Vikan - 09.07.1964, Side 50

i«l
Nýtt útlit
Ný tækni
LÆKJARGÖTU, HAFNARFIRÐI. — SÍMl 50022
A A-5"3
V G-5
4 A-G-9-7-6-2
* k-d
4 K-G-10-8-4
y K-9-6-3
♦ 3
* A-G-6
N
V A
S
A 9-7-2
y D-8-4
4 D-10-8
* 8-7-S-2
A D-6
y A-10-7-2
4 K-5-4
10-9-4-3
Austur Suður
pass pass
pass 3 tíglar
pass 3 grönd
pass
Allir á hættu, austur gefur.
Útspil spaðagosi.
Ofangreint spil er mjög at-
hyglisvert, bæði hvað snertir
sagnir og útspil. Opnun-
arsögnin og ströggl norðurs á
tveimur tíglum eru sjálfsagðar
sagnir, en þriggjatíglasögn suð-
urs er ekki jafn sjálfsögð. En
tígulkóngurinn hlýtur að vera
lykilspil og því eygði suður
möguleika á þremur gröndum.
Norður var ánægður að geta
haldið áfram, en hann sagði rétti-
lega ekki þrjú grönd. Spaðasögn
hans var góð tilraun hjá honum
Vestur Norður
1 spaði 2 tíglar
pass 3 spaðar
pass pass
til þess að koma gröndunum í
suður, ef hann ætti hjálparstopp
í spaðanum.
Eftir að hafa fengið slag á
spaðadrottninguna, þá verður
suður að athuga málavöxtu vand-
lega. Ef hann ræðst strax á tígul-
inn, sem virðist vera eðlilegast,
þá tapar hann spilinu. Vestur
hlýtur að eiga laufaásinn vegna
opnunarsagnarinnar og þess
vegna er áríðandi fyrir suður að
rífa innkomuna strax af honum.
Nú eru níu slagir tryggir.
★
hann væri enn í sorgum eftir fráfall konu sinnar, og það, kom henni
næstum á óvart að sjá, hvað hann var brosmildur og í góðu skapi. Hún
var ekki viss um að honum væri alvara með hjónabandið, og gazt ekki
að því, að hann skyldi nefna nafn Moline.4 i sambandi við það.
— Þú sagðir, að Molines væri að tala um þetta hjónaband. Maður
gæti látið sér detta í hug, að ég væri dóttir Molines en ekki de Sancé,
baróns af Monteloup.
— Þú ættir ekki að kvarta yfir því, múldýrið mitt, sagði pabbi henn-
ar og brosti. — Joffrey de Peyrac greifi er i ætt við gömlu greifana' í
Toulouse. Ættartafla þeirra er jafnvel lengri en konungsins. Þar að
auki er hann ríkasti og álirifamesti maðurinn í Languedoc.
— Það getur verið, en ég vil ekki giftast manni, sem ég ekki þekki
og hef aldrei séð.
—• Hvers vegna ekki? spurði baróninn hissa. —■ Allar ungar stúlkur,
af góðum fjölskyldum, eru gefnar á þann hátt.
— Er hann — er hann ungur? spurði, stúlkan hikandi.
— Ungur? Ungur? muldraði baróninn óþolinmóður. — Hann er
tólf árum eldri en þú, og það er bezti aldur karlmannsins. Þú færð
höll I Toulouse, aðra í Albi og þriðju í Béarn, vagna, falleg föt........
Hann þagnaði, því hann gat ekki látið sér detta meiri lúxus í hug. •—
Fyrir mitt leyti finnst mér hjónabandstilboð frá manni, sem aldrei
hefur séð þig, eins og gjöf af himnum send. Slíkt er mjög sjaldgæft.
Þau gengu um stund, þegjandi, hlið við hlið.
— Það er einmitt það, muldraði Angelique. — Þetta er alltof sjald-
gæft alltsaman. Hvers vegna ætti þessi greifi, sem gæti fengið ríka
konu, bara með þvi að veifa litlafingri, að velja sér konu, sem ekki fær
einu sinni heimamund?
—• Ekki einu sinni heimamund? át Armand de Sancé upp eftir
henni og það birti yfir honum. — Komdu með heim til hallarinnar og
hafðu fataskipti. Við skulum fara í smá útreiðatúr. Ég hef svolitið að
sýna þér.
Heima í kastalagarðinum gaf baróninn hestadrengnum skipun um
að koma með tvo hesta og leggja á þá í flýti. Angelique var forvitin,
en spurði einskis. Meðan hún steig á bak, sagði hún sjálfri sér, að þegar
allt kæmi til alls myndi hún giftast einhvern tíma, og flestar jafn-
öldrur hennar voru giftar á þennan hátt, biðlum, sem foreldrarnir
tækju fyrir þeirra hönd. Hves vegna hafði hún svona mikið á móti
þessu? Biginmaður hennar verðandi var ekki gamall maður. Þar að
auki myndi hún verða rík.
Öll réttindi áskilin. Opera Mundi. Paris. Framhald í næsta hlaði,
gQ — VIKAN 28. tbl.