Vikan - 18.12.1969, Blaðsíða 29

Litil eða stór, græn eða rauð, sæt eða súr . . . . einhver hlýtur að hafa búið til þessi epli. Eða
urðu þau bara til af sjálfu sér?
Er ríkjandi í veröldinni máttur hins góða og máttur hins illa? Er líf eftir dauðann? Er guð til?
Tilefni þessara hugleiðinga er Ijóðlína í vinsælu lagi, ,,Litt!e Green Apples“. Fyrsta Ijóðlínan í
laginu er svona „God didn’t make the iittle green apples . . . .“ - „guð bjó ekki til litlu grænu
eplin . . . .“
Hvað finnst mönnum nú um þessa staðhæfingu. Hvað hefur popp-fólkið til málanna að leggja?
í brezku unglingablaði birtust nýlega viðhorf nokkurra þekktra hljómlistarmanna við þessu, og
við birtum þau hér.
Stan Webb
úr hljómsveitinni
Chicken Schack:
— Þegar þú kemst á gamals ald-
ur, ferð þú að líta á dauðann sem
nokkuð, sem er óhjákvæmilegt, og
þannig er því vissulega varið. Ég
held, að tilveran á jörðinni sé and-
leg, og þegar maðurinn deyi, taki
við önnur andleg tilvera. Jörðin er
nokkurs konar tilraunasvæði; fyrir
sjálfan þig, þína lífsveru. Ég held,
að enginn viti, hvers vegna við er-
um hér, en á meðan við erum hér,
verðum við að gera það bezta úr
öllu. Það er ekki til neins að óttast
dauðann, vegna þess að við munum
deyja hvort eð er.
— Ég held, að í Nýja Testament-
inu hafi upphaflega verið fjallað um
snilling, ekki um heilaga persónu.
Síðan hafi rithöfundar endurritað
það, og síðan aftur skribentar og
prestar eftir því sem árin liðu, þar
til það var orðið ýkt. Nýja Testament-
ið er heillandi aflestrar, en ég held,
að kraftaverkin hafi verið búin til
og séu ímyndanir byggðar á ein-
földum hlutum.
— Þegar líkaminn deyr, þá ertu
dáinn, horfinn — en andinn heldur
áfram að vera til.
— Andar eru til; Ég trúi staðfast-
lega að svo sé. Eftir að hafa sótt
fjölmarga miðilsfundi og lesið fjöld-
ann allan af bókum eftir guðfræð-
inga, miðla og vísindamenn, trúi ég
því statt og stöðugt að þeir séu til
og sæki heim þessa plánetu, jörðina.
lan Anderson
úr hljómsveitinni
Tethro Tull:
— Þetta með trúna er dálítið
skrýtið. Að minni hyggju felst það
í trúnni á Guð í hverju Ijósi menn
sjá staðreyndir lífsins. Guð er skýr-
ing á öllu sem við getum akki skil-
ið, og sú mynd, sem Guð tekur á
sig, er algerlega undir hugarfari
einstaklingsins komin og því sem
hæfir bezt tjáningarmáta hans.
— Þess vegna finnst mér það
ganga viti fjær, þegar ég verð var
við það, að fólk er að reyna að
þröngva sínum sérstöku skoðunum
upp á aðra. Lífið er gjöf, sem allt of
fáir kunna að meta. Ég hef alltaf
lifað lífinu eins og mér hefur fund-
izt rétt, og ég býst við, að ég finni
til einhvers konar ábyrgðartilfinn-
ingar af þeim sökum, sérstaklega
nú, þegar mér er Ijóst orðið, að
annað ungt fólk hlustar á mig. Mig
langar að segja því, að það eigi að
njóta þess sem lífið hefur upp á að
bjóða og að það eigi að láta drauma
sína rætast.
Rig Lee
úr hljómsveitinni
Ten Years After:
— Ég trúi því ekki, að manns-
hugurinn hafi öðlazt slikan þroska,
að hann skilji hið dulræna í kring
um sig. Aður fyrr notaði maðurinn
tákn á sama hátt og Kristur notaði
samlíkingar — einfaldar og augljós-
ar sögur, til þess að skýra hugmynd-
ir. Svo dæmi sé tekið má nefna, að
til þess að gefa einhverjum hug-
mynd um eilífðina, eitthvað, sem
hefur hvorki byrjun né endi, bend-
um við á hring eða höggorm, sem
gleypir afturendann á sér. Höfuðið
er byrjunin, og afturendinn er end-
irinn, en þegar þetta sameinast eru
byrjun og endir eitt og hið sama.
Við höfum óljósa hugmynd um þann
mátt, sem mannshugurinn býr yfir,
og skyggnilýsingar færa okkur heim
sanninn um annað líf. Trúarbrögð í
þeirri mynd sem við þekkjum þau
nú, munu ekki verða árið 2000, og
sá páfi, sem nú situr á páfastóli,
mun að líkindum verða hinn síðasti.
— Mannkynið er á valdi æðri
máttarvalda, sem bíða þess, að
maðurinn þróist. Guð býr innra með
hverjum manni, andlegt afl, og mátt-
ur þess er meiri en trúa má. Næstu
milljón ár mun maðurinn smám
saman færa sé í nyt þennan mátt,
eftir því sem hugurinn þróast. Eins
og nú standa sakir, notar maðurinn
Yn hluta af heila sínum á sínu
skamma lífshlaupi á jörðinni. Það,
sem á vantar, er eins og sá hluti ís-
jaka, sem er undir yfirborði sjávar.
Mick Abrahams
úr hljómsveitinni
Blodwyn Pig:
— Ég trúi á Guð, en ég er þó
ekki sama sinnis og flestir hvað það
snertir. Það þarf meira til en aðeins
að segjast trúa. Það er erfitt að út-
skýra þetta, en ég er sannfærður
um, að það hlýtur að vera einhvers
konar máttur yfir okkur. Samt sem
áður, er ég dálítið efins, vegna þess
að ég veit ekki, hvaðan sá máttur
er kominn.
— Ég trúi því, eindregið, að Krist-
ur hafi verið til, að hann hafi verið
mjög góður maður og að það hafi
verið tilviljun ein, að hann var dauð-
legur. Mín skoðun er svo til hin
sama og kemur fram í Gyðinga-
trúnni, að hann hafi verið góður
lærifaðir. Með því að halda því
fram, að hann hafði verið Guðsson-
ur, var hann í rauninni ekki að
skrökva. Hann var kominn af ein-
hverju máttugra en menn höfðu
nokkurn tíma séð — hann var mesti
öðlingur en píptur niður.
— Hvað snertir annað líf, trúi ég
á anda. Ég held ekki sé annað líf
eftir þetta, þar sem við erum á
kreiki í fullu fjöri. En andar eru til.
Það hafa heiðarlegir miðlar sannað.
Ég held, að þeir komi fram í orku
frá heilanum, sem sé á sveimi eftir
dauðann.
51 ■tbl VIKAN 29