Vikan - 27.07.1972, Page 8

GÓÐ FRAMLEIÐSLA
ER MERGURINN
MALSINS
TEXTI: DAGUR ÞORLEIFSSON
Rætt við Jón Arnþórsson, sölustjóra hjá
ISnaðardeild SIS.
Það reynir mismunandi a samkeppnishæfni
vara okkar í Austur- og Vestur-Evrópu.
I Vestur-Evrópu förum við með okkar vörur
á sýningar, vitum hvað þeir bjóða þar
og bjóðum okkar vörur í samkeppni við þá.
Hinsvegar vitum við ekki svo gerla um
samkeppnina við okkar vörur í Rússlandi.
Hitt má merkja að þær líka þar vel,
því magnið hefur vaxið ár frá ári.
Það er kunnara en frá þurfi
að segja að mesti Akkillesar-
hæll íslenzks þjóðarbúskapar
er hversu einhliða atvinnu-
rekstur okkar hefur verið með
tilliti til útflutnings. Sjávarút-
vegurinn hefur verið svo til
einn um að sjá fyrir útflutn-
ingsvörum, með þeim afleiðing-
um að algerlega hefur verið
undir hans gengi komið hvort
hægt er að lifa mannsæmandi
lífi á landi hér. Af öðrum at-
vinnuvegum er það iðnaðurinn,
sem líklega hefði mesta mögu-
leika á erlendum markaði, og
hefur velunnurum hans fund-
izt að með tilliti til þess hafi
honum löngum verið fulllítill
gaumur gefinn af hálfu stjórn-
arvalda. Við snerum okkur til
Jóns Arnþórssonar, sölustjóra
hjá Iðnaðardeild SÍS, sem hef-
ur flestum meiri reynslu af
sölumennsku og markaðsleit
fyrir íslenzkan iðnað erlendis.
— Hver voru þín fyrstu
kynni af kaupsýslu erlendis,
Jón?
— Fljótlega að menntaskóla-
námi loknu réðst ég til starfa
hjá fyrirtækinu Edda Interna-
tional Corporation í New York
og starfaði þar um tveggja ára
skeið við heildverzlun, en kom
síðan heim 1956. Edda þessi var
sameignarfyrirtæki íslendinga
og norsks manns, sem var bú-
settur í New York. Það stund-
aði umboðs- og sölustörf, ann-
ars vegar fyrir stórfyrirtækið
TITAN í Danmörku, og hins
vegar innkaup frá Bandaríkj-
unum fyrir íslenzk fyrirtæki.
Nú, heimkominn réðist ég til
Sambands íslenzkra samvinnu-
félaga, og þá fyrst til að gegna
sölustjórastarfi í Iðnaðardeild
Sambandsins.
— í hverju fólst það starf,
fyrst og fremst?
í því að kynna og selja
þær vörur, sem verksmiðjur
Sambandsins framleiddu, en
þær voru einkum frá Ullar-
verksmiðjunni Gefjun, Skó-
verksmiðjunni Iðunni, Fata-
verksmiðjunni Heklu og
Skinnaverksmiðjunni Iðunni,
allar staðsettar á Akureyri.
Ennfremur vörur frá verk-
smiðju sem Sambandið rak á
Húsavík, Fífu. Og síðar frá
verksmiðjunni Vör í Borgar-
mm

Jón Arnþórsson á skrifstofu sinni í Ármúla 3. Á veggnum er málverk
eftir Kára Eiriksson, en þeir Jón eru bræðrasynir.
nesi, sem framleiddi regnfatn-
að. Síðar, 1960, réðist ég til for-
stjóraskrifstofu Sambandsins,
þar sem ég annaðist starfs-
mannaráðningar og launabók-
hald.
— Svo varstu hjá Encyklo-
pedia Britannica.
— Já, þangað réðist ég 1965.
Á vegum þess fyrirtækis var
ég til ársins 1967, dvaldi þá í
Finnlandi og stýrði starfsemi
þess í Finnlandi og Svíþjóð.
Þegar ég kom heim aftur, varð
ég deildarstjóri í Bíla- og raf-
tækjadeild Véladeildar Sam-
bandsins og gegndi því starfi
til áramótanna 1968—69, að ég
tók við núverandi starfi, sem
er sölustjórn á útflutningi iðn-
aðarvara Sambandsins, að
mestu leyti frá verksmiðjum
Sambandsins á Akureyri.
— Hvernig kunnirðu við þig
hjá alfræðiorðabókinni?
— Það starf var að mörgu
leyti mikil tilbreyting frá því
sem ég átti að venjast hér
heima, því að þar var salan öll
byggð á því að ná sambandi
við einstaklinga, að mörgu
leyti með svipuðum hætti og
salan á alfræðiorðabókinni
hafði gengið fyrir sig hér
heima nokkrum árum áður.
Þetta var að mörgu leyti ákaf-
lega sérkennileg lífsreynsla.
Fyrirtækinu var stýrt frá Genf,
en þar voru staðsettar aðal-
skrifstofur þess í Evrópu. í
8 VIKAN 30. TBL.