Vikan - 19.01.1961, Síða 29
Frá Finnlandi:
Blaðapappír
Bóka- og skrifpappír
Umbúðapappír
Smjörpappír
Salernispappír
Pappi til iðnaðar
Pappírspokar
Umslög
Stílabækur
Teikniblokkir
S. ÁRNASON & Co.
Hafnarhvoli 5, sími 2-22-14
Peysa á imgbarn
Framhald af bls. 16.
Prjóna 71 1. 2 sl. teknar saman, 1
I. tekin fram af óprjónuð o. s.
frv., prjóna 40 1. Endurtak þessar
úrtökur 1 annarri hverri umf. beint
upp af fyrri úrtökum. Hvort fram-
stk. á að minnka um 1 1., bak og
ermar um 2 1. hvert stk. Eftir 15%
cm þá er gert 1. hnappagatið, en
þau eru 3 í allt með 3% cm milli-
bili. Þau komi 3 lykkjum frá brún
og yfir 2 1. Eftir síðasta hnappagatið
er tekið úr svo að 70 1. verði eftir.
Prjóna 1 umf. Fella af.
Kragi: Fitja upp 77 1. og prjóna
garðaprjón 4 umf. Síðan er prjón-
að mynztur fyrir utan 5 1. i jöðrum,
sem prjónast með garðaprjóni alla
leið. Tekið er úr fyrir innan þess-
ar 4 1. hvorum megin. 1 1. í annarri
hverri umferð. Þegar kraginn er 4
cm, er fellt af.
Fólk á förnum vegi
Framhald af bis. 19.
— Og þegar bankinn er nú kom-
inn á laggirnar, hvers konar við-
skipti vérða það helzt?
— Bankanum er heimilt að ann-
ast öll venjuleg bankastörf: kaupa
og selja víxla, tékka og ^visanir,
taka við innlögum með sparisjóðs-
kjörum, kaupa og selja skuldabréf,
veita lán gegn veði og ábyrgð, t. d.
sjálfsskuldarábyrgð eða ábyrgð bæj-
ar- og hreppsfélaga. Bankinn mun
annast öll þessi viðskipti eftir þvi
livað hentar þykir. Aðaltilgangur
lians er jú að greiða fyrir fjármála-
viðskiptum verzlunarstéttarinnar.
— Og verðið þér bankastjóri
Verzlunarbankans?
— Það þarf nú fyrst að stofna
bankann, svo kjósa stjórn og hún
ræður bankastjóra.
— Við þökkum yður fyrir við-
talið og óskum yður og bankanum
góðs gengis. ★
Fordæmi og viðvörun
Framhald af bls. 15.
Ég sé hann enn fyrir mér, þegar
við kvöddumst; hann skalf af geðs-
hræringu og mátti varla mæla. „Þér
skuluð aldrei sjá mig aftur í þessu
ástandi," sagði hann. Þrátt fyrir
óstyrka rödd, fylgdi óvenjuleg festa
þessum orðum. Og hann stóð vel við
þau. Eitt slíkt vixlspor getur orðið
til þess að marka óráðnum unglingi
fasta stefnu. Hann tekur þá sjálfan
sig til viðvörunar. Loforðið, sem
hinn ungi vinur minn gaf ótilkvadd-
ur, var i rauninni heit, sem hann
gaf sjálfum sér: Ég vil aldrei fram-
ar komast i þetta ástand.
HIÐ ÁKVARÐANDI VIÐBRAGÐ.
Mannssálin er undarlega við-
kvæm, svo að torvelt er að sjá fyrir,
hvernig hún kann að bregðast við
framandi áhrifum. Blindur ákafi, að
láta ungmennið íklæðast lýtalausu
gervi fyrirmyndarinnar, vekur oft
neikvætt viðbragð hið innra með
því sjálfu. Samt þarfnast allir menn
fyrirmynda, ungmennið e. t. v. fyrst
og fremst, en annars hver maður,
meðan framfaraviðleitni gætir hjá
honum. Hollust reynast áhrif þess
fordæmis, sem ótrufluð eðlisávísun
einstaklingsins velur sér sjálf. At-
burðir og persónur, sera enginn skip-
aði okkur að gefa gaum né meta
neins, geta orðið okkur hugsjón og
ráð:ð miklu um lífsstefnu okkar.
Hins vegar verður fordæmið að
eins konar gervifyrirmynd, ef því
er haldið of fast að okkur. Það verð-
ur því að teljast mjög óráðlegt, að
foreldrar eða kennari haldi sjálfu
sér sem fyrirmynd að stálpaðri
börnum og unglingum. Æskuna
grunar það, þó að hún geti ekki
fært full rök að því, að nokkur
brestur sé i siðgæðisþroska þess
manns, sem lokar augunum fyrir
sinum eigin breyzkleika.
Holl fyrirmynd að hegðun og lífs-
stefnu missir ævinlega sefjunar-
magn sitt, ef við reynum að steypa
yfir hana geislabaug fullkomleik-
ans frammi fyrir æskunni. Góð fyr-
irmynd þarf alls ekki að vera full-
komin. Sannleikurinn um breyzk-
leika, hrösun og baráttu okkar
sjálfra verður æskunni líklega miklu
sterkari hvöt til þroskavænlcgrar
viðleitni. Foreldrar og kennarar að
minnsta kosti, sem hafa uppeldis-
starf að köllun og atvinnu, ættu að
segja æskunni eins og er, að það
varð þeim ávallt ærinn vandi að
taka góð fordæmi fram yfir hin illu.
Þegar unglingurinn finnur, að þau
vandamál, sem honum er ætlað að
glíma við, eru foreldrum hans einn-
ig vandamál, þótt á öðru stigi kunni
að vera, þá vaknar samúð og traust.
Við þetta jákvæða innra viðbragð
verður ungmennið sefnæmt á áhrif
góðs fordæmis. ★