Vikan - 20.06.1968, Page 6

Mctakmr ný oerfl
Sundurteknir, auðveldir í flutningum.
Standard stærffir:
Br. 110 - 175 - 200 og 240 cm.
Smíðaðir einnig í öðrum stærðum.
- Póstsendum -
Biðsið um upplýsingar.
HÚSGAGNAVERZLUM
Axds Eyiólíssoiar
Skipholti 7 - Símar 10117 - 18742
ÁST í MEINUM
Svar til einnar í vanda:
Beztu þakkir fyrir þitt
langa og vel skrifaða bréf.
Við höfum sjaldan íengið
svo nákvæma og nærfærna
lýsingu á því, hvernig ung
stúlka verður ástfangin,
líðan liennar og viðbrögð-
um. Það er enginn vafi á
því, að þið elskið hvort
annað, þótt atvikin hafi
hagað því svo, að þið haiið
ekki enn getað tjáð hvort
öðru ást ykkar.
Það er ekki við því að
búast, að hann hafi sam-
band við þig og leiti eftir
ástum þinum. Stríðni þín
og tregða og óframfærni
hans koma í veg fyrir það.
Þess vegna skaltu skrifa
honum langt bréf og segja
honum hug þinn allan. Þú
ert vel ritfær og átt senni-
lega betur með að tjá þig
bréflega en munnlega.
„Það er langt á milli okk-
ar. Þó væri það ekkert, ef
það væri bara vegalengd-
in,'“ segir þú í bréfi þínu.
Við spáum því, að þegar
hann hefur íengið bréfið
frá þér og þið hafið hitzt
á dansleiknum í sumar
þá muni ekkert aðskilja
ykkur upp frá því, nema
kannski vegalcngdin.
V
A BAÐUM ATTUM
Kæri Póstur!
É'g hef séð, að þeir sem
eru í vandræðum, snúa sér
oft og iðulega til þín, svo
að ég ætla að gera það
sama.
Ég er 16 ára stelpa úr
sveit. Ég fékk vinnu á
kaffihúsi hér í borg fyrir
rúmu ári. Hingað kemur á
hverjum degi eða kvöldi
19 ára strákur. Hann er bú-
inn að bjóða mér nokkrum
sinnum út og mér lízt vel
á hann.
Nú hef ég komizt að því,
að hann er trúlofaður og
á barn, Hann hefur verið
að tala um að trúlofast mér.
Við vorum reyndar búin að
ákveða stund og stað. En
þá sagði ég honum, að ég
hefði komizt að þessu.
Hann vill ekki viðurkenna
það, en ég veit, að það er
satt. Stelpan er úr sömu
sveit og ég, og ég hef séð
þau saman með barnið.
Hvað á ég nú að gera,
Póstur minn? Ég vil ekki
missa hann og ekki heldur
komast upp á milli þeirra.
Svaraðu mér nú fljótt og
vel og enga útúrsnúninga.
Ein á báðum áttum.
Það er hugsanlegt, að
liann vilji sýna barni sínu
og móður þess sjálfsagða
ræktarsemi, þótt hann hafi
hins vegar ákveðið að trú-
loíast þér. Hins vegar er
einkennilegt, að hann skuli
ekki viðurkenna, að hann
eigi barn. Þú verður að
tala við hann í fullri alvöru
og hreinskilni og fá hann
til að segja skýrt og skorin-
ort, hvort hann clskar þig
eða barnsmóður sína og
hvorri ykkar hann ætlar
að trúlofast. Ef hann vill
dkki svapa þessu, þá er
ekki hægt að treysta hon-
um.
AÐ VINNA FYRIR SÉR
Svar til einnar óráðinnar:
Við þökkum auðmjúk-
lega fyrir hólið. Það er ekki
amalegt, að þú skulir álíta
blaðið okkar „eina blaðið
á landinu, sem nennir að
hlusta á kveinstafi og nöld-
ur hins almenna borgara".
Þess eru nokkur dæmi,
að menn séu þannig af
guði gerðir, að þeir „tolli
hvergi í vinnu“, eins og
sagt er. Það er ofur skilj-
anlegt, að þér líki illa hið
ótrygga ástand í pcninga-
málum, sem ríkt hefur á
heimili ykkar. Það er
vissulega annað en gaman
að hafa ekki fast land und-
ir fótum í þeim efnum.
Sú var tíðin, að velferð
hvers heimilis byggðist ein-
göngu á öruggri atvinnu
húsbóndans. í seinni tíð
hefur þetta breytzt tals-
vert mikið. Nú vinna hús-
mæðurnar úti í stöðugt
vaxandi mæli. Sums stað-
ar vinna bæði hjónin og
þess eru jafnvel dæmi, að
húsmóðirin vinni fyrir
heimilinu, en húsbóndinn
ckki, Ýmsar orsakir geta
legið til þess, að þetta fyr-
irkomulag er hið eina, sem
til greina kemur.
Þú hefur þegar reynt að
yfirgefa manninn þinn og
„sýna honum í tvo heim-
ana“ eins og þú kemst að
orði. Eini árangurinn af því
varð sá, að þú komst
Ct VTKAN
24. tbl.