Vikan - 22.02.1968, Blaðsíða 36

Þannig mun Kennedy-minnismerkið líta út, svo fremi það verði einhvern tíma
reist.
Dallas - íiópum árum eílir
Þegar eftir morðið á John F.
Kennedy ákvað tuttugu og fimm
manna nefnd í Dallas að heiðra
minningu hans með því að reisa
honum minnismerki. Var verk-
efnið fengið arkítekt einum í
New York í hendur.
En ennþá er minnismerkið
órisið, þótt svo að rúmlega fjög-
ur ár séu síðan morðið var fram-
ið. Það eina, sem frá opinberri
hálfu minnir á að forsetinn hafi
mætt dauða sínum í Dallas er
marmarahella við Dealey Plaza,
nálægt staðnum þar sem forset-
inn var skotinn.
Engu að síður hefur morðið
orðið borginni talsverð túrista-
beita. Leigubílstjórar aka ferða-
mönnum dag hvern til skóla-
vörugeymslunnar, sem Lee
Harvey Oswald á að hafa skot-
ið frá, á staðinn þar sem J. D.
Tippit lögreglumaður var skot-
inn og í bíóið þar sem Oswald
var handtekinn. Mrs. A. C. John-
son í Beckley Street 1026 tekur
ennþá dollara í greiðslu af hverj-
um gesti, sem hún sýnir herberg-
ið, sem Oswald leigði hjá henni
vikurnar fyrir forsetamorðið.
Einnig sækja ferðamenn all-
mjög fatafelluklúbbinn Carousel
Club, sem Jack heitinn Ruby rak
á sínum tíma. Þar hefur Dallas-
lögreglan nú komið upp æfinga-
stöð til að þjálfa unglinga í
hnefaleikum. Vaxmyndasafnið í
Fair Park dregur þó enn fleiri
að. Þar eru myndir af öllum
helstu persónum þessa sannsögu-
lega sorgarleiks.
Marina, ekkja Oswalds, heitir
nú Mrs. Kenneth Porter og reka
þau hjónin bar í útjaðri borgar-
innar. Hann er einnig fjölsóttur
af ferðamönnum. Móðir Oswalds,
Marguerite, býr í Fort Worth
þar skammt frá og selur „söfn-
urum“ bréfapressur á hvorki
meira né minna en tólf þúsund
krónur stykkið. Bróðir Oswalds,
Robert, sem býr í Wichita Falls,
líka í Texas, hefur nýlega skrif-
að bók um litla bróður sinn,
hann Lee Harvey.
LokiO ðdýrum fóstyreyðinoum
Átrúnaðargoð sumra Austur-
Evrópuríkja, einkum Rúmeníu,
er nú orðin ímynd bossamikillar
móður með sæg af börnum í
kringum sig. Því fleiri börn, því
betra, þetta er slagorð dagsins í
þessum ríkjum.
Áður voru Rúmenar manna
frjálslyndastir er um hömlur á
fóstureyðingar, hjónaskilnaði og
getnaðarverjur var að ræða.
Óléttar konur voru hvattar til
að láta eyða fóstrinu svo að þær
þyrftu ekki að hætta þátttöku í
framleiðslunni. Þegar hömlur á
fóstureyðingum voru afnumdar í
landinu um miðjan síðasta ára-
tug, hrökk fæðingartalan úr 25,6
á þúsund niður í 14,5.
Nú hefur stjórnin í • Búkarest
gerbreytt um stefnu í þessu máli.
Innflutningur á pilium til getn-
aðarvarna hefur verið bannaður,
og aðrar venjulegar verjur fást
aðeins út á lyfseðla. Fóstureyð-
ingar hafa verið bannaðar nema
fyrir konur, sem þegar hafa eign-
azt fjögur börn, eru yfir fjörutíu
og fimm ára eða hafa orðið fyr-
ir nauðgun. Hjónaskilnaðir eru
ekki leyfðir nema sérstaklega
gildar ástæður liggi fyrir. Dóm-
urum, sem um skilnaði fjalla, er
heimilt að neyðn hjón, sem vilja
skilja, að búa saman í átján mán-
uði til viðbótar.
Þessi róttæka breyting stafar
einfaldlega af því, að ríkið þarfn-
ast fleiri bama til að gera úr
þeim góða verkamenn. Menn hafa
uppgötvað að iðnaðarþróunin og
bætt lífskjör eru í nánu sambandi
við háa fæðingartölu. Rúmensk-
ar konur, sem vilja láta eyða
fóstri, læðast nú yfir til Júgó-
slavíu — en þar í landi kvað nú
auðveldara að fá fóstureyðingu
framkvæmda en nokkursstaðar
annars staðar, meira að segja í
Póllandi.
Einn mesti þjóðarleyndardómur Skota hefur löngum verið sá, hvort
þeir gangi í buxum undir kiltunum eða ei. Jafnvel Viktoría
drottning kvað hafa ígrundað þetta mikið meðan hún var og hét,
en engar sögur fara af því hvort hún kannaði betta sjálf. En það
gerði aftur á móti drengurinn hérna á myndinni. Hann gekk rakleið-
is að skota, sem lék á sekkjarpípu úti í garði, og kíkti uppundir hann.
Frá fornu fari mun það hafa verið siður að engar buxur væru
hafðar undir Skotapilsunum, enda hafa nærbrækur ekki þótt svo
sjálfsagður fatnaður á öllum öldum eins og sumir halda. Rómverjar
töldu til dæmis heyra undir meiriháttar dónaskap og villimennsku
að klæðast þessháttar fatnaði, og sumir segja að kiltin hafi uppruna-
lega verið stæld eftir hermannabúningi þeirra. En nú þykir engin
skömm að buxum, svo að kannski halda ekki allir Skotar jafn fast
við fornar venjur og þessi hér á myndinni.
36 VIKAN 8 tbl-