Vikan - 28.12.1961, Blaðsíða 33

öskraði hann. En s'á stormsveitar-
maður starði einnig fram undan sér
og virtist hvorki heyra né sjá.
Stormsveitarforinginn sneri sér
þá að Arpady og hvessti á hann
reiðitryllt augun. „Látið hann nema
staðar,“ skipaði hann.
„Nei,“ svaraði Arpady rólega.
„Segðu honum að nema staðar,“
öskraði foringinn og dró marghleyp-
una upp úr beltishylkinu. „Annars
drep ég þig á stundinni.“
„Drepið mig?“ spurði dávaldur-
inn og brosti. „Þér hafið þegar drep-
ið mig. Þér myrtuð mig í fangelsis-
klefanum, á sama hátt og þér hafið
myrt og drepið allt gott og göfugt
og fagurt, sem vald yðar hefur náð
til. En yður tókst ekki að myrða
hugsun mina, ást hennar, hatur og
frelsisþrá. Og það er meir en nóg
til að drepa yður, herra ofur-
menni.“
Von Struckel starði á hann, ör-
væntingu gripinn. „Ekki ferðu þó
að drepa sjálfan þig,“ sagði liann.
„Nei, þetta er einhver blekkingar-
brella.“
„Hugsun yðar er dásamlega rök-
föst, stormsveitarforingi. Svo hár-
nákvæm, að það yfirgengur allt
mannlegt. Jæja, ég ætla þá að gera
yður ljósar tvær staðreyndir, sem
þér getið svo dregið ályktanir af.
Við eigum tæpa tvo kilómetra að
krappri beygju, og þá munuð þér
komast að raun um hvor okkar hef-
ur á réttu að standa — þér, sem
ályktið samkvæmt rökfastri hugsun
yðar, eða ég, sem hlýði því lilla, sem
enn er eftir af sjálfsvirðingu minni,
þótt það kosti mig lífið.“
Stormsveitarforinginn leit um öxl.
„Akið fram fyrir bílinn,“ öskraði
hann af öllum mætti til bílstjór-
ans á herbílnum, sem næstur fór.
„Þeir heyra ekki til yðar, herra
stormsveitarforingi,“ mælti Arpady.
„Og nú er ekki nema kílómetri eftir
að beygjunni ...“
„Skjótið sundur hjólbarðana,“
öskraði von Struckel enn til bll-
stjórans á herbílnum.
„Hálfur ldlómetri."
Von Struckel stormsveitarforingi
sneri sér að fjötraða Ungverjanum,
sem hjá honum sat, leit á hann bæn-
araugum yfirkominn af ótta. „Segðu
honum að nema staðar ...“
Arpady brosti. „Mig brestur vilja
til þess,“ mælti hann um leið og
foringjabíllinn rann beint á girð-
inguna á beygjunni og steyptist nið-
ur í Dóná. -fc
í leit að lífsförunaut.
Framhald af bls. 17.
sem bað náði.
Til Þess að hún hefði gaman af því
I raun og veru skorti nefnilega nokk-
uð á. Að hún væri í fylgd með hon-
um.
... hvar ertu, Jan? Verður þér
hugsað til min öðru hverju? Get-
urðu skilið að ég geri þetta eingöngu
af Því að ég ann þér svo óumræðilega
heitt? Vegna þín og vegna mín ...
vegna þess að ég óttast að ég reyn-
ist þess ekki umkomin að veita þér
þá hamingju sem ég vildi og sem þú
þráir, og við yrðum þess vegna bæði
fyrir vonbrigðum. Ég mundi berjast
óhikað fyrir hamingju þinni við hvern
sem væri, svífast einskis, ef þvi væri
að skipta — væri ég aðeins viss um,
að mér tækist svo að gera þig ham-
ingjusama, og þá sjálfa mig um leið,
þvi að hamingja þin er hamingja min.
Þegar við nutum hvort annars fannst
mér að ég þyrfti ekki að óttast þetta,
en á eftir var ég ekki viss. Ég hef
sætt mig við að njóta þín, án þess ég
nefði rétt til þess, og ég mundi svo
sannarlega ekki hika við að fórna
öllu til þess að þú slitir þær viðjar
að fullu og öllu, sem meina okkur
að njótast frjáls, ef ég einungis væri
viss um ...
Hún steypti kjólnum yfir höfuð sér,
hagræddi hárinu enn, brá sér í káp-
una og hraðaði sér af stað. Irma var
ekki komin í skrúðann, þegar hún
kom heim til hennar.
— Ég er að reyna að breyta ásjón-
unni eitthvað til hins betra, en því
verður ekki við hjálpað, ég lít alltaf
út eins og rjómakaka, sagði hún. Guð
. .. hvað þú ert sæt . . .
— Ef ég gæti bara verið á sama
máli, sagði Sonja. Þetta er allt í lagi,
okkur liggur ekkert á.
— Ég steinhætti að bisa við þetta,
svaraði Irma. Annaðhvort er, að ég
er nógu góð eins og ég er, eða þá að
maðurinn er mér ekki samboðinn.
Hringdu eftir bíl. Ég borga ...
Umsjónarmaðurinn tók þeim tveim
höndum. Það var alltaf auglýsing
fyrir danssalinn, þegar tvær ungar
og glæsilegar stúlkur bættust í hóp
fastagestanna. Hann leiddi þær til
sætis við borð á bezta stað, rétt við
danssvæðið. Það borð var reyndar
fyrir fjóra, en hann vissi það af
reynslunni að það dróst sjaldan lengi
að fleiri bættust í hópinn, Þegar ung-
ar og fallegar stúlkur voru annars-
vegar.
Irma leit í kringum sig, svipaðist
um eftir karlmönnum, sem ekki höfðu
stúlkur í fylgd með sér. Þegar hún
kom auga á einhvern í þeim hópi, sem
henni leizt sæmilega á, horfði hún
á hann góða stund, og þegar hann
varð þess var, endurgalt hann henni
augnatillitið og lagði sér það á minni.
Hljóðfæraleikendurnir voru i smekk-
legum einkennisbúningi og söngvar-
inn ljóshærður og glæsilegur.
Sonja varð gripin ótta. Hljómlist-
in lét eins og hávaði í eyrum henni,
og mennirnir, sem leiddu hana út á
dansgólfið, virtust skoða það sem
einhverja fórn, er þeim bæri að fá
endurgoldna. E’n hún reyndi að láta
eins og ekkert væri, og heyrði sjálfa
sig hvísla lágkúrulegum orðum, þeg-
ar dansherrarnir gengu beint til
verks og báðu hana umbúðalaust að
vérða samferða heim og sofa hjá sér
um nóttina, eða orðuðu það jafnvel
á enn grófari hátt.
Tíminn leið, dansherrarnir gerðust
en áleitnari, og á mörgum baugfingri
mátti glöggt sjá ljósa rönd, Þar sem
giftingarhringurinn hafði skýlt. Sum-
ir reyndu að kyssa hana úti á gólf-
inu, og allir þrýstu þeir sér svo fast
að henni, að það vakti með henni
andúð og viðbjóð.
Þess vegna varð hún því fegnust,
þegar Irma kom til hennar og til-
kynnti henni, að hún ætlaði að fara
heim með manni nokkrum, sem hún
hafði dansað við nokkra dansa. Þetta
var maður á fertugsaldri, talsvert
drukkinn, og félagi hans, sem er á
svipuðum aldri en ódrukkinn að því er
séð verður, hefur beðið Irmu að
koma því þannig í kring að vinstúlka
hennar fari þá heim með honum.
Irma færir það í tal við Sonju, hvet-
ur hana mjög til þess, — Þótt hingað
komi helzt ekki aðrir en þeir, sem
einhverra hluta vegna eru ekki alltof
vandir í vali sínu, segir hún, þá eru
þeir þó alltaf karlmenn — og við
erum ekki annað en kvenmenn, og
ætli við séum ekki eins góðar á eftir.
CERTINA-DS
Hér er úrið,
sem hefir alla þá kosti-
sem karlmaður
óskar eftir.
Hér er heimsins sterkasta úr. Samt er það svo fallegt, að hver
og einn getur notað það við öll tækifæri. Oss hefir tekizt að
framleiða - með algerlega nýrri tækni - úr, sem standast högg,
sem myndu gersamlega .eyðileggja önnur úr. Ennfremur eru
CERTINA-DS sjálf-vindandi, vatns- og höggþétt (reynd undir
20 loftþyngdarþrýstingi). Og að sjálfsögðu afar nákvæmt og
reglulegt..... sem sæmir CERTINA.
Ö CERTINA-DS
Selt og viðgert i rúmlega 75 löndum
CERTINA Kurth Fréres, S.A. Grenchen, Svis8
▼IKAN 33