Vikan - 22.12.1964, Blaðsíða 14

:T" " " .
• . Í ' f

'

if
\w .
- -
::
■

■a^AU ER FARIÐ aS kólna hér í
París. í skóbúðunum renna
kuldastígvélin út eins og heitar lumm-
ur allt frá ökklaháum upp í meira en
hnéhá. Eru þau ýmist úr leSri eSa
rúskinni, með hæl eða flatbotnuS,
heil, reimuð eða með rennilás.
En það er ekki nóg að vera i hlýj-
um skóm. Það þarf að vera í hlýjum
sokkum, hlýjum kjól, hlýju pilsi,
hlýrri peysu, hlýrri kápu o. s. frv.
Og í vetur á allt þetta að vera úr ull
— PRJÓNAÐ EÐA HEKLAÐ.
í gluggum tízkuhúsanna, bæði stórra
og smárra má sjá prjónafatnað; káp-
ur, kjóla, dragtir, pils, sokka, vettl-
inga, húfur — já meira að segja
kvöldkjóla sem eru að nokkru leyti
prjónaðir. Ég hef enn ekki séð prjón-
aðar síðbuxur, en þær eru vafalaust
einhversstaðar á boðstólum. En mikið
af þessum prjónafatnaði kostar skild-
inginn og því hafa tizkublöðin hér
undanfarið birt mikið af uppskrift-
um af prjónafatnaði, og það liggur
Papfsar-
dömur f
ppjöna-
fötum
Þördis Árnadóttir
skrifar frá Paris
við að það sé „jólaös" i þeim
deildum vöruhúsanna, sem selja
garn, prjóna og heklunálar.
Og hvernig er svo garnið, sem i
þennan tizkufatnað er notað?
Það er af öllum gerðum og í
öllum regnbogans litum. Þó held
ég að mér sé óhætt að segja að að-
alliturinn sé VÍNRAUTT. Og þetta
garn er fínt, gróft, snöggt, með
moliair eða angora-áferð -— ein-
litt, sprengt og marglitt. Já, ég
segi marglitt garn, því að á einni
garnliespu eru margir litir, einn
tekur við af öðrum og mynda þvi
óreglulegt mynztur. Er fatnaður
úr þessu marglita garni hvað dýr-
astur, sá ég um daginn mjög ein-
falda peysu úr sliku garni, og kost-
aði hún 2000 krónur íslenzkar (í
heldur ódýru vöruliúsi) ■— og það
þykir nokkuð dýrt hér.
En til þess að fara dálitið skipu-
lega í þetta skulum við byrja á
tánni — enda á toppnum — og
athuga SOKKANA:
í haust hafa Parísardömurnar
gengið mikið i sportsokkum, eink-
um þó þær yngri. Hafa sportsokk-
arnir verið í öllum litum: einlitir,
köflóttir og röndóttir, bæði þver-
röndóttir og langröndóttir. Nú er
orðið of kalt til þess að vera i
sportsokkunum einum saman —
en til þess að sleppa þeim ekki
fara dömurnar einfaldlega i þá
utan yfir nælon- eða krepnælon-
sokkana. Þó má búast við að þær
leggi sportsokkana brátt til liliðar,
því að úrvalið af uppháum ullar-
sokkum hefur aldrei verið meira
en nú. Þeir sem einkum draga að
sér athygli, eru útprjónaðir ullar-
sokkar, sem margir hverjir eru
listaverk. Eru þeir fáanlegir í flest-
um litum og, þótt undarlegt megi
virðast, njóta hvítir allmikilla vin-
sælda. Þessir útprjónuðu sokkar eru dýrir, og ef buddan
leyfir þá ekki, er nóg úrval af einfaldari gerðum upp-
hárra ullarsokka, líkuin framangreindum sportsokkum.
Þá eru það KJÓLARNIR. Það er engin „sönn Parísar-
dama“ nema hún eigi að minnsla kosti einn ijrjónakjól.
Hversdagskjóllinn er yfirleitt prjónaður i heilu lagi
og tekinn saman með belti í mittið. í flestum tilfellum
er hann einlitur en gjarnan útprjónaður annaðhvort
á þverveginn eða langveginn. Eigi kjóllinn að vera
reglulega lilýr er hann með rúllukraga. Ef um síðdegis-
kjól er að ræða er hann oft prjónaður (eða heklaður)
með tvenns konar mynztri og skiptir um mynztur (eða
prjón) nokkru fyrir ofan mitti. Er hann þá ýmist þétt
prjónaður að ofan og gisnari að neðan, eða öfugt. (Þarf
þá að sjálfsögðu að vera í undirkjól í sama lit). Erm-
arnar eru yfirleitt heklaðar mjög gisið, og lita þá út
eins og eins lconar net. Þessar „netermar“ eru annars
mikið í tizku og mikið notaðar á saumaða kjóla. Að
lokum kvöldkjóllinn: Pilsið er yfirleitt saumað (úr
fingerðu ullarefni) og blússan liekluð eða prjónuð (að
sjálfsögðu útprjónuð), yfirleitt úr fíngerðu mohairgarni.
Á sniði blússunnar er allur gangur, er hún ýmist með
löngum ermum eða ermalaus, há í liáls eða flegin.
— VIKAN 52. tbl.