Vikan


Vikan - 03.11.1966, Blaðsíða 44

Vikan - 03.11.1966, Blaðsíða 44
Ronson HARÞURRKA HEIMILANNA EINKAUMBOÐ: I. GUÐMUNDSSON & CO. H.F. REYKJAVlK voru saman. Henni var smám saman orðin plága að fara inn í svefnherbergið á kvöldin. Það var næstum verra nú en í fyrsta skipti, sem hún svaf í sama her- bergi og hann. Hann hafði sagt henni, að hann hefði kysst hana eingöngu vegna þess að hann væri maður. Ör- ugglega átti þessi skýring einn- ig þátt í því, hve hún var reið. Þó var þetta miklu sennilegri skýring en sú, að hann laðaðist að henni, svo ekki væri talað um, að hann væri ástfanginn af henni. Ástfanginn af henni! Hún hló með sjálfri sér að tilhugsuninni. En síðan þessi atburður gerðist, hafði hann verið ennþá form- legri í samskiptum sínum við hana. Hann svaraði henni með þolin- mæði, sem næstum gerði hana enn örvæntingarfyllri, en ef hann hefði ávítað hana. — Ég hef komizt að heil- miklu. í raun og veru meiru en ég hafði vonað á svona stutt- um tíma. Eins og þú veizt, hef ég aðeins haft nóttina til um- ráða. Já, það vissi hún. Aðeins nokkra stutta klukkutíma . en þeir höfðu einnig verið langir. Allt of marga hræðilega langa klukkutíma hafði hún legið glaðvakandi og beðið þess, að hann kæmi heill á húfi til baka. Hún svaf aldrei. Hún lá og beið eftir því að myrkrið viki fyrir perlugrárri döguninni. Þegar hún svo loksins heyrði, að hann klöngraðist inn um gluggann, lét hún sem hún svæfi, og þegar hún heyrði hann sýsla í baðher- berginu, sofnaði hún, örmagna en hamingjusöm. Hann var kom- inn aftur. En hún hélt áfram að spyrja hann eins og hún væri knúin af innri rödd: — Að hverju hefurðu þá kom- izt? — Nú veit ég hvar vopnabúrið er. Það er í gamla pakkhúsinu, sem við ókum framhjá á leið- inni hingað. Það er vörður um það dag og nótt. — En hvernig uppgötvaðirðu það? — Ég synti yfir flóann. Það er enginn vörður þeim megin. Undir pakkhúsinu er lending- arbryggja fyrir litla flutninga- báta. Og þarna geyma þeir vopn og skotfæri. — En þeir gætu hafa náð í þig. Hann yppti öxlum. — Já, ég varð samt að tefla á þá hættu. — Til hvers ætla þeir að nota þessi vopn og skotfæri? Hann hikaði aðeins. — Ég held að kommúnista- skæruliðarnir ætli að leggja hér- aðið hér undir sig, og bæta því við það, sem þeir hafa þegar náð. Þú heyrðir athugasemd Jung- mans um að hann skyldi leggja til nauðsynlega menn? Og í pakkhúsinu eru nauðsynleg vopn. LIIÍJU LILJU LI LUU LUU LILJU BINDI ERU BETRI Fást í næstu búð 44 VIKAN 44- »1.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.