Vikan - 03.11.1966, Blaðsíða 15

úr |árnl
ins er svo hugvitsamur, að hann
apar allt nákvæmlega eftir „sín-
um innsta kjarna“. Hreyfingar
stjórnandans stjórna fremur ein-
földu vökvaþrýstikerfi, sem sér
um hreyfingar og átök járnkalls-
ins. Hins vegar hafa hergagna-
fræðingamir horfið frá því að
nota elektrónísk hjálpartæki i
jámkallinn, þar sem erfitt yrði
um vik að lagfæra bilanir í þeim,
t.d. á vígvellinum í Víetnam.
Önnur útfærsla af járnkallin-
um gengur upprétt og lyftir 700
kílóum leikandi. Hann er aðeins
útfærsla af manninum sjálfum;
ef þessi járnkarl, Plötunikulás,
eins og þeir kalla hann, rekur
sig á eða sparkar, skynjar hans
„innri maður“ það á sama hátt og
hann hefði sjálfur rekið sig á.
Nú Hður ekki á löngu þangað
til við getum borið sjónvarps-
tækin með okkur í vasanum eða
handtöskunni. Heimsins minnsta
sjónvarpstæki, sem vandræða-
laust er hægt að halda á í lófa
sér, var nýlega 'sýnt í Lundún-
um.
Þetta skeði á sýningu í Earls
Court, sem haldin var til að aug-
lýsa útvarps- og sjónvarpstæki.
Myndskermur þessa nýja tækis
er ekki stærra um sig en eld-
um, vildi enginn hjá stóru sjón-
varpstæk j af ramleiðundunum
hlusta á hann. Hann stofnaði þá
eigið fyrirtæki, Sinclair Radio-
nics, í Cambridge.
Dvergtæki Sinclairs er ekki
stærra en sígarettupakki. Það er
búið þrjátíu transistorum og
þrettán rásastillum. Það
gengur fyrir sex venjulegum 1,5
volta rafhlöðum, sem eiga að
endast kringum mánuð. Leyndar-
málið í sambandi við þetta nýja
Heimsins mínnsta sinnvarn
spýtnastokkur. Uppfinningamað-
urinn er enskur verkfræðingur,
Clive Sinclair að nafni og aðeins
26 ára að aldri. Þegar hann lagði
fram hugmyndir sínar um
„Microvision" fyrir tveimur ár-
tæki er algerlega nýtt straum-
kerfi. Móttökutækið, sem kallað
er Microvision, verður sent út á
markaðinn í byrjun næsta árs.
Verðið verður sem svarar 6000
íslenzkum krónum.
Sænskur íþróttaandi
Algengt er að heyra frömuði
um íþróttir og íþróttaunnendur
yfirleitt hampa því í ræðum og
riti, að verðlaun og met skipti
minnstu máli; það sé það að vera
með, sem sé fyrir mestu. Og
jafnframt er hamrað á háfleyg-
um frösum um eitthvað sem kall-
að er íþróttaandi, en það skilst
manni að merki að sýna and-
stæðingum fullan drengskap í
keppni og forðast að beita nokkr-
um bolabrögðum.
Á þessu er víst einhver mis-
brestur, eins og sýndi sig á ný-
afstaðinni frjálsíþróttalands-
keppni milli Svía og Finna, sem
háð var í Helsingfors. Þegar
keppt var í míluhlaupi, tóku tveir
Svíanna, Bengt Persson og Bengt
Nájde, upp á því að hlaupa sam-
hliða á undan bezta Finnanum,
Mikko Ala-Leppilampi. og hindra
hann þannig í að komast framúr.
Þetta bragð heppnaðist eins og
bezt varð á kosið, því Persson
varð í fyrsta sæti og Nájde í öðru.
Aumingja Leppilampi varð að
láta sér nægja hið þriðja. Áhorf-
endur, sem flestir voru finnsk-
Svo hafa spakir mælt
Auðugur er ekki sá, sem á peninga,
heldur sá sem nýtur þeirra.
James Howell.
Reynslan er eini kennarinn, sem get-
ur komið nokkru inn í höfuðið á
manninum, sem veit allt.
Sá sem veltir öllu fyrir sér, getur
aldrei tekið ákvörðun.
Kínverskur málsháttur.
Falsið vinnur fyrstu lotu, en sann-
leikurinn þá síðari.
Hvað er almenningsálit? Það sem
fólk heldur, að aðrir álíti.
Alfred Austin.
Horfið á björtu hliðarnar — og
gleymið ekki að fægja þær!
Sparsemi er um seinan, þegar pyngj-
an er tóm. — Seneca.
Það er tilefnið en ekki dauðinn, sem
skapar píslavott, — Napóleon.
Jafnvel þótt stórfenglegustu hugsan-
irnar komi frá hjartanu, sakar ekki
að þær fái útrás gegnum höfuðið.
John Morley.
Þegar allir eru eitthvað. er enginn
ekkert. — Gilbert.
Hundurinn, sem snuðrar, finnur
beinið. George Borrow.
irí ætluðu alveg að tryllast, en
finnsku keppendurnir sjálfir létu
sér fátt um finnast. Leppilampi
sagði: „Við hefðum gert ná-
kvæmlega það sama ef við hefð-
um átt séns á því.“
Brögð eins og þessi eru auð-
vitað ekki í samræmi við fyrr-
nefndan íþróttaanda, þótt þau
séu ekki beint bönnuð. Og með-
al bræðraþjóðanna okkar, sem
eru víst einhverjar mestu sport-
þjóðir í heimi, þykja þau sjálf-
sögð. Hvernig skyldi það þá vera
hjá okkur?
44. tbi. VIKAN 15