Vikan - 29.03.1972, Síða 8

Þegar tvíburasysturnar Giriny og Teresa
fæddust fyrir 16 árum, leit út fyrir
að líf þeirra yrði mjög frábrugSiS lífi annarra
systra, ef þeim annars myndi auSnast
líf og þroski. Þær voru samvaxnar
á höfSunum. Nú eru þær einu Síamstvíburarnir
í heimi, sem voru samvaxnir á
þessum stöSum, sem
aS meS vel heppnaSri aSgerS ...
Svona náið var samband litlu
systranna fyrir aSgerðina.
OG ALDREI ÞÆR
ÁTTU AÐ SKILJA
Virginia Bunton var aðeins
tuttugu og eins árs, þegar það
var ljóst að hún var að því
komin að fæða tvíbura. Hún
var búsett í San Diego í Kali-
forníu og hafði misst manninn
sinn fyrir þrem mánuðum úr
hjartasjúkdómi. Unga ekkjan,
sem átti tvö börn fyrir, flutti
þá heim til foreldra sinna á
búgarð í Tennesee. Óvenjuleg
óþægindi vegna þungunarinnar
skrifaði hún á reikning erfið-
leikanna við fráfall eiginmanns-
ins.
Svo kom að fæðingunni, sem
næstum kostaði hana lífið.
Eftir langvarandi kvalir og
bióðgjöf, reyndi hún að beina
athygli hjúkrunarfólksins að
sér, en það lét sem það skyldi
ckki spurningar hennar. Hvers-
vegna fékk hún ekki að sjá
börnin?
Eftir langa bið opnuðust
dyrnar á sjúkrastofunni, en það
var ekki hjúkrunarkona sem
kom inn með börnin, heldur var
þetta faðir hennar, John Mc
Cloud, sem var bóndi og Bapt-
istapredikari, Hann brosti, greip
hönd hennar og settist á rúm-
stokkinn hjá henni. Enginn
Sá sem ekki þekkir sögu
systranna Ginny og Terese, sér
ekki annað en
kátar sextán ára stúlkur.
heyrði hvað þeim fór á milli,
en samt hlýtur lausnin á ráð-
gátunni um ótrú'legt hugrekki
ungu ekkjunnar að liggja þar.
Læknarnir töldu útilokað að
hægt væri að skilja telpurnar
að, þær höfðu samvaxna heila
og það útilokaði skurðaðgerð.
Var þá engin von síðar meir?
Nei, sögðu læknarnir. Það er
ekkert undarlegt að margar
hugsanir sóttu að ungu móður-
inni. Hvernig átti maður að
halda á þessum verum, hvernig
átti að mata þær? Andlit telpn-
anna voru svo þétt saman að
það var engu líkara en innilegu
faðmlegi. Það sáust aðeins þrjú
augu; það fjórða, ef það var þá
til, var á samvaxna blettinum.
Tíu dögum eftir fæðinguna
yfirgaf Virginia sjúkrahúsið
með telpurnar sínar. Með hjálp
íoreldranna og góðra nágranna,
lærðist henni smátt og smátt að
venjast því að sinna þeim. Hún
fór aldrei frá þeim. Ef hún
fór eitthvað í burtu, tók hún
þær alltaf með sér. Telpurnar
voru hraustar og döfnuðu vel.
tekizt hefir að skilja
Og smám saman vandist móðir-
in því að þær ýmist vöfðu örm-
um hvor um aðra, eða þær
stjökuðu hvor við annarri. Þeg-
ar önnur vaknaði og grét gerði
hin það sama. Ef önnur varð
veik, varð hin það líka.
8 VIKAN 13. TBL.