Vikan - 13.04.1961, Blaðsíða 17

1 n&mum og þ& sérstaklega kola-
námum, hafa ýmsar gastegundir
alltaf haft mikla hœttu í fðr með sér.
Þessar gastegundir geta kviknað við
hið minnsta neistaflug og er þá
sprengingin komin af stað. Og raf-
magnsnotkun frá ytri orkugjöfum
býður alltaf hættunni heim. Sænskt
Námulampi.

ii'firr 1

fyrirtæki hefur framleitt lampa, sem
hægt er að taka með sér. 1 lampan-
um er rafall, sem rekinn er áfram
af lofthverfli. Rafallinn framleiðir
150 W við 12 V spennu og það ljós
sem fæst við það, er fullnægjandi
fyrir alla tilfallandi vinnu í nám-
unum.
framtíðarstarfið
Samtímis Því að forvitnast var um
í Matsveina- og veitingaþjónaskólan-
um, þá var tækifærið notað og spjall-
að við verðandi matsveina. Tveir
verða fyrir valinu að svara og heita
þeir Jón Viðar Viggósson og Haukur
Hjaltason. Jón er 19 ára og lýkur
námi I vor, en Haukur er 21 árs og
lýkur því ekki fyrr en á næsta ári.
Nú leggjum við fyrir Þá spurningu,
sem er á þessa leið.
— Hvað kom ykkur til að fara i
þetta nám?
Jón svarar þessu þannig: — Ég
var annar kokkur á Goða, þegar mér
datt í hug að fara í þetta. Eg fékk
áhuga á því, þegar ég fór að kynn-
ast því betur.
Og Haukur: — Ég var búinn að
vera töluvert i messa hjá Eimskip,
þegar ég sá að það þýddi ekki neitt
upp á framtíðina, að vera réttinda-
laus og vegna áhuga fyrir matreiðslu
fór ég í skólann.
Svo mörg voru þau orð og ekki
er að efa að einmitt svona gengur
það fyrir sig þegar menn ákveða að
hefja nám. Það er séð, að eitthvað
verða menn að kunna fyrir sér til
Haukur: — Það eru mlkllr mögu-
leikar i þessu, þar sem það veitlr
mikil réttindi.
— Hvaða réttindi?
— T. d. að vera bryti og stunda
hótelrekstur með viðbótarnámi.
Jón hefur því við að bæta, að:
— Ég tel mikla framtíðarmögu-
leika hér á landi, þar sem vaxandi
ferðamannastraumur eykur eftir-
spurnina. Auk þess sem mjög mikill
skortur er á faglærðum mönnum.
Þá sér maður það. Ekki of margir
i þeirri stétt. Það ætti að vera þeim
hvatning, sem eru að velta fyrir sér
lífsvinnunni. Annars vantar töluvert
á, að unglingar hafi nógu mikla
vitneskju um ýms störf, til þess að
geta tekið afstöðu til hlutanna. Þess
vegna er verið með þennan þátt, ef
hann kynni að verða til að létta
undir með unglingum í þessum efn-
um. Nú, það er vist bezt að snúa sér
að kjörum nemana og við spurning-
unni: Hver eru kjör ykkar meðan
á námi stendur? Svara þeir einum
rómi: Þau mættu vera betri, annars
eru þau fyrsta ár 25% af sveinskaupi,
annað 35%, þriðja 40% og fjórða
50%. Sveinskaupið er 5.400,00 krónur
á mánuði. Það er vist ekkert vafa-
mál, að nemum finnst alltaf hagur
þeirra fyrir borð borinn. En þegar
þeir eru orðnir meistarar horfir málið
víst öðruvísi við.
— Finnst ykkur þið fá þá kennslu,
bæði í skólanum og hjá meistara, að
þið megið vel við una?
Haukur: Sú kennsla sem ég fæ hér
í skólanum finnst mér vera góð.
Jón: Það mætti kannski vera meiri
fjölbreyttni í því sem maður lærir.
— Af hverju stafar sú einhæfni?
— Það stafar af skorti á ýmsum
hráefnum, sem fást aftur á móti er-
lendis.
Þetta verður þá látið nægja, en i
framhaldi af þessu koma viðtöl við
nema I þjónaiðninni. Verður það í
næsta blaði og verður fróðlegt að sjá
hversu þeim llkar vistin.
félagslífiö
Enn höldum við áfram við tóm-
stundastarf Æskulýðsráðs Reykja-
vikur og snúum okkur nú að bein-
og hornavinnu, sem stunduð er I
Tóstundaheimilinu. Þar hefur Guð-
mundur Ólafsson með höndum
kennslu og leiðbeiningu.
— Hvernig er þetta háttað hjá
ykkur?
— Það er nú þannig að hér eru
tveir hópar .Annars vegar piltar
fyrri part kvöldsins og svo koma
stúlkur seinni partinn.
— Og eru þau áhugasöm við
föndrið?
— Já, þau eru það.
— Og kannski mörg dálítið hand-
lagin. Það er margt af þessu anzi
laglegt.
— Þau eru auðvitað óvön, en læra
smám saman.
Eins og sjá má á stóru myndinni,
er margt af gripunum, ef ekki flest,
smámunlr til herbergisskrauts svo og
ýmls borðbúnaður. Einnig búa þau
til hálsmen og eyrnarlokka og eru
stúlkurnar vist áhugasamastar um
það. Það er þannig frá starfseminni
gengið, að unglingarnir geta með
Piltarnir skoöa arangurinn.
mjög litlum tilkostnaði gert sér ýmsa
muni, sem annars hefði ekki verið
viðlit fyrir þá að eiga við. Vitaskuld
er það þungt á metunum að geta
boðið unglingum upp á skemmtilega
tómstundaiðkun, sem auk þess gefur
Stúlkurnar velta fyrir sér teikningu.
varanlegan árangur í þeim hlutum,
sem þeir búa til og hafa til prýðis
og ánægju. Séu Þeir munir athug-
aðir sem þau búa til, Þá verður manni
ljóst, að þarna er verið að glæða
smekk og auka þroska unglingana.
Sá sem handfjatlar hlutinn, er ekki
eins næmur fyrir eðli og eiginleik-
um efnisins og sá, sem hefur fyrst
hráefnið og sér og ákveður sjálfur
hvernig hluturinn skuli lita út.
bréfaviöskipti
Kristján E. Guðmundsson óskar
eftir bréfasambandi við stúlku 15 til
17 ára og Aðalsteinn Ásgeirsson við
stúiku 14 til 16 ára, báðir að héraðs-
skólanum Laugarvatni. Nanna Ragn-
arsdóttir og Björg Guðmundsdóttir
óska eftir bréfasambandi við pilta
20 til 25 ára. Æskilegt að mynd fylgi.
Báðar símstöðinni Brú í Hrútafirði,
Strandasýslu. Henry George 5260
North 44th Street, Milwaukee (18)
Wisconsin USA óskar eftir bréfasam-
bandi við íslenzkan pilt eða stúlku.
Jón og Haukur.
þess að hafa einhvern bakhjarl í lífs-
baráttunni. Og því fyrr sem menn
komast að einhverri niðurstöðu um
hvað læra skuli, þeim mun betra.
Jæja, næst er þá að spyrja þá félaga
hvort þeim finnist góðir framtíðar-
möguleikar í þessu starfi. Þeir efa
það ekki. Og svara þessu.
hl jiómlist
Þegar Dinah Washington söng inn
lagið „What a difference a day
rnakes", þá var hún að taka upp sam-
keppni við dægurlagasöngvara, en
annars hefur hún mest stundað jass-
söng. Lagið hlaut mikla hylli og varð
til þess að hún komst í tölu Þeirra,
sem oftast eru efstir á vinsældarlist-
anum. Reyndar var lagið mjög vin-
sælt fyrir tæpum þrjátíu árum. Ekki
Dinah Washington.
verður sagt að rödd hennar sé skól-
uð, enda er það ekki aðalatriðið hjá
bluessöngvurum. Mestu málir skiptir,
að þeir hafi tilfinninguna fyrir laginu
og textanum. Það einkennilegá við
Dinah er að hún notar aldrei hljóð-
nema, Þegar hún skemmtir á nætur-
klúbbum eða á sviði. Slíkt hefur að
mörgu leyti töluverða þýðingu hvað
áhorfendur og hlustendur snertir.
Brook Benton hafði lengi verið með
fremstu negrasöngvurum áður en
hann kom fram sem dægurlagasöngv-
ari. Ennfremur hafði hann samiB
nokkur lög sem urðu vinsæl, svo sem
„Looking Back“ og „A Lovers Quest-
ion". Loksins fékk hann tækifæri til
þess að syngja einn inn á plötu og
fyrir valinu varð lagið „It‘s Just A
Brook Benton.
Matter Of Time“ og varð það mjög
vinsælt. Rödd hans er einkar þægileg
og djúp og einkennandi fyrir Spiritu-
alsöngvara. Brook Benton er 28 ára
gamall og ásamt systkynum sínum
sjö og foreldrum, sem öll voru frekar
elsk að hl'jjómlist myndaði hann smá
kór. Núna er hann sem sagt kominn
á toppinn og verður þar væntanlega
fyrst um sinn.
VIKAN 17