Vikan - 22.12.1964, Blaðsíða 46

FerðavQski með Ro!'-on After Shave, ta!kumi og herrasápu.
-O Haír-Cream, Talkum, Roll-on After Shave
og „Close Shave“ froða.
H ^Krem Cologne fyrir herra, Roll-on After
Shave, Iiárkrem, Deodorant, Talkum og
■ „Close-Shave“ handa bezta vininum.
O Roll-on After Shave og Talk-
um.
Krem Cologne fyrir herra,
Roll-on After Shave og
Talkum. O
PRINCE
GOURIELLI
After Shave Lotion og
herrasápa í ferðahylki. <Z>'
After Shave Lotion
í flöskum með málm-
hettum.
Eu de Cologne krem — After Shave
Lotion og Tonic Hair Groon í flöskum
með málmhettum. -O
úr klefanum sínum, af því að hann
er hræddur við okkur. Ferðinni mið-
ar vel áfram og ekkert ber til tíð-
inda. Og þó, og þó . . . Kerim hristi
höfuðið. — Þessir Rússar eru miklir
skákmenn. Þegar þeir stofna til
samsæris, er ekkert hálfkák á því.
Leikurinn er skipulagður niður í
hvert smáatriði og þeir reikna með
öllum viðbrögðum óvinarins. Þeir
sjá fyrir um þau og reikna með
þeim. Einhversstaðar inni í hug-
skoti mínu hef ég það á tilfinning-
unni, að þú og ég og þessi stúlka
séum taflmenn á stóru taflborði, og
fáum að hreyfa okkur eins og er,
af því að það er í samræmi við
leik Rússanna.
— En hver er tilgangurinn með
leik Rússanna? Bond horfði út í
loftið. Hann talaði við spegilmynd
sína í glugganum. — Hvað geta
þeir áunnið? Við komum alltaf aft-
ur að því. Auðvitað hefur okkur
öllum fundizt þetta vera einhvers-
konar samsæri. Og það getur vel
verið, að stúlkan viti ekki einu
sinni að hún er flækt í það. Eg
veit, að hún dylur eitthvað, en ég
held, að það sé aðeins lítið leynd-
armál, sem hún heldur að sé ekki
mikilvægt. Hún segist skuli segja
mér allt, þegar við komum til Lond-
on.
— Allt? Hvað á hún við?
— Hún segir, að ég verði að-
eins og hafa trúnaðartraust og það
sé engin hætta. Þú verður að við-
urkenna, Darko, — Bond leitaði að
staðfestingu I augum vinar síns, —
að hún hefur hagað sér samkvæmt
sögu sinni.
Það var engin ákefð í augum
Kerims, hann sagði ekkert. Bond
yppti öxlum: — Eg viðurkenni, að
ég hef fallið fyrir henni, en ég er
enginn venjulegur bjáni, Darko. Ég
hef verið að leita að einhverjum
endum, einhverju, sem gæti orðið
okkur til hjálpar. Þú veizt, að mað-
ur gefur sagt til um það, þegar
ákveðnar hindranir eru að baki.
Þær eru að baki, og ég veit að
hún er að segja sannleikann, að
minnsta kosti 90% af honum. Og
ég veit, að hún heldur, að afgang-
urinn skipti ekki máli. Ef hún er
eitthvað að svíkja, hefur hún einnig
verið svikin sjálf. Samkvæmt skák-
útskýringunni þinni er þetta mögu-
legt. En við komum aftur að þeirri
spurningu, til hvers þetta sé allt
saman. Rödd Bonds harðnaði. —
Og ef þú vilt endilega vita það, er
allt, sem ég fer fram á, að við
höldum áfram leiknum, þar til við
komumst að því.
Kerim brosti að þráasvipnum á
andliti Bonds. Svo hló hann stutt-
aralega. — Ef ég væri í þínum spor-
um, vinur minn, myndi ég laumast
úr lestinni í Salonici með vélina, og,
ef þú endilega vilt, stelpuna líka,
þó það skipti ekki svo miklu máli.
•Þaðan myndi ég leigja mér bíl til
■Aþenu og taka næstu flugvél til
. London. En ég Var ekki alinn upp
með það fyrir augum að vera ,,góð-
ur • strákur". Það- -var heeðnj .( ar.ð-
unum. — Þetta er ekki leikur fyrir
mér, þetta eru viðskipti. Það skipt-
ir öðru máli með þig. Þú ert mað-
ur áhættunnar. Það er M líka. Hann
hlýtur að vera það, annars hefði
hann ekki gefið þér frjálsar hend-
ur. Hann vill líka fá að vita svarið
við þessum leik, svo það er bezt
að það verði þannig, en ég vildi
vera öruggur, vera viss, og láta
sem minnst skeika að sköpuðu.
Sýnist þér þetta líta efnilega út og
þér í hag? Darko Kerim sneri við
og horfði beint framan í Bond.
Rödd hans var áköf: — Hlustaðu,
vinur minn. Hann lagði annan
hramminn á öxl Bonds. — Þetta er
billjradborð, slétt, flatt, grænt
billjardborð og þú ert búinn að
slá hvítu kúluna þína og hún renn-
ur beint og hljcðlátlega í áttina að
rauðu kúlunni. Vasinn er við hlið-
ina. Þegar hvíta kúlan er komin
alla leið, hittir hún rauðu kúluna
og hún fer í vasann. Þetta eru lög
billjardborðsins, lög billjardstofunn-
ar. En fyrir utan billjardstofuna hef-
ur liðið yfir þrýstiloftsflugmanninn
og flugvélin hans stefnir beint á
billjardstofuna eða þá að gasrörið
er í þann veginn að springa eða
þá að eldingunni er í þann veginn
að Ijóstra niður. Og byggingin hryn-
ur yfir þig og bilIjardborðið. Hvað
gerðist þá með hvítu kúluna, sem
gat ekki farið framhjá vasanum?
Hvíta kúlan gat ekki farið framhjá
rauðu kúlunni og rauða kúlan ekki
framhjá vasanum, samkvæmt lög-
um billjardborðsins. En lög billjard-
borðsins eru ekki einu lögin, og
lögin ,sem stjórna framþróun þess-
arar lestar og ákvörðunarstaðar
þíns, eru heldur ekki einu lögin í
þessum leik. ,
Kerim þagnaði. Hann gerði ræðu
sína að engu með því að yppta
öxlum. — En þú veizt þetta svo
sem, vinur minn, sagði hann af-
sakandi. — Og ég hef ekkert unnið
með þessu kjaftæði nema hvað ég
er oriðnn þyrstur. Hertu á stelpunni
og við sku'um fá okkur að éta, en
vertu vel á verði. Ég bið þig þess.
Hann gerði krossmark með einum
fingri neðan við bringspalirnar. —
Ég geri ekki krosmark fyrir hjarta
mínu, þá er maður of alvarlegur.
En ég geri krossmark fyrir magan-
um á mér og það er mér mikil-
vægt. Við eigum eftir að komast
að ýmsu, öðruvísi en við búumst
við. Sígauninn sagði okkur að vera
á verði. Nú segi ég það sama. Við
getum haldið áfram með leikinn á
billjardborðinu en við verðum báð-
ir að vera vel á verði fyrir því,
sem gerist fyrir utan bil 1 jardstof-
una. Nefið á mér — hann klappaði
því með vísifingri, — segir mér
það.
Magi Kerim framleiddi reiðileg
hljóð, eins og heyrast í síma, þeg-
ar skiptiborðið hringir eftir að tól-
inu hefur verið lyft. — Þarna, sagði
hann hátíðlega. — Hvað sagði ég
ekki? Við verðum að fara að borða.
Þeir luku við matinn um leið og
lestin kom inn á stöðina í Thessa-
lonici.
— VIKAN 52. tbl.