Vikan - 09.07.1964, Blaðsíða 37

HUSQVARNA 2000
- Stillið á lit og saumið -
Það er þessi einfalda nýjung, sem
kölluð er „Colormatic", sem á skömm-
um tíma hefur aukið vinsældir
HUSQVARNA 2000 til stórra muna.
Beinn saumur, hnappagöt, blindfaldur og úrval HUSQVARNA heimilistæki, saumavélar o. fl.
mynztursauma er hægt að velja með einu hand- eru þekkt hér á landi í yfir 60 ár. Hafa nafninu
taki. Þar sem það er sýnt á greinilegan hátt, hér sem annarstaðar stöðugt vaxið vinsældir.
í litum, á „saumveljara".
Kynnið yður þessa nýjung á sviði sauma-
véla, og þér munuð komast að raun um að
Husqvarnai er í fremstu röð enn. sem fyrr.
um og voru fulltrúar margra
stjórna, og ástæðan fyrir því að
þeir voru þar samankomnir, var
sá viðburður, er tvær stærstu
þjóðir heims gerðu með sér samn-
inga, —• Rússár og Bandaríkja-
menn höfðu samið um áætlunar-
ferðir í lofti milli New York og
Moskvu tvisvar í viku, og nú var
fyrsta flugvélin að leggja af stað
frá Moskvu.
Rússarnir höfðu gert eins mikið
veður og þeir gátu í sambandi
við þetta fyrsta flug. í stað hinn-
ar voldugu Tupolev TU-114
skrúfuþotu, sem allir bjuggust
við að sjá, steig silfuglitrandi
risi upp frá Tsushinoflugvellinum
í Moskvu, rennileg og fögur Ily-
ushin IL-62, með fjórum aflmikl-
um hreyflum, með á annað
hundrað farþega og átta manna
áhöfn.
Móttakan í Moskvu var haldin
tii að undirstrika mikilvægi
þessa viðburðar. Krúsjeff kom
sjálfur.
Það var í miðri r- 'i;- .,-•- '.'n-
inni, að sondiboði rr'l'r.ðist
rússneska stiórn-rfo'-marninn og
hvíslaði nokrum orðum í eyra
hans. Breitt bros breiddist yfir
kringluleitt andlit Krúsjeffs og
hann fór þegar út úr salnum.
Hann var í burtu í fimm mínútur,
og á meðan gestirnir undruðust
háttarlag hans, hlustaði hann á
stuttorða en ánægjulega skýrslu
Karpenko.
Krúsjeff forsætisráðherra sneri
aftur til gesta sinna. Hann vissi
að menn undruðust fjarvist hans
0g gizkuðu á margar ástæður
fyrir henni. Hann brosti með
sjálfum sér og þagði. Látum þá
bíða. Bitinn verður ávallt bragð-
betri, ef maður þarf að bíða hans.
f nokkurn tíma enn var hann
rólegur og lét á engu bera, þar
til hann fékk aftur staðfestingu
með sendiboða, um að allt hefði
gengið að óskum. Gott! Ágætt!
Höldum þessu áfram, svo við
getum þrifið bandaríska geim-
farann úr klóm dauðans. Og
hvernig eigum við að taka á móti
okkar ameríkanska vini, sem við
björgum svo óvænt? Kannski . . .
já, það væri ef til vill bezt að
rúlla út rauða teppinu og sýna
honum geimstöðina okkar. Já,
það verður ágætt. Nikolayev og
Valentina verða honum til leið-
sagnar, og gera hann furðu lost-
inn yfir því, sem hann sér þar . . .
___ Hvað álítið þér, forsætis-
ráðherra, um þennan vesalings
mann . • • Ameríkanann? Þetta
er hræðilegur dauðdagi! Og
svona ungur!
Forsætisráðherrann horfði svip-
lausum augum á manninn, sem
spurði. Já, frá ítalíu, þessi. Frá
einhverri fréttastofu þar. Og —
ágætt, blaðamenn frá Frakklandi,
og þessi litli frá japönsku frétta-
stofunni. Ekki hægt að velja
betri stund.
— En þér eruð alltof svart-
sýnn! svaraði hann. Þér talið
alveg eins og þessi ungi Amerí-
kani sé þegar dauður. Ég er
anzi hræddur um að það sé of
snemmt að skrifa eftirmælin
hans.
Hann dreypti á glasinu. ítal-
inn lyktaði ákafur af agninu.
— Haldið þér í raun og veru
að nokkur von sé til að bjarga
honum? Það er ekkert til . . .
alls ekkert, sem hægt er að gera
honum til bjargar!
Krúsjeff hló. — Þér þykist
aldeilis vera viss í yðar sök!
—• Nei, alls ekki, herra for-
sætisráðherra. En . . . ítalinn sló
um sig með hendinni . . . maður
getur ekki andað nema lofti. Og
það er aðeins tímaspursmál
hvenær súrefnið er búið hjá hon-
um. Þá slokknar lífið eins og
þegar maður blæs á kertaljós.
Rússneski leiðtoginn hallaði
dálítið undir flatt. — Já, en það
er ávallt möguleikar til að út-
vega meira loft. Það er alltaf
von. Þið gefizt of snemma upp
á því að vona um líf Ameríkan-
ans.
Að sjá þá! Blaðamennirnir titra
af spennu til að missa ekki af
einu einasta orði. Gott, gott!
Komið nær, því það er betra ef
ég þarf ekki að tala hátt.
ítalinn áttaði sig loks. Hann
leit hvasst á Krúsjeff.
— Haldið þér virkilega, að það
sé hægt að bjarga honum? spurði
hann.
Forsætisráðherran brosti við
honum. — Allt er mögulegt. Og
þér vitið jú vel, að Vostok-geim-
förin okkar eru mjög stór . . .
svo, hver veit! Vði skulum
hlusta á fréttirnar. Kannske við
heyrum eitthvað forvitnilegt þar.
En -— hér er jú maðurinn, sem
teiknaði hina nýju farþegaflug-
vél okkar. Kannske hann geti
sagt okkur eitthvað um framtíð-
aráætlanir . . .
Tuttugu mínútum síðar voru
allir fréttamennirnir komnri á
skrifstofur sínar og skrifuðu í
óða önn skýrslur sínar.
Og Krúsjeff hló . . .
Framhald í næsta blaði.
MILLJÓNA FRÍMERKI
Nýlega var eitt umslag með
tveimur frímerkjum á selt í
London fyrir 25 þúsund pund,
eða góðar 3,5 milljónir íslenzkra
króna. Þetta voru tvö rósrauð
frímerki frá Brezku Guineu 1850
Og auðvitað var það frímerkja-
safnari, sem keypti þetta rarítet.
Sá sem seldi honum, keypti um-
slagið árið 1921 fyrir 5425 pund.
Segiði svo, að það borgi sig ekki
að safna frímerkjum!
VIKAN 28. tbl. — gj