þess að
liðka mjaðmirnar.
Svavar, Kristleifur
og Þórður — lengst
til vinstri — kasta
mæðinni og bíða eft-
ir nýjum fyrirskip-
unum frá Benedikt.

Rannsóknarlögreglan er líka með.
Tómas Einarsson handleikur járnin
léttilega, þau hefðu gjarnan mátt
véra tvö í hvorri hcndi.
Við áttum leið fram hjá íþróttahúsi húskólans eitt mánu-
dagskvöld og sáum, að þar var eitthvað um að vera. Við
nánari eftirgrennslan kom í Ijós, að þar var frjálsíþrótta-
deild KR að æfingu undir stjórn Benedikts Jakobssonar
þjálfara. Hann stóð uppi á kistu og stjórnaði með heraga.
Menn voru látnir hlaupa marga hringi i salnum með mann
á herðunum, gera margar og erfiðar æfingar með járnsteng-
ur í höndum, — þær vega um 10 kg liver um sig, og kapp-
arnir þrútnuðu af áreynslunni, þegar til lengdar lét. En
mikið skal til mikils vinna. Allir ætla þeir til Rómar.
Þar verða Ólympíuleikar í sumar, og þeir munu þurfa
að ná ákveðnum lágmarksafrekum til þess að teljast hlut-
gengir til keppni þar. Þess vegna taka þeir armbe-ygjur
og réttur með tíu kíló í hvorri hendi, þar til andlitið blánar
af áreynslunni. Við lifum á tímum atvinnumennsku í íþrótt-
um, jafnvel þótt það sé látið svo heita, að um áhugamenn
sé að .ræða, — það er að segja með stórþjóðunum. Þar er
geta í íþrÖJtuih þáttur í pólitískum áróðri. En þcssir piltar
vinna fullan vinnudag og eiga svo að mæta hinum þraut-
þjálfuðu atvinnumönnum í keppni. Nú eiga þeir í vændum
að heyja landskeppni við Austur-Þýzkaland, landskeppni
við Norðmenn, Dani og Belgíumenn á einu bretti í Osló.
Þar verður aðeins einn keppandi i hverri grein frá hverri
þjóð. Ólympiuleikarnir í júlí verða að sjálfsögðu hámark
keppnistímabilsins, en auk alls þess, sem talið hefur verið,
munu íslenzkir iþróttamenn þiggja boð kanadiskra iþrótta-
yfirvalda um ferðalag til Kanada og keppni þar vestra.
„Þeir æfa eins og ,atvinnumenn,“ sagði formaður frjáls-
íþróttadeildar KR, Sigurður Björnsson. Hann er einn kunn-
asti grindahlaupari okkar, en var ekki með á æfingu i þetta
Framhald á bls. 20.
FARA ÞEIR TIL RÓM ?