Veðrið - 01.04.1956, Blaðsíða 11

en ekki er hann um að saka, úrkoman á Héraði var lítil og ekki nema gott, að
mælingar séu i samræmi við það.
Úrkoma þessara tveggja staða endurspeglar svo sem bezt ma verða hin merki-
legu þráviðri, sem einkenndu sumarið 1955. Fyrir sunnan og vestan jökla
breiddist skýjamökkur yfir sveitir, dinunur og regnþrunginn, en að fjallabaki
þutu hlýir og þurrir vindar, skýin greiddust í sundur og sólin brauzt fram.
Fyrir hvern þann, sem þekkir til heyskaparvinnu, verður erfitt að ímynda
sér, hvernig unnt var að þurrka hey í veðurlagi því, sent Þingvallalínuritið sýn-
ir. Frá 18. júní til 13. september koma aldrei tveir alþurrir sólarhringar hver á
eftir öðrum. Þann 12. júlí kemur þurrkglæta, en morguninn áður hefur verið
vatn í mælinum, og þar á undan 50 mm rigning á þrem sólarhringum. Eftir j>að
linnir ekki fvrr en í ágústbyrjun. Þá eru aðeins smágerðar rigningar í nokkra
daga, og frá morgni þess 5. fram á morgun hins 7. kom „langi þurrkurinn",
sem sr. Jóhann kallar svo. Má hugsa sér, að með harðfylgi hafi þá náðzt nokkur
hey í garð. En nú tekur við súlnaröðin, samfelld og svört, — þangað til um ntiðj-
an september. Loksins styttir upp. ÓJjurrkunum er víðast lokið. Þeir hafa stað-
ið frá 18. júní til 13. september, í rúmlega áttatíu daga og áttatíu nætur. Það er
tvöfalt syndaflóð og mál að linni, komið frant undir göngur. Lcitum og réttum
er frestað til |>ess að engu verði sleppt af Jteim stutta bjargræðistíma, sem nú
loksins kom, þrátt fyrir allt.
11