Vikan - 01.02.1973, Síða 17

fullvissað sig um, að bókin kæmi
engri vitleysu inn hjá Birgittu,
og að ekkert væri af myndum
eða torskildum köflum, sem
gætu hrætt óreynt stúlkubarn.
En þvi miður voru viðbrögð
móður Birgittu eins og viðbrögð
þúsunda mæðra,, og það þýðir
ekkert að skammast og segja, að
þær séu gamaldags. Það verður
að reyna að útskýra fyrir þeim,
að unglinguih sé eins eðlilegt að
lesá bækur um kynlif og bækur
um t.d. vélfræði, tónlist og
snyrtingu, og að það þýðir ekki,
að þau ætli sér að fara að sofa
hjá einhverjum. Þvert á móti.
En það er oft afar erfitt. og
stun'dum nánast ógerlegt að fá
foreldra til að tala rólega og eðli-
lega um þessi efni. Fordómarnir
eru fastir i stórum hluta eldri
kynslóðarinnar, og flest fullorðið
fólk er feimnara en það vill
viðurkenna. Þvi finnst dálitið
dónalegt að tala opinskátt um
kynferðismál og sýna myndir af
atlotum elskenda, eldra fólk er
alið þannig upp.
#
Fræðsla er aldre* skaðleg
Móðir Birgittu er aðeins 38 ára,
og hún hefur notað pilluna i
mörg ár, vegna þess að hún vill
ekki eignast fleiri börn. Sjálfri
finnst henni hún alls ekki
tepruleg. En henni verða á sömu
mistök og mörgum öðrum
mæðrum: Hún litur enn á dóttur
sina sem barn, sem „ekki hefur
áhuga á þess háttar”. Hún
heldur, að krakkar fari ekki að
hugsa um kynferðismál, fyrr en
þeir eru 17 til 18 ára. Þá eru þeir
orðnir nógu gamlir að hennar
áliti.
Þetta stafar sjálfsagt af þvi,
að móðir Birgittu var sjálf 18
ára, þegar hún svaf hjá unnusta
sinum i fyrsta skipti. Og hún er
alveg búin að „gleyma” ástar-
ævintýrum og draumum æsku-
áranna.
Þá var trúlofunarhringurinn
tákn þess, að unga fólkið mætti
soia saman, eí það bara
„passaði sig” og hafði ekki of
hátt um það. Ef illa fór, var
alltaf hægt að flýta fyrir brúð-
kaupinu. Seinna giftist móðir
Birgittu og eignaðist þrjú börn,
og nú segir hún: ,ór þvi að
okkur tókst að komast fram úr
þessu, getur unga fólkið núna
það lika. Og það er ekki nauð-
synlegt að hvetja það til að sofa
saman frá 14 ára aldri með þvi
að fóðra það á bókum um
kynlif.... .”
Þetta hljómar ekki
skynsamlega, og maður getur
vel orðið reiður af að hevra
svona lagað. Fræðsla er aldrei
skaðleg, og þaö ber aö íræöa iolk
áður en vandamálin verða að-
kallandi. Við verðum að láta
okkur skiljast, að það er eins
mikilvægt að læra um viðbrögð
fólks kynferðislega og hvaða
vendamál geta komið upp i sam-
skiptum kynjanna, eins og það
erað læra aö bua til mat og leika
á gitar. Framhuld á bls. 31 ,
5. TBL. VIKAN 17