Vikan - 20.06.1968, Qupperneq 15

er Óðmönnum mjög að AB vera músikant
skapi, þessi dæmigerða lcnRra en fram 1
, fingnrgóma.
tónlist negranna, sem
um fram allt gerir þá
kröfu, að sungið og
leikið sé af tilfinningu.
Og þá er komið að því
að geta söngkonunnar,
Shadie Owens. Hún er
bandarísk í aðra ætt-
ina en af íslenzkum
stofni í hina. Shadie er
einstæðum hæfileikum
gædd. Raddsviðið er
ótrúlega mikið af svo
ungri stúlku að vera og
tilfinningin — þetta,
sem við köllum „feel-
ing“ — fylgir alltaf
með.
Aðrir Óðmenn eru
Jóhann Jóhannsson,
bassaleikari og laga-
höfundur. — Jóhann
samdi öll lögin á hljóm-
plötu Óðmanna, þeirri,
sem kom út fyrir um
það bil einu ári. Bróðir
hans, Eiríkur, lék um
eitt skeið með hljóm-
sveitinni, en þegar hann hvarf frá því, kom
Magnús Kjartansson í staðinn, kornungur og
mjög efnilegur hljóðfæraleikari, töffari og
bezta skinn, Magnús er einn af þessum ná-
ungum, sem getur gripið í öll hljóðfæri. —
Hann er blásari góður en heldur sig þó
meira í námunda við hammond-orgelið sitt,
sem er svo margbrotið, að sagt er, að það
hafi tekið hann marga daga að læra á allar
stillingarnar. Svo er það Valur Emilsson,
sem sér um allan gítarleik, og það gerir hann
með miklum ágætum. Valur er rólegastur
þeirra Óðmanna, það dettur hvorki af hon-
um né drýpur, þótt allt sé á fleygiferð í
kringum hann. Pétur Östlund sér síðan um
trommuleikinn, og það er víst óþarfi að
fjölyrða um hans hæfileika. Það hafa sagt
Framhald á bls. 39
AS hafa þörf fyrir
að tjá sig.
Að láta sér dctta
citthvað f hug.
Að vera ööruvísi.
Þetta eru Óðmenn. —
Myndirnar eru býsna
óvenjulegar, en ef til
vill eru þær tákn þess,
að Óðmenn vilja fara
sínar eigin götur. Það
kemur a. m. k. fram í
músik þeirra. Hljóm-
sveitin er skipuð mjög
hæfum hljóðfæraleikur-
um — og þeir geta
spilað músik, sem krefst
töluverðrar kunnáttu.
Tamla Motown eða
„soul“ stíllinn svonefndi
Að syngja með til-
finningu.
ÚOrnenn