Vikan - 19.05.1966, Blaðsíða 49

Sængur
Endurnýjum gömlu
sængurnar, eigum
dún- og fiðurheld
ver, gæsadúns- og
dralon-sængur og
kodda af ýmsum
stærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREINSUN
Vatnsstíg 3. Sími 18740.
(Örfá skref frá Laugavegi)
Vestasta byggð í
Evrópu
Framhald af bls. 21.
yrSi góð. Bjargið hefur heldur
ekki verið nytjað í marga áratugi.
Þangað er stutt leið, aðeins örfá-
ir kílómetrar og vegurinn út þang-
að hefst í foksandinum neðan við
túnið á Hvalíátrum. SumUm heíur
orðið hált á því að leggja í sand-
inn á litlum bílum, en úr því er
vegurinn greiður fyrir Brunnanúp
og út á Látrabjarg.
Eg vissi það af afspurn og göml-
um skólalærdómi, að Bjargtangar
seilast lengst vestur í sjóinn af öll-
um útnesjum íslands; ég hugsaði
mér alltaf að þar yrði Látrabjarg
hæst en því er öfugt farið. Bjargið
koðnar niður í ekki neitt allra vest-
ast og endar með því að vera ekki
reisulegra en svo að maður getur
setzt framan á það eins og rúmið
sitt og damlað með fótunum í sjó-
inn. En örfáum skrefum austar hef-
ur bjargið náð fjörutíu metra hæð
og þar stendur vitinn; þangað fer
Asgeir á Rússajeppanum sinum ann-
an og þriðja hvern dag þann tíma
sem vitinn er starfræktur, árið um
kring, utan júní og júlf. Niðri mal-
ar Ijósavélin og þar hefur Ásgeir
rúm til þess að láta fyrir berast, ef
skyndilega skyldi gera ófært. Það
gerir tíðum afspyrnuveður á Bjarg-
töngum. Þá rótar hafið upp grjót-
inu úr botninum vestan við Bjarg-
tangana og stundum verður harkan
í veðrinu með þeim hætti að hnefa-
stórir steinar koma eins og fall-
byssukúlur utan úr myrkrinu og
bylja á vitanum. Það hefur komið
fyrir oftar en einu sinni, að eins cm.
þykkt glerið í gluggum vitans hef-
ur þverbrostið undan þesskonar ár-
ásum.
ustanvert við vitann hækkar
bjargið enn; nær þar skammt
undan hundrað metra hæð. Þar
sitja lundarnir á bjargbrúninni f
einfaldri röð, kurteisir fuglar og
glæsilega búnir í kjól og hvftt,
kannski dálítið forvitnir. Eg hef
aldrei komizt svo nærri villtum
fugli að frátöldum öndunum á
Tjörninni í Reykjavík, sem aldar eru
upp við fólksmergð og brauðát.
Austar og ofar; Hér er bjargið
miklu hærrö, sjálfsagt tvohundruð
metrar eða meira, einn veggur nið-
ur í sjó. Hér og hvar verða krikar
inn f bjargvegginn, þar er allt kvikt
af fugli, kvikt eins og f fuglabjargi.
Jarðvegurinn uppi á bjarginu er
smá nibbóttur og grasið líkt og
hálfbrunnið af ofgnótt áburðar en
neðar lúrir hafið í hljóðlátum og
átakalausum faðmlögum við bjarg-
ið á þessum kyrra sumardegi. Nú
er ekki kviku að sjá um allan
Breiðafjörð. Héðan er Snæfellsjök-
u11 í suðaustur; hann sýnist þó vera
yfrið nær en þá er hann blasir
bezt við úr Reykjavík.
Það er freistandi að leggjast á
magann á bjargbrúnina og virða
fyrir sér síkvika óþolinmæði lífs-
ins, sem hrærist í veggjum bjargs-
ins. Þar er annrfki Ifkt og í stór-
borg, aldrei verður friðarstund f
kássunni á syllunum, svo setur að
manni óhug við þá tilhugsun að
kannski sé þessi sneið af bjarginu
komin að því að hrapa og mikið
yrði maður lengi á leiðinni niður.
[ svoleiðis hrapi lifir maður mörg
ár, kannski heila mannsævi segja
sumir. Svona er tíminn afstæður.
Svo ná sumir gamalsaldri og hafa
aldrei upplifað neitt. Það er eins
og Jónas sagði: „Oft dó áttræður/
sem aldrei hafði/tvítugs manns/
fyrir tær stígið". Það setur að manni
óhug og maður heldur sér í gras-
nibburnar á brúninni, ef til vill
vegna þess að nærstaddir eru með
sífelldar viðvaranir um yfirvofandi
lífshættu.
Svona eru menn orðnir hugdeig-
ir í seinni tið og er talsverð aftur-
för orðin f þessum efnum síðan
þeir fóstbræður gengu um vest-
firzkar slóðir, Þormóður og Þorgeir.
í Gerplu er frá þvf sagt, að þeir
voru eitthvað að paufast meðfram
bjargbrúnum og þótti ekki taka því
að sýna varfærni. Nema hvað Þor-
geir hrasar ofan af bjargbrúninni
og nær handfestu í hrísluanga.
Sannur garpur eins og Þorgeir
var, gat ekki fengið sig til að láta
neyðaróp heyrast úr sínum barka
og hangir hann þarna lengi dags
unz fóstbróður hans Þormóður Kol-
brúnarskáld, fann hann og dró hann
upp. Þótti Þorgeir þunnt að verða
að þiggja lífgjöf og var fátt með
þeim félögum lengi á eftir.
nn hækkar Látrabjarg til aust-
urs, unz það nær 446 metra
hæð. þar heitir Heiðnukinnarhorn.
En það er miklu austar og þangað
höfðum við ekki þolinmæði til að
ganga í þetta sinn enda kvöldsett
orðið. Bjargið er samtals 16 kíló-
metra langt; einhversstaðar í aust-
urhluta þess er Flaugarnefið svo-
kallaða, frægur staður eftir björg-
unarafrekið, sem þeir Látramenn
unnu hér ásamt sveitungum sínum
12,—15. des. 1947. Bjargið er mat-
arbúr, með gnægð af fugli og eggj-
um ef einhver fengist til að taka
þá áhættu sem bjargsigi er sam-
fara. Á annan hátt verða auðæfi
bjargsins ekki nýtt. Fyrr á tímum
verzlunaráþjánar, harðinda og
hungursneiðar, hefur ábúð á Hval-
UNGFRU YNDISFRIÐ
býður yður hið landsþekkta
konfekt frá N Ó A .
HVAR E R ÖRKIN HANS NOA?
I»að cr alltaí sami leikurinn i henni Ynd-
isfrið okkar. Hún hcfur falið örkina hans
Nóa einhvers staðar í blaðinu og hcitir
góðum verðlaunum handa þeim, scm gctur
fundlð örkina. Verðlaunin cru stór ' kon-
fcktkassi, fullur af bezta konfekti, og
framleiðandinn cr auðvitað Sælgætisgcrð-
in Nói.
Síðast er dregið var hlaut verðlaunin:
Bjarni Halldórsson,
Fögrukinn 19, Hafnarfirði.
Vinninganna má vitja í %;rifstofu
LILJU
LILUU
LILJU BINDI
ERU BETRI
Fást í næstu bú9
- og flasan ffer
VIKAN 10. tbl.