Vikan - 28.12.1961, Blaðsíða 42

NOTIO:
HARPO
HÖRPU SILKI
HÖRPU JAPANIAKK
HÖRPU BÍLALAKK
HÖRPU FESTIR
J-fqrpn
42 VIKAN
íölMð, sem byggir það, kunni að
að stjórna sér sjálft. island á mikla
framtíð fyrir sér sem vinsælt terð
mannaland. Við eigum nærn em-
stæða náttúrufegurð.
Danir eiga fátt að syna ferða-
mönnum, sem ekki er hægt að 1
i hverju landi Norður-Dvropu, en
þeir eiga í rikum mæti gott viðmot
góðan mat og þjonustu. SL, ar var
móttaka ferðamanna annar stærsti
tekjuliður þeirra.
Við ættum að geta lært goða þjon
ustu og ég hef ekki áhyggjur ut af
matnum. En við lærum ekkr goða
þjónustu fyrr en sjaift kann
Knattspyrnuleikurinn.
Framhald af bls. 20.
að þorpsliðið hafi gert eitt mark.
Ég meina, maður sem er eins dug-
legur og þú. Ég get fullvissað þig
um, að við erum stolt af að hata
svona tröilafjölskyldu meðai okkar.
Þá gleymdi tröllapabbi leiknum
aftur. Hann gekk alveg út úr mark-
inu til að komast til borgarstjorans.
Þakka yður kæriega fyrir, sagði
tröllapabbi, ég er mjög ánægður
að heyra þetta. Ég vissi alls eklu
að ykkur þætti svona varið i að
hafa .. • Aftur heyrðist BUUM i
marki tröllapabba. Nú stóðu leikar
2-0 þorpsbúum i hag og allt fólkið
klappaði og hrópaði af ánægju.
Nú varð tröilapabbi sótrauður í
framan af vonzku. Það byrjaði uið-
ur við tærnar og breiddist út yfir
líkamann ailt upp fyrir eyrun. Hann
gerði sig tvisvar sinnum breiðan
en hann í rauninni var, og nú var
ails ekki hægt að sjá i markið fyrir
honum. Svo hrópaði hann til trölla-
barnanna, að nú ættu þau svo sann-
arlega ... já, hann notaði orð, sem
pltki eru vel prenthæf, en nú áttu
þau að gera einhver mörk og þau
þorðu ekki annað. Eftir nokkur
augnablik höfðu tröllin lika työ
mörk og nú stóðu leikar jafnir.
Tröllapabbi byrjaði meira að segja
að glotta aftur.
— Nú liggur liifið við, hvíslaði
borgarstjóirafrúin, o" þá varð lög-
reglustjórinn að fara af stað.
_ Hr. tröllapabbi hrópaði hann
hárri röddu, eftir að hafa séð yður
i dag, vildi ég gjarnan fá eiginhand-
aráritun yðar. Að sjálfsögðu hef ég
þeir eru auðvitað ekkert í saman-
burði við yður. Gerið þér svo vel,
hér er áskriftarbókin min.
Tröllapabbi var mjög upp með sér
af þvi að lögreglustjórinn skyldi
vilja fá áritun hans, en hann var
nú ekki mjög dugiegur að skrifa, svo
hann lagðist á magann fyrir fram-
an markið, til að finna hvaða bók-
stafi hann ætti að nota.
í þriðja skipti heyrðist BUUUUM
í marki tröllapabba, og þá var leik-
urinn búinn. Þorpsliðið hafði unnið
tröllin með þremur mörkum á móti
tveimur. Aldrei nokkurn tíma hafði
fólkið í þorpinu verið eins ánægt
— en tröllapabbi... Já, nú var hann
svo reiður að hann varð dökkblár
alveg upp i hársrætur.
Það liðu fjórtán dagar, áður en
liturinn hvarf og hann leit eðlilega
út aftur.
Ef minnzt var á fótbolta við hann,
sagði hann alltaf: i-’ótbolti, svoleið-
is vitleysa. En hann leit eymdar-
lega út.