Vikan


Vikan - 05.11.1970, Blaðsíða 10

Vikan - 05.11.1970, Blaðsíða 10
Það mengunarmál hérlent er tví- mælalaust hefur mesta athygli vak- ið til þessa er það sem nú er á döf- inni kringum álverið í Straumsvík, en rannsóknir sem Ingólfur Davíðs- son, grasafræðingur, hefur gert benda sterklega til þess að flúor- mengun frá verksmiðjunni hafi stór- skaðleg áhrif á gróður í næsta ná- grenni. Niðurstöður rannsókna Ing- ólfs hafa vakið mikið umtal og ugg, enda óhætt að fullyrða að hann sé flestum eða öllum Islendingum dóm- bærari á jurtir, lífsskilyrði þeirra og sjúkdóma. Vikan brá sér því í heim- sókn til Ingólfs á skrifstofu hans í Rannsóknastofnun landbúnaðarins á Keldnaholti og spurði hann nokk- urra spurninga varðandi málið. — Hver var aðdragandi rann- einnig, en vitanlega miklu minni. Ég birti grein um þetta fyrsta október, og leiddi af því mikið fjaðrafok, eins og kunnugt má vera. En ég gerði nú raunar ekki annað on að leggja til, að sem fyrst yrðu sett upp hreinsunartæki í álverk- smiðjunni. — Það mun hafa heyrst áður, að hætta gæti verið á mengun frá Straumsvík. — Það er rétt. Skógrækt ríkisins sendi í nóvember 1967 fjölmiðlum fréttagrein þar sem varað er við hugsanlegri flúormengun af völdum álvers við Straumsvík og bent á reynslu Norðmanna í þeim efnum — og skýrði frá niðurstöðum norskrar rannsóknarstöðvar af rannsóknum á skemmdum trjágróðurs af völdum un kemur í Ijós að endar fjölmargra ársprota eru rauðbrúnir og visnir, en grænar nálar standa enn á þeim flestum neðan til. Þessi tré mega heita dauðadæmd. Að sögn Ragnars stóð vindur frá verksmiðjunni á trjá- reitinn um miðjan júlí og komu sviðnunarskemmdir síðan fljótlega í Ijós. Visnir, rauðbrúnir jaðrar sá- ust líka á birkilaufi og einnig á jarð- arberjablöðum í sáðreit rétt hjá. — En í Hafnarfirði? — I Hafnarfirði komu einkenni, sem benda á flúorsviðnun, ! Ijós seinnipart sumars, en þó miklu minni en við sumarbústaðinn, eins og eðlilegt er, þar eð fjarlægðin er meiri. Mun það, að öðru óbreyttu, fara mjög eftir vindstefnu og fleiri þáttum veðurfars ár hvert hvort — Þau munu vera nokkuð dýr og kosta talsvert ! rekstri líka. — Má þá ekki gera ráð fyrir að fyrirtæki reyni heldur að hliðra sér hjá varúðarráðstöfunum sem þess- um, séu þau ekki beint knúð til að gera þær? — Það má búast við þvi. Hins- vegar skilst mér að samningurinn við ríkisstjórnina hafi verið þannig, að þeir settu upp þessi tæki ef mengun segði til sín. Raunar virðist hvarvetna hafa orðið vart mengun- ar ! grennd álvera erlendis. — Er það orðin regla erlendis að álver séu búin þessum hreinsunar- tækjum? — Að minnsta kosti er víða farið til þess. Ég hef nýlega heyrt að neitað hafi verið um leyfi til stækk- sókna þinna ! Hafnarfirði og grennd, Ingólfur? — Aðdragandann má rekja til starfs míns hér hjá Rannsóknastofn- un landbúnaðarins. þar sem ég starfa sem sérfræðingur ! jurtasjúk- dómum og grasafræði. Þegar á leið sumarið fór ég að sjá grunsamlegar skemmdir á gróðri í Hafnarfirði og við bústað nálægt Straumsvík. Einn- ig mæltist Grímur Jónsson, hér- aðslæknir í Hafnarfirði, til þess að ég athugaði gróður þar, aðallega trjágarðana. Það gerði ég svo aðal- lega ! júlí og ! ágúst, fór suður eftir og athugaði gróður, og tók sýnis- horn. Og niðurstaðan varð þessi, að það var greinilega mjög mikil meng- un þarna við sumarbústað Ragnars Péturssonar, sem er nálægt álverinu. I Hafnarfirði sáust merki um þetta álvera. Segir þar meðal annars: „I Árdal varð fyrst vart við skemmdir ! trjágróðri árið 1963 ! allt að seytján kílómetra fjarlægð frá álverksmiðju, vitanlega mest í nágrenni verksmiðjunnar. I Sunndal hafa í mörg ár orðið miklar skemmd- ir á trjám meðfram ánni Driva, allt að ellefu-tólf kílómetra frá verk- smiðjunni. Greni og fura hafa smám- saman dáið út víða á þessu svæði. Ræktun þessara trjátegunda mun verða útilokuð, nema flúorgufa frá verksmiðjunni minnki mjög. I Vefsn, í nánd við álverið í Mosjö, hafa skemmdir orðið langt- um minni en í Árdal og Sunndal. Helstu ástæður til þess eru, ! fyrsta lagi: Landið í Vefsn er opnara, svo reykur dreifist og þynnist miklu fyrr en í Árdal og Sunndal. I öðru lagi: Verksmiðjustjórnin í Vefsn gerði víðtækar ráðstafanir til að hreinsa flúor úr reyknum. Ekki urðu þó skemmdir útilokaðar með öllu. I áaú't 1965 varð þeirra vart ! allt að fjögurra kílómetra fjarlægð frá verksmiðjunni. Sáust greinilega sviðnunarskemmdir á nálum grenis og furu. Dagana tuttuqusta og fjórða til þrítugasta júlí hafði hægur vind- ur staðið frá verksmiðjunni á skóq- inn, iafnframt I íti Ishátta r úrkomu. Loftraki var hár og regnvatnið sog- aði í sig flúorvetni, sem barst á barrnálar trjánna og síðan inn í blaðvefina. Var sviðnun mest þar sem nálarnar héldust lengst rakar." Með bessa reynslu Norðmanna ! huga oq rannsóknir hér virðist eðli- legt að sett verði hreinsitæki á ál- verksmiðjuna ( Straumsvík sem allra fyrst — og er þar ekki eftir neinu að bíða. Ekki er betra að um verulegar skemmdir sé orðið að ræða áður en þessi sjálfsagða ráðstöfun kemst í framkvæmd. — Hvernig er skemmdunum við sumarbústaðinn varið? — Grenitrén þarna eru rauðbrún- flekkótt til að sjá. Við nánari athug- skemmdir ! Hafnarfirði verða mikl- ar eða litlar. — Lauf féll allvíða af birki á miðju sumri og er það mjög óvenjulegt. Þetta var einnig á sama svæði og fyrr var nefnt og kemur heim við reynslu ! Noregi í grennd álvera. — Höfðu áður farið fram ein- hverjar rannsóknir á hugsanlegum áhrifum mengunar á gróður í ná- grenni Straumsvíkur? — I Rannsóknastofnun iðnaðar- ins er búið að taka og efnagreina mikið af sýnishornum af grasi, trjá- laufi og svo fr.amvegis til að rann- saka flúormengun, bæði vegna Heklugossins og álverksmiðjunnar. Sú rannsókn er ágæt og sjálfsögð, en ekki fullnægjandi ein sér. Þarf einnig að fylgjast með gróðrinum líffræðilega — og það er það sem ég hef IítiIsháttar verið að gera í Hafn- arfirði og grennd. Einkenni meng- unar sjást oft vel á gróðrinum sjálf- um. Þetta er líkt og læknir þekkir einkenni margra sjúkdóma — þegar ! stað. — Telurðu að Straumsvíkurverk- smiðjunni hafa illa verið valinn staður? — Verksmiðjan hér er að sumu leyti vel staðsett á opnu, vindblásnu landi. En hún er hættulega nærri Hafnarfirði, Kópavogi og jafnvel Reykjavík, það er að segja þéttbýl- issvæði. Einu sinni var rætt um að reisa hana norður við Eyjafjörð ! grennd Akureyrar, en sem betur fór varð ekki af þv!. Loft er kyrrara við innanverðan Eyjafjörð en hér syðra og mengunarhættan mun meiri, samanber revnslunni í Noregi. I ráði mun vera að stækka mjög álverk- smiðiuna og eykst menqunarhættan vitanlega stórum við það — að öðru iöfnu. Virðist allt mæla með þv! að hreinsunartæki verði sett í verk- smiðjuna sepi allra fyrst. — Hreinsunartækin og uppsetning þeirra myndi kosta þó nokkuð, er ekki svo? unar á einu álveri í Noregi, vegna þess að ekki hafi verið gerðar full- nægjandi ráðstafanir til að hindra mengun. — Hve öruggur er þessi hreins- unarútbúnaður? — Hann gefur efalaust ekki hundrað prósent öryggi, en ætti að draga mikið úr mengunarhættunni. Upp á síðkastið er farið að reyna að 10 VIKAN «. tw.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.